سراب
دهـکــده ادبـیــات پـاســارگــاد
به وبلاگ خودتون خوش آمدید امیدوارم لحظات خوبی را سپری کنید
ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ، ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﭼﻪ ﻓﺮﺍﺥ! ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻪ ﮔﯿﺎﻩ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺭﺧﺖ. ﻏﯿﺮ ﺁﻭﺍﯼ ﻏﺮﺍﺑﺎﻥ ، ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﮬﺮ ﺑﺎﻧﮕﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺩﯼ ﺭﺧﺖ. ﺩﺭ ﭘﺲ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮔﺮﺩ ﻭ ﻏﺒﺎﺭ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ ﻟﺮﺯﺩ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺳﯿﺎﻩ: ﭼﺸﻢ ﺍﮔﺮ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﺩ ، ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﺁﺩﻣﯽ ﮬﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﭘﻮﯾﺪ ﺭﺍﻩ. ﺗﻨﺶ ﺍﺯ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺯ ﮐﺎﺭ. ﺑﺮ ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﯾﺶ ﺑﻨﺸﺴﺘﻪ ﻏﺒﺎﺭ. ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺗﺸﻨﮕﯽ ﺍﺵ ﺧﺸﮏ ﮔﻠﻮ. ﭘﺎﯼ ﻋﺮﯾﺎﻧﺶ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺯ ﺧﺎﺭ. ﮬﺮ ﻗﺪﻡ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﺩ ، ﭘﺎﯼ ﺍﻓﻖ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﺑﯿﻨﺪ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﺁﺏ. ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺭﺍﻩ ﭼﻮ ﻣﯽ ﭘﯿﻤﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﺧﻮﺍﺏ.

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: پنج شنبه 2 شهريور 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب