ﻣﯿﺎﻥﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥﻭ ﺯﻣﯿﻦ ، ﺩﻟﻬﺮﻩ ﺍﯼﺑﻮﺩ…ﺧﯿﻠﯽﻭﻗﺖﺑﻮﺩﺁﺳﻤﺎﻥﮔﺮﯾﻪ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩ،ﻃﻮﻓﺎﻥﻏﻮﻏﺎﻧﻤﯽﮐﺮﺩ…! ﺧﯿﻠﯽﻭﻗﺖﺑﻮﺩ،ﭼﺸﻤﻬﺎﮔﺮﯾﻪﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ،ﺁﺳﻤﺎﻥﻧﺎﻟﻪﻧﻤﯽﮐﺮﺩ…!ﺩﺭﭘﺸﺖ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍﺯﯼ ﺑﻮﺩ. ﺁﺳﻤﺎﻥﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖﺭﺍﺯﺵﺭﺍﻓﺎﺵ ﮐﻨﺪ!ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖﺧﺎﻟﯽﺍﺵﮐﻨﺪ.ﺑﻪﻓﮑﺮﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻢ…ﭼﺮﺍﺁﺳﻤﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪﺩﺭﺩﻭﺩﻟﻬﺎﯾﺶﺭﺍﺑﯿﺮﻭﻥﻣﯽ ﺭﯾﺰﺩ؟ﭼﺮﺍﺁﺳﻤﺎﻥﺗﻨﻬﺎﺩﺭﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮﻣﯽﮔﺮﯾﺪ،ﻭ ﺍﺯﮔﺮﯾﻪﻫﺎﯾﺶ ﺳﯿﻞ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺁﺳﻤﺎﻥﻧﯿﺎﺯﺑﻪﺩﺭﺩﻭﺩﻝﺩﺍﺭﺩ، ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﺶﺍﺑﺮﻫﺎﯼﺳﯿﺎﻩﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺩﻟﺪﺍﺭﺵﺑﺎﺩﻫﺎﯼﺧﺰﺍﻥﻫﺴﺘﻨﺪ… ﺁﺳﻤﺎﻥﻧﯿﺎﺯﺑﻪﺩﻟﺪﺍﺭﺩﺍﺭﺩ…ﺍﻣﺎﺍﺑﺮﻫﺎﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ… ﺁﺳﻤﺎﻥﻭﻗﺘﯽﺩﻟﮕﯿﺮﻣﯽﺷﻮﺩﺍﺑﺮﯼ ﻣﯽﺷﻮﺩ…ﺁﺳﻤﺎﻥﻭﻗﺘﯽﺩﻟﮕﯿﺮﻣﯽ ﺷﻮﺩﺗﻨﻬﺎﻣﯽﮔﺮﯾﺪ.ﻓﺮﯾﺎﺩﻣﯽﺯﻧﺪﺍﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ! ﺻﺪﺍﯼﺭﻋﺪﺵﻫﻤﺎﻥﻓﺮﯾﺎﺩﺑﯽ ﺻﺪﺍﺳﺖ!ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﻟﻪ ﺁﺷﻨﺎﺳﺖ! ﺩﻟﻢﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﺪ… ﺩﻟﻢﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪﺑﻪﮔﺮﯾﻪﻫﺎﯼﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩﺑﯿﻨﺪﺍﺯﻡﻭﻣﻦﻫﻢﻣﺜﻞﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﺮﯾﻪﮐﻨﻢ…ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢﺣﺎﻻﮐﻪ ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻣﺜﻞ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ… ﺁﺳﻤﺎﻥﺯﻣﺎﻧﯽﮐﻪﺁﺑﯽﺍﺳﺖ،ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺳﺖ…ﺍﻣﺎﺯﻣﺎﻧﯽﮐﻪﺍﺑﺮﯼﺍﺳﺖﮔﺮﯾﺎﻥ ﺍﺳﺖ! ﺁﺳﻤﺎﻥﻣﻨﺘﻈﺮﺯﻣﺴﺘﺎﻥﺍﺳﺖ،ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺳﺮ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺍﺳﺖ! ﺁﺳﻤﺎﻥﻣﻨﺘﻈﺮﻃﻮﻓﺎﻥﺍﺳﺖ،ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ! ﺁﺳﻤﺎﻥﻧﯿﺎﺯﺑﻪﻣﺤﺒﺖﺩﺍﺭﺩ،ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻝ ﺩﺍﺭﺩ! ﭘﺲ ﻫﻤﺰﺑﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ.؟ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﮐﻪﻣﯽﺁﯾﺪﻏﺮﻭﺏﺯﻭﺩﻏﺮﻭﺏ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻣﺎﻩﻭﺳﺘﺎﺭﻩ ﻭﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﻫﻢ ﮐﻪﻣﯽﺁﯾﺪﺯﻭﺩﻃﻠﻮﻉﺩﺍﺭﺩ!ﺍﺑﺮﻫﺎﮐﻪ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭﻧﺪ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ! ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻫﻤﺰﺑﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ؟. ﭼﻪﮐﺴﯽﻫﻤﺮﺍﺯﺁﺳﻤﺎﻥﺑﺎﺷﺪ… ﺁﺳﻤﺎﻥﺭﺍﺯﺵﺭﺍﺩﺭﻭﻧﺶﻧﮕﻪﺩﺍﺷﺘﻪ ﭼﻮﻥﻧﻪ ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ!، ﻭ ﻧﻪ ﻫﻤﺪﻟﯽ! ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ…! ﭼﻮﻥﻫﺮﭼﻪﻫﻤﺰﺑﺎﻥﻭﻫﻤﺼﺤﺒﺖﺑﺎ ﺍﻭﺑﺎﺷﻨﺪﯾﮑﺮﻧﮓﻧﯿﺴﺘﻨﺪﻭﺧﯿﻠﯽﺯﻭﺩ ﺁﺳﻤﺎﻥﺁﺑﯽﺭﺍﺗﻨﻬﺎﻣﯽﮔﺬﺍﺭﻧﺪ!…ﺍﺑﺮﻫﺎ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ،ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ،ﺳﺘﺎﺭﻩ،ﻣﺎﻩﻭ… ﻧﯿﺰ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﻭﺩ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ! ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﻫﻤﺰﺑﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮐﯿﺴﺖ؟

نظرات شما عزیزان: