ﻣﺎﺗﻢ ﺯ ﻧﺤﺴﯽ ﺍﺵ ﺑﻪ ﻣﺪﺍﺭ ﺯﺣﻞ ﻧﺸﺴﺖ¤ ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺍﯾﻦ ﻏﻢ ، ﮐﻪ ﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﻏﺰﻝ ﻧﺸﺴﺖ ¤ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﺷﻮﺭ ﺭﺧﺖ ﺑﺴﺖ¤ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﻭ ﻏﻢ ﺩﺭ ﺑﻐﻞ ﻧﺸﺴﺖ ¤ ﺩﺭ ﺑﺰﻡ ﺩﻝ ، ﻧﺒﻮﺩ ﺧﻠﻞ ، ﺷﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﻮﻕ ¤ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺭﺳﯿﺪ ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺧﻠﻞ ﻧﺸﺴﺖ ¤ ﺩﺭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻮﻕ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻏﻢ ¤ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﭼﻮ ﺑﻼ ، ﺑﯽ ﺟﺪﻝ ﻧﺸﺴﺖ¤ ﺩﻝ ﺑﺮ ﻭﻓﺎﯼ ﯾﺎﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﯾﺎﺭ ¤ ﺩﺭ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻋﻬﺪ ، ﮐﺠﺎ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻧﺸﺴﺖ ؟!(فرشته رهنما)

نظرات شما عزیزان: