ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺳﺮﺧﯽ ﻟﺒﻬﺎﯾﺖ؛ﺍﺯ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺻﯿﻘﻞ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺕ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ؛ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﺕ؛ ﻣﯽ ﻫﺮﺍﺳﻢ ﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻏﻀﺐ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺕ؛ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﯾﻘﻪ ﺗﻨﮓ ﻣﻦ ﻣﯽ ﻓﺸﺎﺭﯼ؛ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺍﺑﺮﻭﺍﻧﺖ ؛ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﻨﮓ ﺯﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ؛ ﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﺷﺎﻟﯿﺰﺍﺭ ﻣﻮﻫﺎﯾﺖ؛ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﺍﺯ ﺗﺐ ﺗﻨﺪ ﺳﯿﻤﺎﯾﺖ؛ ﭼﻪ ﻭﺣﺸﺘﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ، ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ،ﻣﻦ ﺍﻣﺎ، ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺱ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻭﺣﺸﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ!!!
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
