ﺻﺪﻑ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﻋﻤﺮﯼ ﮔﻬﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺭﺩﺳﺖ☼ ﮐﺲ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻃﻔﻞ ﺑﺎ ﺩﺍﯾﻪ ﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﺳﺖ☼ ﻫﻤﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ☼ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ☼ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻧﻬﺎ ☼ پیچک ﺧﺸﮏ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ☼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﯾﻦ ﺩﺭﮔﺎﻩ☼ ﺑﻮﯼ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﻧﻪ ﭘﯿﭽﯿﺪﺳﺖ ☼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ☼ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﯾﻪ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪﺳﺖ ☼ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻥ ﺗﻠﺨﯽ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ☼ ﻣﻦ ﻭ‌ﺁﻥ ﺳﺎﯾﻪ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻬﺎ ☼ ﻣﻦ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺷﮏ ﺁﻟﻮﺩ ☼ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻧﻬﺎ ☼ ﯾﺎﺩ ﺑﺎﺩ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ☼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﯼ ☼ ﺷﺒﻢ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩ☼ ﮐﻪ ﺗﻮیک ﺳﯿﻨﻪ ﺻﻔﺎ ﺑﻮﺩﯼ ☼ ﺭﻋﺪ ﻏﺮﯾﺪ ﻭ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﯾﺪﯼ ☼ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﻦ ﺁﻭﺭﺩﯼ ☼ ﮐﺎﻡ ﻧﺎﮐﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺧﻨﺪﺍﻥ ☼ ﺑﻪیکی ﺑﻮﺳﻪ ﺭﻭﺍ ﮐﺮﺩﯼ☼ ﺑﺎﺩ ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ﮐﻨﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ☼ ﺷﻤﻊ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻨﺸﺴﺖ☼ ﺭﻋﺪ ﺩﺭ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﺎ ﮔﻢ ﺷﺪ ☼ ﺑﺮﻕ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺷﺐ ﺑﺸﮑﺴﺖ☼ ﻧﻔﺲ ﺗﺸﻨﻪ ﺗﺒﺪﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺁﻭﯾﺨﺖ☼ ﺧﻮﺩ ﻃﺒﻌﻢ ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ☼ ﻋﻄﺮ ﺷﻌﺮﻡ ﺑﻪ ﻓﻀﺎ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ☼ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻢ☼ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺳﻮﺩﻡ ☼ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻣﺮﺩﻡ ☼ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺗﻮ ﺧﻮﺵ ﺑﻮﺩﻡ☼ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻢ ☼ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻮﻗﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﺑﻮﺩ ☼ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻢ ☼ ﻫﺮﮐﺠﺎ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩ ☼ ﺍﺯ ﻟﺐ ﮔﺮﻡ ﺗﻮ ﻣﯽ ﭼﯿﺪﻡ ﮔﻞ ﺻﺪ ﺑﺮﮒ ﺗﻤﻨﺎ ﺭﺍ ☼ ﺩﺭ ﺷﺐ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡﺳﺤﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﺍ ☼ ﺳﺤﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻮ ﮔﻞ ﺻﺪ ﺑﺮﮒ ﺗﻤﻨﺎ ﮐﻮ ☼ ﺍﺷﮏ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻮ ﺁﻧﻬﻤﻪ ﻗﻮﻝ ﻭ ﻏﺰﻝ ﻫﺎ ﮐﻮ ☼ ﺑﺎﺯ ﺍﻣﺸﺐ ﺷﺐ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻫﻮﺍ ﺳﯿﻞ ﺑﻼ ﺭﯾﺰﺩ ☼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻏﻢ ﺁﻭﯾﺰﻡ ﺍﺷﮏ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺧﺪﺍ ﺭﯾﺰﺩ☼ ﻣﻦ ﻭ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺁﺗﺶ ﻫﺴﺘﯽ ﺳﻮﺯ☼ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ☼ ﺑﺰﻡ ﺩﻝ ﺑﺎﻗﯽ ﻭ ﻏﻢ ﺳﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ(فریدون مشیری)

نظرات شما عزیزان: