ﭼﻨﺪﻭﻗﺖﭘﯿﺶﺑﻮﺩﮐﻪﺩﺭﻻﺑﻪﻻﯼ ﻣﺘﻨﻬﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺘﻦ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎﻫﻨﻮﺯﺗﻮﯼﺩﻓﺘﺮﻋﺸﻖﻧﺬﺍﺷﺘﻢ. ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﺮﻓﺘﻢﺍﯾﻦﻣﺘﻨﻮﺑﺬﺍﺭﻡ ﺗﻮﯼﺻﻔﺤﻪ ﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯﺩﻓﺘﺮﻋﺸﻖﺗﺎﺷﻤﺎﻋﺰﯾﺰﺍﻥ ﻫﻢﺑﺨﻮﻧﯿﺪ. ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮐﻼﻡ ﺩﺭﻭﻏﯿﻦ ﻋﺸﻖ ﭼﻨﺪﻭﻗﺘﯽﺑﻮﺩﮐﻪﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢﺑﺮﺍﯼﺗﻮ ﺩﺭﺩﺍﯾﻦﻓﻠﺒﯽﺭﺍﮐﻪﺷﮑﺴﺘﯽﻭﺭﻓﺘﯽ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﺍﻣﺎﺗﺎﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢﺑﻨﻮﯾﺴﻢﻗﻄﺮﻩﻫﺎﯼ ﺍﺷﮑﻢ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ ﻭﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢﺁﻧﭽﻪﺭﺍﮐﻪﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﺧﯿﺲﺑﻨﻮﯾﺴﻢ.ﺣﺎﻻﺩﯾﮕﺮﮏﯾﻗﻄﺮﻩ ﺍﺷﮏ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥﻗﻠﺐﺷﮑﺴﺘﻪﺍﻡﺗﻨﻬﺎﯾﺎﺩﮔﺎﺭﺍﺯ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻗﻠﺒﯽﮐﻪﮏﯾﻋﺎﻟﻤﻪﺩﺭﺩﺩﺍﺭﺩ،ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺪﺗﻬﺎﺳﺖ ﺩﺍﻣﻨﮕﯿﺮﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯﺁﻥﻟﺤﻈﻪﺍﯼﮐﻪﺭﻓﺘﯽﺩﺭﻏﻢ ﻋﺸﻘﺖﺳﻮﺧﺘﻢﻭﺑﺎﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﺎﺧﺘﻢ. ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢﺍﺯﺍﻭﮐﻪﻣﺪﺗﻬﺎﻫﻤﺪﻝﻭ ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﻢ ﺑﻮﺩ ﺟﺪﺍ ﺷﻮﻡ ، ﺍﻣﺎﺗﻮﺭﻓﺘﯽﻭﺗﻨﻬﺎﮏﯾﻗﻠﺐﺷﮑﺴﺘﻪ ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﯼ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺩ ﮏﯾﺑﺎﺯﯼﺗﻠﺦﮐﻪﺍﯼﮐﺎﺵﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻡﺗﺎﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪﺩﺭﻏﻢﭘﺎﯾﺎﻧﺶ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﺗﻮﮐﻪﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯽﺭﻭﺯﯼﺭﻫﺎﯾﻢﮐﻨﯽﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺧﯿﺲ ﮐﻨﯽ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﯼ! ﻣﮕﺮﺍﯾﻦ ﻗﻠﺐ ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺖ ﻭ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻨﺎﻫﺶﺍﯾﻦﺑﻮﺩﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖﺷﺪﻭﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮﺍﺯﻫﺮﮐﺴﯽ،ﺍﺯﺗﻪﺩﻝﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﯾﻨﮏﮐﻪﺑﺮﺍﯼﺗﻮﺍﺯﺑﯽﻭﻓﺎﯾﯽﻫﺎﯾﺖ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢﺍﻧﮕﺎﺭﺁﺳﻤﺎﻥﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﻭﺩﺭﻗﺤﻄﯽﺍﺷﮏﺩﻭﺑﺎﺭﻩﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﺒﺎﺭﺩ.ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢﮐﻪﮏﯾﻗﻠﺐﺭﺍﺷﮑﺴﺘﯽ،ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺗﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﯼ. ﮐﺎﺵﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﯽﭼﻘﺪﺭﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ، ﮐﺎﺵﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﯽ ﺷﺐﻭ ﺭﻭﺯﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺕ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥﺧﯿﺲﺑﻪﺧﻮﺍﺏﻋﺎﺷﻘﯽﻣﯽ ﺭﻓﺘﻢ. ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﯽ ﭼﻪﺁﺭﺯﻭﻫﺎ ﻭﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﺩﺭﺩﻝﺩﺍﺷﺘﻢ.ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻋﺎﺷﻘﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎﺷﻢ ، ﺑﺮﺍﯼﺗﻮﺑﻬﺘﺮﯾﻦﺑﺎﺷﻢ ،ﯾﮑﺮﻧﮓﺑﻤﺎﻧﻢ ﻭ ﯾﮑﺪﻝ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ. ﺁﻥﺯﻣﺎﻥﮐﻪﺑﺎﺗﻮﺑﻮﺩﻡﮐﺴﯽﻧﺎﻡﻣﺮﺍ ﺻﺪﺍ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻡ ، ﻫﻤﻪﺑﻪﻣﻦﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ))ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ.((ﺁﺭﯼ ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩﻡ ،ﮏﯾﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺩﻝ. ﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﯼﮐﻪﺍﯾﻨﮏﺗﻨﻬﺎﯼﺗﻨﻬﺎﺳﺖﻭﺍﺯ ﻏﻢ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﺍﺕ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﻪﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻔﺮﯾﻦﮐﺮﺩﻡ ، ﻭ ﻧﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ. ﺍﯾﻦﺭﻭﺯﻫﺎﺧﯿﻠﯽﺍﺣﺴﺎﺱﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺭﺍﺳﺘﺶﺭﺍﺑﺨﻮﺍﻫﯽﻫﻨﻮﺯﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻣﺎ ﺩﯾﮕﺮﺩﻟﻢﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﺪﺣﺘﯽﮏﯾﻟﺤﻈﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ. ﺧﯿﻠﯽﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺩﻟﻢﺑﺮﺍﯼﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼﺑﺎﺗﻮﺑﻮﺩﻥﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩﻭﯾﺎﺩﺁﻥﻟﺤﻈﻪﻫﺎﻗﻠﺐﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﯿﺴﻮﺯﺍﻧﺪ. ﻭﺍﯾﻦﺑﻮﺩﺳﺮﻧﻮﺷﺖﻣﻦﻭﺗﻮ!ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢﮐﻪﻫﺮﭼﻪﺑﮕﻮﯾﻢﺩﻟﻢﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺩ. ﻧﯿﺴﺘﯽﮐﻪﺑﺒﯿﻨﯽﺍﯾﻨﺠﺎﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺑﯽﻋﻄﺮﻭﺑﻮﺳﺖ،ﺑﯽﺭﻧﮓﻭ ﺭﻭﺳﺖ. ﻫﺮﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻢﺩﺭﺩ ﺍﯾﻦﻗﻠﺐ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ،ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢﺑﻨﻮﯾﺴﻢﺍﺯﺗﻮ،ﺍﻣﺎ ﻗﻠﺒﻢ ﻧﻤﯿﮕﺬﺍﺷﺖ. ﺑﻬﺎﻧﻪﻣﯿﮕﺮﻓﺖ،ﮔﺮﯾﻪﻣﯽﮐﺮﺩ، ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺑﻨﻮﯾﺲ ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﭼﻪ ﺩﺭﺩﯼ ﺩﺍﺭﻡ. ﺍﻧﮕﺎﺭﺩﻭﺑﺎﺭﻩﮐﺎﻏﺬﻡﺍﺯﻗﻄﺮﻩﻫﺎﯼ ﺍﺷﮑﻢ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻩ ، ﺩﯾﮕﺮﻗﻠﻤﻢﺑﺮﺍﯼﺭﻭﯼﮐﺎﻏﺬﺧﯿﺲ ﻧﻤﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ. ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ.

نظرات شما عزیزان: