ﺍﯼ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ! ﺗﻮ ﺁﻥ ﻫﻤﺎﯼ ﺑﺨﺖ ﻣﻨﯽ ﮐﺰ ﺩﯾﺎﺭ ﺩﻭﺭ ﭘﺮﭘﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﻠﺒﻪﯼﻣﻦ ﭘﺮ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺑﺎﻣﻢ؛ ﺍﯼ ﭘﺮﻧﺪﻩﯼﻋﺮﺷﯽ! ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪﯼ؛ ﺩﺭ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﻡ ﺑﻤﺎﻥ ﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻤﭽﻮ ﻣﻦ یک ﺁﺷﯿﺎﻥ ﮔﺮﻡ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﯼ؛ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻦ یک ﻋﻤﺮ ﺑﯽ ﺍﻣﯿﺪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻫﺮ ﻧﺴﯿﻢ؛ ﺑﻪ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻋﺸﻘﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ یک ﮔﻞ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺷﺘﺎﻓﺘﻢ؛ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﮔﻠﯽ ﮐﻪ ﺩﻫﺪ ﺑﻮﯼ ﺁﺭﺯﻭ ﺍﻣﺎ ﻧﯿﺎﻓﺘﻢ؛ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺑﺲ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﮔﺎﻥ ﻣﺎﺕ ﺑﺮ ﻣﺮﮐﺐ ﺧﯿﺎﻝ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭ؛ ﺩﻧﺒﺎﻝ یک ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻓﻀﺎ ﺭﺍ ﺷﮑﺎﻓﺘﻢ ؛ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺳﺘﺎﺭﻩﯼﺍﻣﯿﺪ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﻣﺎ ﻧﯿﺎﻓﺘﻢ؛ ﺑﺲ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻭ ﻧﺎ ﻣﺮﺍﺩ؛ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻮﺟﻬﺎﯼ ﺧﺮﻭﺷﺎﻥ ﻭ ﺑﯽ ﺍﻣﺎﻥ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﺑﯽ ﮐﺮﺍﻧﻪﯼﺩﺭﯾﺎ ﺷﺘﺎﻓﺘﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﺑﻢ ﺁﻥ ﮔﻬﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﯿﺎﻓﺘﻢ؛ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻠﺒﺶ ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﺮﺍ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺗﻮﯾﯽ ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺮﻩ ﺑﺎﺩ ﺳﺤﺮ ﻣﻨﻢ ﻭ ﺁﻥ ﮔﻞ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺵ ﺍﺭﺯﻭ ﺗﻮﯾﯽ؛ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺒﺎﻥ ﺗﯿﺮﻩ ﻧﭙﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺁﻥ ﺳﺘﺎﺭﻩ ای ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﻨﻢ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻮﺝ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺭﯾﺎ ﻧﻤﯿﺮﻭﻡ؛ ﺗﮏ ﮔﻮﻫﺮﻡ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﯼ ﺯﯾﺐ ﮔﺮﺩﻧﻢ ﺍﯼ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ! ﺗﻮ ﺁﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﺨﺖ ﻣﻨﯽ ﮐﺰ ﺩﯾﺎﺭ ﺩﻭﺭ ﭘﺮ ﭘﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﻠﺒﻪﯼﻣﻦ ﭘﺮ ﮐﺸﯿﺪﯼ ﺑﺮ ﺑﺎﻣﻢ؛ ﺍﯼ ﭘﺮﻧﺪﻩﯼﻋﺮﺷﯽ! ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪﯼ؛ ﺩﺭ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﻡ ﺑﻤﺎﻥ ﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻤﭽﻮ ﻣﻦ یک ﺁﺷﯿﺎﻥ ﮔﺮﻡ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺪﯾﺪﻩ ای؛ ﻧﻮﺷﯿﻦ ﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﻨﻢ ﻣﯿﺪﻣﺪ ﺗﻮﯾﯽ؛ ﻋﻤﺮ ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ؛ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺑﺨﺖ ﻣﻦ اﺯ ﺗﻮﺳﺖ؛ ﺁﺭﯼ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺖ ﺟﻮﺍﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ

نظرات شما عزیزان: