ﻟﺌﻮﻧﺎﺭﺩﻭﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲﻫﻨﮕﺎﻡﻛﺸﻴﺪﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮﻱﺷﺎﻡﺁﺧﺮﺩﭼﺎﺭﻣﺸﻜﻞﺑﺰﺭﮔﻲ ﺷﺪ:ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖﻧﻴﻜﻲﺭﺍﺑﻪﺷﻜﻞ ﻋﻴﺴﻲﻭﺑﺪﻱﺭﺍﺑﻪﺷﻜﻞﻳﻬﻮﺩﺍ،ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥﻣﺴﻴﺢﻛﻪﻫﻨﮕﺎﻡﺷﺎﻡﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖﺑﻪﺍﻭﺧﻴﺎﻧﺖﻛﻨﺪ،ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲﻛﺮﺩ.ﻛﺎﺭﺭﺍﻧﻴﻤﻪﺗﻤﺎﻡﺭﻫﺎﻛﺮﺩﺗﺎ ﻣﺪﻝﻫﺎﻱ ﺁﺭﻣﺎﻧﻴﺶ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ. ﺭﻭﺯﻱﺩﺭﻳﻚﻣﺮﺍﺳﻢﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ، ﺗﺼﻮﻳﺮﻛﺎﻣﻞﻣﺴﻴﺢﺭﺍﺩﺭﭼﻬﺮﻩﻳﻜﻲ ﺍﺯﺁﻥﺟﻮﺍﻧﺎﻥﻫﻤﺴﺮﺍﻳﺎﻓﺖ.ﺟﻮﺍﻥﺭﺍ ﺑﻪﻛﺎﺭﮔﺎﻫﺶﺩﻋﻮﺕﻛﺮﺩﻭﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩﺍﺵﺍﺗﻮﺩﻫﺎﻭﻃﺮﺡﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ. ﺳﻪﺳﺎﻝﮔﺬﺷﺖ.ﺗﺎﺑﻠﻮﺷﺎﻡﺁﺧﺮﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻬﻮﺩﺍﻣﺪﻝﻣﻨﺎﺳﺒﻲﭘﻴﺪﺍﻧﻜﺮﺩﻩﺑﻮﺩ. ﻛﺎﺭﺩﻳﻨﺎﻝﻣﺴﺌﻮﻝﻛﻠﻴﺴﺎﻛﻢﻛﻢﺑﻪﺍﻭ ﻓﺸﺎﺭﻣﻲﺁﻭﺭﺩﻛﻪﻧﻘﺎﺷﻲﺩﻳﻮﺍﺭﻱﺭﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﻨﺪ. ﻧﻘﺎﺵﭘﺲﺍﺯﺭﻭﺯﻫﺎﺟﺴﺘﺠﻮ،ﺟﻮﺍﻥ ﺷﻜﺴﺘﻪﻭﮊﻧﺪﻩﭘﻮﺵﻭﻣﺴﺘﻲﺭﺍﺩﺭ ﺟﻮﻱﺁﺑﻲﻳﺎﻓﺖ.ﺑﻪﺯﺣﻤﺖﺍﺯ ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻧﺶﺧﻮﺍﺳﺖﺍﻭﺭﺍﺗﺎﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ،ﭼﻮﻥﺩﻳﮕﺮﻓﺮﺻﺘﻲﺑﺮﺍﻱ ﻃﺮﺡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﮔﺪﺍﺭﺍﻛﻪﺩﺭﺳﺖﻧﻤﻲﻓﻬﻤﻴﺪﭼﻪﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ،ﺑﻪﻛﻠﻴﺴﺎ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ:ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮﭘﺎ ﻧﮕﻪﺍﺵﺩﺍﺷﺘﻨﺪﻭﺩﺭﻫﻤﺎﻥﻭﺿﻊ، ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲﺍﺯﺧﻄﻮﻁﺑﻲﺗﻘﻮﺍﻳﻲ،ﮔﻨﺎﻩﻭ ﺧﻮﺩﭘﺮﺳﺘﻲﻛﻪﺑﻪﺧﻮﺑﻲﺑﺮﺁﻥﭼﻬﺮﻩ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﻛﺮﺩ. ﻭﻗﺘﻲﻛﺎﺭﺵﺗﻤﺎﻡﺷﺪ،ﮔﺪﺍ،ﻛﻪﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﻲﻛﻤﻲﺍﺯﺳﺮﺵﭘﺮﻳﺪﻩﺑﻮﺩ، ﭼﺸﻢﻫﺎﻳﺶﺭﺍﺑﺎﺯﻛﺮﺩﻭﻧﻘﺎﺷﻲﭘﻴﺶ ﺭﻭﻳﺶﺭﺍﺩﻳﺪﻭﺑﺎﺁﻣﻴﺰﻩﺍﻱﺍﺯﺷﮕﻔﺘﻲ ﻭﺍﻧﺪﻭﻩﮔﻔﺖ:»ﻣﻦﺍﻳﻦﺗﺎﺑﻠﻮﺭﺍﻗﺒﻸ ﺩﻳﺪﻩﺍﻡ«! ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﻴﺪ:»ﻛﻲ؟« ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ، ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ.ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪﻡ، ﺯﻧﺪﮔﻲ ﭘﺮ ﺭﻭﻳﺎﻳﻲ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺪﻝ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﭼﻬﺮﻩ ﻋﻴﺴﻲ ﺷﻮﻡ«!!!!
نظرات شما عزیزان:
تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
