ﺁﻣﺪﯼ ﺑﺬﺭ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻧﻢ
ﮐﺎﺷﺘﯽ¤
ﻗﻠﺐ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﻣﺮﺍ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﯽ
¤
ﺁﻣﺪﯼ ﺑﺎﮏﯾﻧﮕﺎﻩ، ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺻﺎﺣﺐ
ﺷﺪﯼ
¤
ﺳﺎﯾﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﻠﮏ ﺧﺮﺍﺏ
ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯽ¤
ﺁﻣﺪﯼ ﻣﻮﺝ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺻﺨﺮﻩ ﻗﻠﺒﻢ
ﺷﮑﺴﺖ
¤
ﺍﯼ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ
¤
ﺁﻣﺪﯼ ﻭ ﺑﺮ ﻟﺒﻢ، ﻣﻬﺮ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺯﺩﯼ
¤
ﺑﻠﻌﺠﺐ ﻋﺸﻖ ﻋﻈﯿﻤﯽ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ
ﺳﺎﺧﺘﯽ¤
ﺍﺯ ﺣﯿﺎ ﻭ ﺷﺮﻡ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭ ﺭﻧﺠﻮﺭ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ
¤
ﮔﺮﭼﻪ ﻏﻮﻏﺎ ﻭ ﺗﻼﻃﻢ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺳﺎﺧﺘﯽ
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
