ﻣﺪﺗﯿﺴﺖﺗﺎﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢﺍﺯﺗﻮﺑﻨﻮﯾﺴﻢ، ﮐﻢ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻡ؛ ﭼﻪﺑﻨﻮﯾﺴﻢﺩﺭﻭﺻﻒﺗﻮ؟ﻫﺮﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻫﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﯾﺰﻡ ؛ ﺍﺷﮏﺑﺮﯾﺰﻡﺑﻪﺷﻮﻕﺑﻮﺩﻧﺖ،ﺑﻪ ﺷﻮﻕ ﺍﯾﻨﮑﻪﺁﻧﭽﻪﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢﺭﺍﺑﺮﺍﯾﺖﺧﻮﺍﻫﻢ ﺧﻮﺍﻧﺪ ؛ ﻭﺗﻮﺭﺍﺑﻪﺭﻭﯾﺎﻫﺎﺧﻮﺍﻫﻢﺑﺮﺩ،ﺗﻮﺭﺍﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﻫﻤﺼﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ ﺗﻮﺭﺍﺑﺎﻧﻮﺍﯼﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﯼﺩﻟﻢﺁﺷﻨﺎ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ؛ ﺗﮑﺮﺍﺭﯾﺴﺖ... ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻼﺕ ﺗﮑﺮﺍﺭﯾﺴﺖ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢﺗﮑﺮﺍﺭﺵﻫﻢﺑﺮﺍﯾﺖﺩﻟﻨﺸﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺲﺑﺎﺯﻫﻢﺗﮑﺮﺍﺭﻣﯿﮑﻨﻢﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺭﺍ ، ﺗﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮔﻞ ﻣﯿﻨﺸﯿﻨﺪ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢﻧﯿﺰﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﺑﺮﺭﻭﯼﺩﻟﺖ ﻣﯿﻨﺸﯿﻨﺪ؛ ﻣﺤﻮﺗﻤﺎﺷﺎﯼﺗﻮﺍﻡ،ﺑﯽﺧﯿﺎﻝﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎﯼﺍﯾﻦﺩﻧﯿﺎ،ﭼﺸﻤﺎﻥﺯﯾﺒﺎﯼﺗﻮﺭﺍ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﻣﺜﻞﺍﻭﮐﻪﻋﺎﺷﻖﺑﺎﺭﺍﻥﺍﺳﺖ،ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﻤﯿﺒﺎﺭﺩ ، ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ ﺑﺎﺭﺍﻧﻢ ﻭﺑﺎﺯﺗﻮﻧﻤﯽﺁﯾﯽ،ﻭﻣﻦﺑﻪﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﻣﺪﻧﺖﻣﯿﻨﺸﯿﻨﻢﭼﻮﻥﻋﺎﺷﻖﺍﯾﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻡ. ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﺎﺣﻞ ﺩﺭﯾﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ، ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺩﺭﯾﺎ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻦﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪﺍﻡ ﺩﺭﮐﻨﺎﺭ ﺳﺎﺣﻞ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ؛ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ؛ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺧﺮﻭﺷﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ؛ ﺑﺎﺯﻫﻢﻣﯿﮕﻮﯾﻢﺍﺯﺗﻮ....ﺑﺎﺯﻫﻢ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ؛ ﻣﺜﻞ ﺷﺐ ، ﻣﺜﻞ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﭘﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ، ﺍﻭ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﺳﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺗﻮﯾﯽ ﺳﺘﺎﺭﻩﯼﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻣﻦ ، ﺁﻥﻋﺎﺷﻖﻣﻨﻢ،ﻧﮕﺎﻩﮐﻦﻣﺮﺍﺍﯼ ﻃﻠﻮﻉ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪﯼﻣﻦ...

نظرات شما عزیزان: