یک ﺩﻟﯿﻞﺑﺮﺍﯼﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻧﻢ،یک ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻧﻢ ، ﺗﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﺩﻟﯿﻞ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ؛ یک ﻫﻮﺍﯼﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﺑﺮﺍﯼﺑﺎﺗﻮﺑﻮﺩﻥ، ﻫﻤﯿﻦ ﻫﻮﺍﯼ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ، ﺩﺳﺘﺖﺩﺭﻭﻥﺩﺳﺘﻬﺎﯼﻣﻦ،ﺍﯾﻦﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ؛ ﺍﯾﻦﻧﻔﺴﯽﮐﻪﺩﺭﺳﯿﻨﻪﺍﻡﺍﺳﺖ،ﺍﯾﻦ ﻗﻠﺒﯽﮐﻪﺑﺎﺗﻮﺑﻪﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺶﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦﻭﺟﻮﺩﯼﮐﻪ ﻣﺤﺘﺎﺝﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮﺍﺳﺖ ، ﺍﯾﻦﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻫﻤﻪﺩﺭﻋﺸﻖﺗﻮﺟﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ؛ ﺑﺒﯿﻦﻋﺸﻖﺗﻮﭼﻘﺪﺭﻣﻘﺪﺱﺍﺳﺖﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ؛ ﺑﺒﯿﻦﭼﻘﺪﺭﺩﻭﺳﺘﺖﺩﺍﺭﻡﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽﺭﺍﺍﺯﻟﺤﻈﻪﺍﯼﮐﻪﺁﻣﺪﯼ ﺩﯾﺪﻡ ، ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻡﻭ ﺑﺎﻭﺭﺵ ﮐﺮﺩﻡ! ﺑﺎﻭﺭﮐﺮﺩﻡﮐﻪﺣﻀﻮﺭﺗﻮﺩﺭﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡ یک ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻧﺒﻮﺩ؛ ﺭﻭﺯﯼﺗﻮﻣﯽﺁﻣﺪﯼ،ﺑﺎﺍﯾﻨﮑﻪﻣﻦﺣﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻡ ﺭﻭﺯﯼﮐﻪﺁﻣﺪﯼﭼﻪﺭﻭﺯﺩﻟﻨﺸﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩ؛ ﺭﻭﺯﯼﮐﻪﺑﻬﻢﻣﯿﺮﺳﯿﻢﭼﻪﺭﻭﺯ ﻣﻘﺪﺳﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭﺭﻭﺯﯼﮐﻪﺍﺯﻋﺸﻖﻫﻢﻣﯿﻤﯿﺮﻡﭼﻪ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﯾﺴﺖ ﺑﻪﻋﺸﻖ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ،ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻫﻢ ﻣﺮﺩﻥ؛ ﺍﯾﻨﮏﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﻫﻤﺪﯾﮕﺮﺭﺍ ﻣﯿﭙﺮﺳﺘﯿﻢ ﺗﺎﺑﻪﺩﻧﯿﺎﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﺍﯾﻦﻣﺎﻫﺴﺘﯿﻢﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﻤﯿﻢ! ﺩﻟﯿﻠﯽﻧﻤﯿﺒﯿﻨﻢﺑﺮﺍﯼﺯﻧﺪﻩﻣﺎﻧﺪﻥﺍﮔﺮﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﯽ،ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢﺣﺘﯽ یک ﻟﺤﻈﻪ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﺎﻧﺪﻥ ﺑﺎﺷﯿﻢ! ﻣﯿﮕﺬﺭﺩﺭﻭﺯﯼﺍﯾﻦﺷﺒﻬﺎﯼﺩﻟﺘﻨﮕﯽ، ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻭ ﺩﻭﺭﯼ؛ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ، ﻣﯿﺮﺳﺪﻫﻤﺎﻥﺭﻭﺯﯼﮐﻪﺑﻪﺧﺎﻃﺮﺵ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﯾﻢ ﻓﺼﻠﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺑﻬﺎﺭ ، ﻭﺍﺯﺗﺮﺱﺍﯾﻨﮑﻪﺑﻬﻢﻧﺮﺳﯿﻢﺷﺐﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﺍﺷﮏ ﻣﯿﺮﯾﺨﺘﯿﻢ؛ ﻋﺰﯾﺰﻡﺑﯿﺎﺩﺭﺁﻏﻮﺷﻢ،ﺗﻮﻣﺎﻝﻣﻨﯽ، ﺁﺭﺍﻡﺑﺎﺵﮐﻪﺗﻮﺗﺎﺁﺧﺮﺩﻧﯿﺎ،ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻨﯽ؛ ﺑﺎﺭﻫﺎﮔﻔﺘﻪﺍﻡ ﻭﺧﻮﺩﺕ ﻫﻢﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻨﯽ ، ﭘﺲﺍﯾﻦﻫﻢﺑﺪﺍﻥﺗﻮﺁﺧﺮﯾﻦﮐﺴﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽﺑﻮﺩﮐﻪﻗﺒﻞﺍﺯﻣﺮﺩﻧﻢﺍﻭ ﺭﺍﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﯾﺪ!

نظرات شما عزیزان: