ﺗﻮﯼﻳﻪ ﭘﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﺳﻴﺪﻧﯽ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﺩﻭ ﻣﺠﺴﻤﻪﺑﻮﺩﻧﺪﻳﮏﺯﻥﻭﻳﮏﻣﺮﺩ. ﺍﻳﻦﺩﻭﻣﺠﺴﻤﻪﺳﺎﻟﻬﺎﯼﺳﺎﻝ ﺩﻗﻴﻘﺎﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﻤﯽﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪﻭﺗﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻴﺰﺩﻧﺪ.ﻳﻪﺭﻭﺯﺻﺒﺢﺧﻴﻠﯽﺯﻭﺩﻳﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪﺍﻭﻣﺪﭘﺸﺖﺳﺮﺩﻭﺗﺎ ﻣﺠﺴﻤﻪﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻭﮔﻔﺖ:ﺍﺯﺁﻥ ﺟﻬﺖﮐﻪﺷﻤﺎﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎﯼﺧﻮﺏ ﻭﻣﻔﻴﺪﯼﺑﻮﺩﻳﺪﻭﺑﻪﻣﺮﺩﻡﺷﺎﺩﯼ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩﺍﻳﺪ،ﻣﻦﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦﺁﺭﺯﻭﯼ ﺷﻤﺎﺭﺍﮐﻪﻫﻤﺎﻧﺎﺯﻧﺪﮔﯽﮐﺮﺩﻥﻭ ﺯﻧﺪﻩﺑﻮﺩﻥﻣﺎﻧﻨﺪﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﺳﺖﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩﻣﻴﮑﻨﻢ.ﺷﻤﺎ۳۰ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻓﺮﺻﺖﺩﺍﺭﻳﺪﺗﺎﻫﺮﮐﺎﺭﯼﮐﻪﻣﺎﻳﻞ ﻫﺴﺘﻴﺪﺍﻧﺠﺎﻡﺑﺪﻫﻴﺪ".ﻭﺑﺎﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻥﺟﻤﻠﻪﺍﺵﺩﻭﺗﺎﻣﺠﺴﻤﻪﺭﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﮐﺮﺩ ﻳﮏ ﺯﻥ ﻭ ﻳﮏ ﻣﺮﺩ. ﺩﻭﻣﺠﺴﻤﻪﺑﻪﻫﻢﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺯﺩﻧﺪﻭ ﺑﻪﺳﻤﺖﺩﺭﺧﺘﺎﻧﯽ ﻭﺑﻮﺗﻪﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﻧﺰﺩﻳﮑﯽﺍﻭﻧﺎﺑﻮﺩﺩﻭﻳﺪﻧﺪﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺗﻌﺪﺍﺩﯼﮐﺒﻮﺗﺮﭘﺸﺖﺍﻭﻥ ﺩﺭﺧﺘﻬﺎﺑﻮﺩﻧﺪﭘﺸﺖﺑﻮﺗﻪﻫﺎﺭﻓﺘﻨﺪ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺮﮔﺎﻩﺻﺪﺍﯼﺧﻨﺪﻩﻫﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻣﻴﺸﻨﻴﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺍﺯﺭﻭﯼﺭﺿﺎﻳﺖ ﻣﯿﺰﺩ.ﺑﻮﺗﻪﻫﺎ ﺁﺭﻭﻡ ﺣﺮﮐﺖﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪﻭﺧﻢﻭﺭﺍﺳﺖ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪﻭﺻﺪﺍﯼﺷﮑﺴﺘﻪﺷﺪﻥ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼﮐﻮﭼﻴﮏﺑﻪﮔﻮﺵ ﻣﻴﺮﺳﻴﺪ.ﺑﻌﺪ ﺍﺯ۱۵ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺎﺍﺯﭘﺸﺖﺑﻮﺗﻪﻫﺎﺑﻴﺮﻭﻥﺍﻭﻣﺪﻧﺪ ﺩﺭﺣﺎﻟﻴﮑﻪﻧﮕﺎﻩﻫﺎﺷﻮﻥﻧﺸﻮﻥ ﻣﻴﺪﺍﺩﮐﺎﻣﻼﺭﺍﺿﯽﺷﺪﻥﻭﺑﻪﻣﺮﺍﺩ ﺩﻟﺸﻮﻥ ﺭﺳﻴﺪﻥ. ﻓﺮﺷﺘﻪﮐﻪﮔﻴﺞﺷﺪﻩﺑﻮﺩﺑﻪ ﺳﺎﻋﺘﺶﻳﻪﻧﮕﺎﻫﯽﮐﺮﺩﻭﺍﺯ ﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎﭘﺮﺳﻴﺪ:ﺷﻤﺎﻫﻨﻮﺯ۱۵ ﺩﻗﻴﻘﻪﺍﺯﻭﻗﺘﺘﻮﻥﺑﺎﻗﯽﻣﻮﻧﺪﻩ، ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻫﻴﺪ؟" ﻣﺠﺴﻤﻪﻣﺮﺩﺑﺎﻧﮕﺎﻩﺷﻴﻄﻨﺖ ﺁﻣﻴﺰﯼﺑﻪﻣﺠﺴﻤﻪﺯﻥﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﻴﺨﻮﺍﯼﻳﻪﺑﺎﺭﺩﻳﮕﻪﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﺠﺎﻡﺑﺪﻳﻢ؟"ﻣﺠﺴﻤﻪﺯﻥﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ:ﺑﺎﺷﻪ.ﻭﻟﯽﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﺗﻮﮐﺒﻮﺗﺮﺭﻭﻧﮕﻪﺩﺍﺭﻭﻣﻦ ﻣﻴﺮﻳﻨﻢ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﺵ
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
