ﺩﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺑﯽ ﮐﺴﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺴﻢ ﺑﻮﺩﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩ ﻭﺗﻠﺨﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻧﺎ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﻭﺍﮐﻨﻮﻥ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ ﻭﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻡ ﺁﺭﯼ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻡ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﭽﮕﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺕ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﺍﻗﻌﺎﺣﻴﻒ ﻛﻪ............
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
