ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﻨﻮﺍﺯﻡ ﺻﺪﺍﯼ ﺳــــﮑﻮﺕ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﻭﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﭘﺮﺣﺮﻓﺘﺮﯾﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﺎﮔﻔﺘﻨﯽ ﻫﺎﯼ ﺷﻌﺮﻣﻦ... ﺳﮑـــــــــــﻮﺕ ﺭﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺗﻌﺎﺑﯿﺮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﯽ ﻭ...ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ... ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﻪ <ﺱ> ﺳﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﻪ <ﮎ> ﮐﻢ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﻪ <ﻭ> ﻭﺍﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﻬﺮ ﺗﻮﺍﻡ به <ﺕ> ﺗﻨﻬﺎ ﺑﯽ ﺗﻮﺍﻡ ﺍﯼ ﺁﻭﺍﯼ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ِ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻏﺮﻕ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺩﺭ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺣﻀﻮﺭﺕ ﻣﺴﺖ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺩﺭ ﺣﺲ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺑﻪ ﺧﻠﺴﻪ ﻣﯿﺮﻡ ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﮔﻢ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺩﺭﺟﺎﺩﻭﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻭ ﺑﺎﺗﻮ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﯼ ﺳﮑـــــــــــﻮﺕ ﺩﻭﺳﺘـــﺖ ﺩﺍﺭﻡ ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺳﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺩﻝ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﭘﺮﺯﻣﻬﺮﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﻣﻦ ﺗﻮﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺭﻭﺋﯿﺎﯼ ﻣﺤﺎﻝ¤ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﺍﻭﺝ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ﺯ ﺷﻮﻕ ﺩﯾﺪﻧﺖ ﺑﯽ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ¤ﺑﺎﻝ ﭘﺮﻭﺍﺯﺧﯿﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﭽﻮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻬﺎﺭ¤ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺳﺒﺰ ﻭ ﭘﺮﻣﻬﺮﺕ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻮ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ¤ﺭﺩ ﺷﺪﻥ، ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻥ، ﺑﺎﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫﺮ ﺷﺒﻢ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﻏﻢ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﺒﯿﻦ!ﭘﺸﺘﺶ ﻏﻤﯽ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﺛﺮ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺭﯾﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮔﺮﭼﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﻮﻏﺎﯾﯿﺴﺖ ﺟﺰ ﺭﺧﺖ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻨﻪ ﻫﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﯾﮕﺮﻡ ﯾﺎﺭﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﮔﻞ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﻔﺴﻢ ﻣﻬﺮ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺩﻝ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺑﺎﻗﯿﺴﺖ؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﯽ ﻧﻔﺴﻢ¤ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﻣﯽ ﻫﻮﺳﻢ¤ ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺮﻣﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ¤ ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﻣﻘﯿﻢ ﺣﺮﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﻗﻔﺴﻢ؟¤ ﺧﯿﺎﻝ ﺳﺒﺰ ﺗﻮ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ¤ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺷﺒﺢ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺣﺮﺳﻢ¤ ﺗﻮ ﺷﺎﻩ ﺑﯿﺖ ﻏﺰﻝ ﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ¤ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻟﻤﺲ ﺣﻀﻮﺭﺕ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻫﻢ ﻧﻔﺴﻢ¤ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﭘﺮﯾﺸﻢ ﺳﺮﯼ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺯﺩ¤ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﻗﺸﻨﮕﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺳﻢ¤ ﺗﻮ ﺑﺎﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﯼ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻋﺸﻖ¤ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﯽ ﻧﻔﺴﻢ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺧﻮﺍﺏ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻥ ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﻧﻘﺮﻩ ﺗﻌﺒﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﻧﺠﻮﺍ ﮐﻨﻢ ﻣﻦ؟¤ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ؟ ﺗﺎﺛﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﻣﺤﺾ ﺧﺪﺍ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺩﻟﻢ ﺷﻮ¤ ﺧﻮﺑﻢ ﺑﯿﺎ ﻗﻠﺒﻢ ﮐﻪ ﺯﻧﺠﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻏﻢ ﺳﻬﻢ ﺩﻝ ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﯽ ﺍﺳﺖ¤ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺏ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺍﺯ ﻟﺤﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭﻡ ﻧﺮﻧﺠﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ¤ ﺣﺮﻑ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺯﺍﺩﻩ ﺩﻟﮕﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺩﺭ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯾﺖ ﭘﺮ ﮔﺸﺎﯾﻢ¤ ﻟﻄﻔﺎ ﻧﮕﻮ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺗﻘﺪﯾﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺩﺭﺩﻡ ﻓﺰﻭﻧﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﺍﺯ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﭼﺸﻤﺖ¤ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﺗﮑﺜﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺷﻬﺮ ﺩﻟﻢ ﭘﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺯ ﻃﺎﻋﻮﻥ ﻣﻬﺮﺕ¤ ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﮔﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ¤ ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺗﻮﻓﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﭼﺮﺍ ﭘﯿﺸﻢ ﻧﻤﺎﻧﺪﯼ¤ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺧﺎﮎ ﭘﺎﮔﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﻟﻢ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﮕﺮﮒ ﺍﺳﺖ¤ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﻣﻦ ﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﯽ¤ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻪ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﯼ ﻧﻘﺮﻩ ﺗﻌﺒﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻘﺪﺭﺍﺯﺗﻮ ﻭ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﻭﭼﻘﺪﺭﺩﻟﺘﻨﮓ ﺍﻳﻨﻬﺎﻳﻢ ﺭﻧﮓ ﺷﺒﻬﺎﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﻲ ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺼﻪ ﻱ ﺗﺎﺭﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺳﺖ ﻭﻣﻦ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻭﺣﻴﺮﺍﻧﻢ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎﺗﻮ ﺗﺎﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﺳﻘﻒ ﻧﺎﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﺭﺍﻣﺘﺪﺍﺩﻛﻬﻜﺸﺎﻧﻬﺎﻱ ﻧﻴﺎﺯ ﻃﻌﻢ ﺧﻮﺏ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻱ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺯﺩﻥ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﺪ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻛﻨﺎﺭﺗﻮﺃﻡ ﺍﻱ پاﺳﺒﺎﻥ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺳﺮﺁﺭ ﻃﺎﻗﺖ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﺑﺰﻥ ﮔﻴﺴﻮﻱ ﺑﻲ ﺗﺎﺏ ﻭﻗﺮﺍﺭﻡ ﺭﺍ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻣﺮﺩﺍﺏ ﺭﺍﺑﺮﺑﺎﺩ ﺩﻩ ﻭ ﻭﺣﺸﻲ ﻛﻦ ﺭﻭﺡ ﻏﻤﻨﺎﻙ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﺻﺪﺍﻱ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﻣﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺭﺍﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺰﺍﺭﻣﻴﻜﻨﺪ ﺍﻧﻌﻜﺎﺱ ﺻﺪﺍﺭﺍﺩﺭ ﻛﻮﻩ ﻭﻣﻴﺸﻜﻨﺪ ﻗﻨﺪﻳﻞ ﺍﺷﻚ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺷﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺮﻡ ﺷﺮﺍﺏ ﺍﺯﺷﻤﻊ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﻴﭽﻜﺪ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﻭبپوﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮﻳﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻣﻦ ﺗﻮﺃﻡ ﺍﻱ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮﺍﺯﺁﺏ ﻣﻦ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮﺝ ﺩﺭﻳﺎﻳﻢ... ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺁﻭﺭ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﻮﺳﻪ ﻱ ﺷﻌﺮ ﻛﻪ ﺑﻠﻨﺪﻱ ﺍﻡ ﺍﺯﺗﻮﺳﺖ ﺍﻱ پاﺳﺒﺎﻥ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻣﻬﺘﺎﺏ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﮕﻮﺑﻪ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﮕﻮ ﻧﻔﺲ ﺩﻳﮕﻪ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺗﻮﺑﺎﻍ ﻛﻬﻨﻪ ﻱ ﺩﻟﻢ پرﻧﺪﻩ پرﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﮕﻮﻛﻪ ﺯﺧﻢ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺭﻧﮕﻲ ﺭﻧﮕﻲ ﺩﻋﺎﺳﺖ¤ ﺷﻔﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﮕﻮﻛﻪ ﻭﻗﺖ ﺩﻳﺪﻧﻪ ﻭﻗﺖ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺭﺳﻴﺪﻩ¤ ﺍﻣﺎﺩﺭﺧﻮﻧﻪ ﻱ ﻣﻦ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺩﺭﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﮕﻮﻛﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﻴﻪ ﻣﻦ ﺯﺟﻨﺲ ﻳﺎﺱ ﺧﺴﺘﻪ ﺩﻝ¤ پرﺍﺯﺟﺪﺍﻳﻴﻬﺎﻣﻴﺸﻢ ﻭﻗﺘﻲ ﺩﻟﺖ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﮕﻮﺑﻪ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﺑﮕﻮ ﻧﻔﺲ ﺩﻳﮕﻪ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺗﻮﺑﺎﻍ ﻛﻬﻨﻪ ﻱ ﺩﻟﻢ پرﻧﺪﻩ پر ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﻴﺎﺑﻤﻮﻥ ﺍﻱ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ ﺍﻱ ﺗﻮﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﺰﺑﻮﻥ¤ ﻃﺎﻗﺖ ﻣﻮﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ﺭﺅﯾﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ¤ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ، ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ¤ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﻢ!¤ ﺟﺎﻥ ﺑﺴﭙُﺮﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ...ﺍﻣﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ!!¤ ﻣﻦ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱِ ﭼﺸﻢِ ﺗﻮ ﮔﺸﺘﻢ ﺷﺒﯽ¤ ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞِ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ!!¤ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻢ!¤ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻣﻦ!ﺑﯿﺎ....ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ!¤ ﺩﺭ ﻓﮑﺮِ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺵ ﺑﻪ"ﺁﻧﺠﺎ"ﺳﻔﺮ ﮐﻨﯽ!¤ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ"ﺍﯾﻨﺠﺎ"ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ؟؟!¤ ﯾﻌﻘﻮﺏِ ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣُﺮﺩ!!¤ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩِ ﺯﻟﯿﺨﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻣﺸﺐ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ¤ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻋﺸﻖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ¤ ﺭﻭﯼ ﺟُﺮﻡِ ﭘﺎﮎِ ﻋﺸﻘﯽ ﺯﻭﻡ ﺷﺪ¤ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ!¤ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ؟!ﻧﻪ...ﻫﯿﭻ ﮐَﺲ ﻣﻨﺼﻒ ﻧﻤﺎﻧﺪ!¤ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯼ ﺳَﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪ¤ ﺑﺮ ﺻﻠﯿﺐِ ﻣﺮﮒ ﺣﺪّﺵ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ¤ ﺯﺧﻢ ﺑﺮ ﺩﺳﺘﺎﻥِ ﺳﺮﺩﺵ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ¤ ﻋﺎﺷﻘﯽ؟؟!ﭘﺲ ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻝِ ﺍﻭ ﺑﺴﻮﺯ!¤ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺭﺳﻤﯽ ﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ، ﻟﺐ ﺑﺪﻭﺯ!¤ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ!ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻣُﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ!¤ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﭼﻮﺏِ ﺣﺮﺍﺟﯽ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ!¤ ﯾﺎ ﮔُﻞِ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺭﺍ ﺳَﺮ ﻣﯽ ﺑُﺮﻧﺪ،¤ ﯾﺎ ﻗﺴﻢ ﺑﺮ ﻧﺎﻡِ ﻧﻔﺮﺕ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ!¤ "ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ"ﺑﺒﯿﻦ!ﺑﯽ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﺳﺖ¤ ﺭﻧﮓ ﺩﻝ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺣﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺳﺖ!¤ ﻣَﺮﺩُﻣﺶ ﺑﺎ ﺟﺒﺮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ!¤ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ!¤ ﻫﯿﭻ ﮐَﺲ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻓﮑﺮِ ﻧﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ!¤ ﻫﯿﭻ ﮐَﺲ ﺯﺍﯾﯿﺪﻩ ﯼ ﺗﻨﺒﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ!¤ ﺑﯽ ﮐَﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻟﯿﻞِ ﺩﻟﺨﻮﺷﯽ ﺳﺖ!¤ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻫﻢ ﺗﺮﺟﻤﺎﻥِ ﺧﻮﺩ ﮐُﺸﯽ ﺳﺖ!¤ ﺩﻝ ﺑﮑَﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻏﻢ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺵ¤ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﺶ!ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺵ¤ ﺩﻝ ﻧَﮑَﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﮐﺮﺩ¤ ﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﻧﺎﻡِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩ:¤ ﻋﺸﻖِ ﻣﻦ!ﺍﻣﺸﺐ ﺍﻫﻮﺭﺍﯾﯽ ﺷﺪﻡ!¤ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ، ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﯽ ﺷﺪﻡ!!¤ ﺟُﺮﻡِ ﺯﯾﺒﺎﯾﻢ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﺵ!¤ ﯾﻮﺳﻔﺖ ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﻣﺸﺐ...ﭼﺎﻩ ﺑﺎﺵ!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺧـــﻮﻥِ ﺩﻝ ﺧﻮﺭﺩﯾـــﻢ ﻭُ ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎ ﺩﻋـــﺎ ﭘﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ¤ ﺩﺭ ﻏـــﺰﻝ ﻏﻠﺘﯿـــﺪﻩ ﻭُ ﺟـــﺎﻥ ﺑـــﯽ ﺻـــﺪﺍ ﭘﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ¤ ﻣﺴـــﺖِ ﻏـــﻢ ﺩﺭ ﺑــﺎﻍ ﻫﺎ ﺍﻧﮕــﻮﺭ ﻣـــﯽ ﮐــﺎﺭﯾــﻢ ﻭ ُ ﺑــﺎﺯ¤ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷــﺐ ﺩﺭ ﺩﺭﺳﻤــﺎﻥ ﺫﮐـــﺮِ ﺧـــﺪﺍ ﭘــﺲ ﻣــﯽ ﺩﻫﯿــﻢ¤ ﺁﻩ ﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎﯼ ﭘﯿـــﺮ ِ ﻣﺸﻘﻬـــﺎ ﺑـــﺎﻭﺭ ﺑﮑﻦ¤ ﺁﺏ ﻭُ ﻧـــﺎﻥ ﻭُ ﺳﯿـــﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬـــﺎ ﭘـــﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ!¤ "\ﻋﺸـــﻖ ﺩﺭ ﭘﺴﺘـــﻮ ﻧﻬـــﺎﻥ"\ﻭ ﺗﮑﯿـــﻪ ﻫـﺎﻣـﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ¤ﺷــﺎﻣﻠـــﻮ ﺧـــﻮﺍﻧـــﺪﯾـــﻢ ﻭُ ﻋﻠـــﻢ ِ ﺍﺩّﻋـــﺎ ﭘـــﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ¤ ﺧﯿـــﺮﻩ ﺩﺭ ﭼﺸـــﻢ ﺧـــﺪﺍ ﻣـــﺎﻧﺪﯾـــﻢ ﻭُ ﺑـﺎ ﺣﺴـــﺮﺕ ﺑــﻪ ﺍﻭ¤ ﺁﻧﻬﻤـــﻪ ﺭﻭﯾـــﺎ ﮐـــﻪ ﺷـــﺪ ، ﺑـــﺎﺩ ﻫـــﻮﺍ ﭘـــﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ!¤ ﺻـــﺪ ﮔﻨـــﺎﻩ ﺍﻣـــﺎ ﻧﮑـــﺮﺩﻩ؛ﺻـــﺪ ﺛـــﻮﺍﺏ ﺍﻣـــﺎ ﺩﺭﻭﻍ¤ ﺑـــﺎﺯ ﻣـــﺎ ﺗـــﺎﻭﺍﻥ ﺳﻨﮕـــﯿﻦ ﭼـــﻪ ﺭﺍ ﭘـــﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ ؟!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
برایت خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتم
که هیچکسی نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی را
برای بار دوم برایت باز گوید.
چرا مرا شکستی ؟چرا؟
اشعاری برایت سرودم
که هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و مظلومیت چهره ات را توصیف کند
چرا تنهایم گذاشتی ؟چرا؟
چهره پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی مانده وجودم نگاشتم
چرا این چنین کردی با من ؟چرا؟
زیباترین ستارگان آسمان را برایت چیدم.
خوشبو ترین گلهای سرخ را به پایت ریختم.
چرا این چنین شد/؟چرا؟
من که بودم؟
که هستم به کجا دارم می روم؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﯼ ﭼﺸﻢ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ.......ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﯽ ﺭﻣﻖ، ﻗﻠﺐ ﭘﺮ ﺗﭙﺶ ﻭ ﺗﭙﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺎﺩ ﻧﯿﺴﺖ، ﻏﻤﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﯾﮏ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ، ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﯾﮏ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮﺷﯿﻄﻨﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮔﻮﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﻟﻎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭِﻧﺒﻮﺩﻧﺖ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺨﺘﻪ ﮐﺮﺩﻩ...... ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻋﺸﻖ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ، ﺗﺎ ﺩﺍﺩﺳﺘﺎﻥ ﻋﺸﺎﻕ ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﯼ ﻗﻠﺐ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﺩ، ﻭﻟﯽ ﮐﻨﻮﻥ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﮕﯿﺮﺩ...... ﺷﺎﻫﺪ ﻋﺸﻘﻢ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺍﺳﺖ، ﺑﻨﮕﺮﺵ،ﭼﻪ ﻧﺎﻣﯿﺪﺍﻧﻪ ﺗﻼﺷﯽ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ﻭﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺸﻘﺖ ﺩﺍﺭﺩ... ﺁﺭﺍﻡ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ، ﺍﯼ ﭼﺸﻢ، ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺩﮔﺮ ﺳﺤﺮ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ... ﭘﺲ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﻩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ... ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺍﺷﮑﺎﻧﺖ ﺍﺳﺖ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ، ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺧﺰﺍﻧﯽِ ﺑﺎﻏﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥِ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﺒﺰﯼ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺭﻭﺩﯼ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﻮﺵ ﻭﺧﺮﻭﺷﺶ ﻧﻮﺍﺯﺷﮕﺮِ ﮔﻮﺷﻬﺎﯼ ﺑﻮﺩﻭﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺰ ﮔﺮﯾﻪ ﯼ ﺳﻨﮕﻬﺎﯾﺶ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﺎﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪﻭﺗﺎ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﻭ ﭘﺎﯾﮑﻮﺑﯽ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻨﮏ ﺩﺭ ﻏﻢ ﭘﺮﺩﻩ ﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺑﺮﯼ ﺳﻤﺞ ﺩﺭﺑﻨﺪﻧﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺟﻨﺒﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺕ ﭘﯿﻤﻮﺩﻧﺶ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺩ ﭼﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺁﺑﺸﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﯾﻬﺎ ﭼﻪ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﻭﭘُﺮ ﺻﻼﺑﺖ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﺟﺸﻦ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻗﻨﺪﯾﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﺳﺨﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﻻﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﺍﺭﺩﻭ ﻧﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺁﻣﺪﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺁﺳﯿﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﯾﮑﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﮑﺎﭘﻮﯼ ﻧﻤﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻧﯽ ﮔﺮﻡ ﮐﻪ ﺩﮔﺮ ﭼﻮﻥ ﭼﺮﺥِ ﺍﺭﺍﺑﻪ ﺍﯼ ﻓﺮﺳﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺗﯿﭙﺎﯼ ﺳﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﺒﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﭘﺮ ﺍﻣﯿﺪ،ﮐﻪ ﺑﯽ ﻭﻗﻔﻪ ﺳﮑﻮﺕِ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﺐ ﺍﺯﺍﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪ ﺣﺎﻟﯿﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻮﯼ ﻭ ﺑَﺮﺯ ﺩﺭ ﻧﺪﯾﺪﻧﺶ ﭘﺮﺧﻮﻥ ﺍﻧﺪ ﻭﺑﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﮓ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺑﯿﺼﺪﺍ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﺝِ ﺑﯽ ﺻﺪﺍﯼِ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎﯼِ ﺳﺨﺖِ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﺗﻨﺶ ﺗﺎﺯﯾﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻋﺼﻤﺖِ ﻋﺼﺎﯼِ ﭘﯿﺮِ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮒ ﺗﮑﻪ ﭼﻮﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﯾﻨﮏ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﻒ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﮐﻨﯿﺰﮐﯽ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﺧﯽ ﻟﺒﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻻﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﮔﺮﻣﯽ ﺧﻮﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺍﺯﺧﻮﺍﺑﯽ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ... ﺑﻪ ﺗﻮ... ﺑﻪ ﻣﺎ... ﭼﻮﻥ ﺁﻭﺍﺭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﺮﻭﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺮﺁﺭﯾﻢ ﺷﺒﺤﯽ ﻣﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺑﻠﻌﺪ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﻧﯽ ﺍﺯﻟﯽ ﻏﺴﻞ ﺩﻫﺪ ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﻫﯿﭻ ﮔﺎﻩ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ... ﺣﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﻣﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺩﯾﺮﯼ ﻧﭙﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺻﺒﺤﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺒﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺗﯿﺮﻩ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ، ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺳﺮﺧﯽ ﻟﺒﻬﺎﯾﺖ؛ﺍﺯ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺻﯿﻘﻞ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺕ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ؛ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﺕ؛ ﻣﯽ ﻫﺮﺍﺳﻢ ﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻏﻀﺐ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺕ؛ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﯾﻘﻪ ﺗﻨﮓ ﻣﻦ ﻣﯽ ﻓﺸﺎﺭﯼ؛ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺍﺑﺮﻭﺍﻧﺖ ؛ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﻨﮓ ﺯﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ؛ ﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﺷﺎﻟﯿﺰﺍﺭ ﻣﻮﻫﺎﯾﺖ؛ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﺍﺯ ﺗﺐ ﺗﻨﺪ ﺳﯿﻤﺎﯾﺖ؛ ﭼﻪ ﻭﺣﺸﺘﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ، ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ،ﻣﻦ ﺍﻣﺎ، ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺱ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻭﺣﺸﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ!!!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺭ ﻋﻄـــــــﺶِ–ﺍﺣﺴـــــﺎﺱ- ﻭ ﺑـﻪ ﺯﯾــﺮ ﻧــــــﻮﺭِﻣﻬﺘـــــﺎﺏ¤ ﺩﺭ ﻗﻠـــــﺐ ِﺷﻘــــــﺎﯾـــــﻖ ﮐـــــﻪ ﻣـــــﯽ ﻓﺸـﺎﺭﺩ ﺟـــــــــﺎﻥِ¤ ﺁﻓﺘـــــﺎﺏ ﺩﺭ ﺻـــﺪﺍﻗـﺖ ﺁﯾﻨـــــــﻪ ﻭ ﺑــــﻮﺳـــﻪ ﺑـــــــﯽ ﻫـــــﻮﺳﺶ¤ ﺩﺭ ﻟﻐﺘﻨـــﺎﻣــــــﻪ ﻋﺸــــــﻖ ﻭ ﻭﺍﮊﮔـــــــﺎﻥ ﭼـــــــﻮﻥ ﻧﻔـﺴﺶ¤ ﺩﺭ ﭼﺸــــــﻢ ﺍﻓﺴـــــﺮﺩﻩ ﺍﺑـــــﺮ ﮐــــﻪ ﺍﺷــــــﮏ ﻣﯿــــﺮﯾــــﺰﺩ ﺑﺎ ﻏـــــﺮﻭﺭ¤ ﺩﺭ ﮐﺸﮑــــﻮﻝ ﺩﺭﻭﯾـــــﺶ ﮐﻪ ﻫـــــــﻮ ﻣﯿـــــﺰﻧﺪ ﺑﺎ ﺳـــــــﺮﻭﺭ¤ ﺩﺭ ﻧﻔــــﺲ ﻫــــﺎﯼ ﺗﻨــــﮓ ﮐــــﻪ ﺩﺭ ﺣﺴـــــﺮﺕ ﻋﻄــــﺮ ﺗـــﻮﺳــــــﺖ¤ ﺭﺍﺯ ﻣــــــﻦ ، ﺍﯾـــــﻦ ﺩﻟـــــــﻢ ﺧـــــــــﺎﻧــﻪ ﺍﻣـــــﻦ ﺗـــﻮﺳـــــﺖ . . . ﺧـــــﻮﺑـــــﯽ ﺣـــــــﺎﻝ ﻣــــــﻦ ﺧـــــﻮﺑــــﯽ ﺣـــــﺎﻝ ﺗــــﻮﺳــــــﺖ ﺑــــﺎﻭﺭﻡ ﮐــــﻦ ﻧﻔــــــﺲ ﺍﯾــــــﻦ ﺩﻟـــــﻢ ﺗـــﺎ ﺍﺑــــــــﺪ ﻣــــﺎﻝ ﺗــــــﻮﺳـــــــﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙
تنهــایـم ...
اما دلتنگ آغــوشی نیستــم...
خستــه ام ...
ولـی به تکیـه گـاه نمـی اندیشــم...
چشــم هـایـم تـر هستنــد و قــرمــز...
ولــی رازی نـدارم...
چــون مدتهــاست دیگــر کسی را "خیلــی" دوست ندارم...
فقط خیلـی هـا را دوست دارم
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻨﺪﺭﻭﺯﻱﺍﺳﺖﻧﮕﺎﺭﻡﺑﻪﺧﻢ ﺍﺑﺮﻭﻳﺶ¤ ﻗﺼﺪﺩﺍﺭﺩﻛﻪﻣﺮﺍﺩﻭﺭﻛﻨﺪﺍﺯ ﻛﻮﻳﺶ¤ ﻣﻦﻧﻪﺁﻧﻢﻛﻪﺳﺮﺍﺯﺩﺭﮔﻪﺍﻭ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ¤ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳﺮ ﺑﻜﺸﻢ ﺗﺎ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺭﻭﻳﺶ¤ ﺳﻮﺯﻥﻫﺮﻣﮋﻩﺍﺵﻗﺼﺪﻫﻼﻛﻢ ﺩﺍﺭﺩ¤ ﭼﺸﻢﺍﻣﻴﺪﻭﻃﻠﺐﺩﻭﺧﺘﻪﺍﻡﻣﻦ ﺳﻮﻳﺶ¤ ﺁﺗﺶﺍﺯﺧﻮﻥﺩﻟﻢﻫﻤﭽﻮﻟﺒﺶ ﻣﻲ ﺭﻳﺰﺩ¤ ﻛﺮﺩﻩﺯﻧﺠﻴﺮﻣﺮﺍﭘﻴﭻﻭﺧﻢ ﮔﻴﺴﻮﻳﺶ¤ ﺑﻪﺻﺒﺎﮔﻔﺘﻪﺍﻡﺍﺯﺩﻭﺳﺖﻧﺸﺎﻧﻲ ﺁﺭﺩ¤ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﻩ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﺭﺩ ﺑﻮﻳﺶ¤ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﮔﺮ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﺪ ﻋﻤﺮ ﺩﺭﺍﺯ¤ ﺳﺮﮔﺬﺍﺭﻡﺑﺪﻫﻢﺟﺎﻥﺑﻪﺳﺮ ﺯﺍﻧﻮﻳﺶ¤ ﺭﻭﺯﻣﺎﺭﻓﺖﻭﺳﻔﻴﺪﺍﺳﺖﺩﻭ ﭼﺸﻤﻢ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ¤ ﮔﺮﭼﻪﺭﻭﺯﻭﺷﺐﻣﻦﻫﺴﺖﺳﻴﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﻳﺶ¤ ﺗﺮﺳﻢﺁﺧﺮﺑﻜﺸﺪﺷﻴﻮﻩﻱﻗﻬﺮﺵ ﻣﺎﺭﺍ¤ ﻋﺠﺒﺎﺻﺪﻋﺠﺐﺍﺯﺷﻴﻮﻩﻱﺑﺲ ﻧﻴﻜﻮﻳﺶ¤ ﺟﺎﻣﻲﺍﺯﻗﺮﺏﺍﻟﻲﺍﻟﻠﻪﺑﻪﻛﺎﻣﻢ ﺭﻳﺰﻳﺪ¤ ﺗﺎﺯﻫﻮﺷﻢﺑﺒﺮﺩﻣﺴﺘﻲﺍﻳﻦ ﺟﺎﺩﻭﻳﺶ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫــــﻮﺍﯼ ﺩﻝ ﭼــــﻪ ﺳــــﻨﮕﯿﻨــــﻪ! ﻧﻤــــﯽ ﺑــــﺎﺭﻩ ﭼــــﺮﺍ ﺍﻣﺸـــــﺐ ؟☼ﭼــــﺮﺍ ﻣــــﯽ ﺳــــﻮﺯﻩ ﺟﺴــــﻢ ﻭﺟــــﻮﻥ ﺗــــﻮ ﺁﺗــــﯿــﺶ ﺑــــﺎﺯﯼِ ﺍﯾــــﻦ ﺗــــﺐ ؟☼ ﺷــــﺪﻩ ﻣــــﺮﻍ ﺩﻟــــﻢ ﺑــــﯽ ﺟــــﻮﻥ ﯾــــﻪ ﻋﻤــــﺮﻩ ﺑــــﺎﻝ ﻭ ﭘَــــﺮ ﺑــــﺴﺘــــﻪ ﺍﺱ☼ ﺑﺰﺭﮔــــﻪ ﺍﯾــــﻦ ﻗــــﻔــﺲ ﺣﺘـــﯽ ﺍﺯ ﺍﯾــــﻦ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒــــﺎ ﺧﺴــــﺘﻪ ﺍﺱ☼ ﺑﺒﯿــــﻦ!ﮐِــــﺰ ﮐــــﺮﺩﻩ ﺍﯾــــﻦ ﮔــــﻮﺷــــﻪ ﺷــــﺪﻩ ﯾﮏ ﺣــــﻨﺠـﺮﻩ ﺧــــﺎﻣــــﻮﺵ☼ ﻭﻟــــﯽ ﺑــــﺎ ﺧﻨـــﺪﻩ ﯼ ﺳـــﺮﺩﺵ ﮔﺬﺍﺷﺘــــﻪ ﺭﻭ ﻏﻤــــﺶ ﺳــــﺮﭘــــﻮﺵ☼ ﻧﻔــــﺲ ﺍﺯ ﺳﯿﻨــــﻪ ﺑــــﯿﺮﻭﻥ ﻧﯿﺴــــﺖ ﺗــــﺎ ﻭﻗﺘــــﯽ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﭼﺸﻤــــﺎﻡ☼ ﺗــــﺎ ﻭﻗﺘــــﯽ ﺣــﺲ ﺍﯾــــﻦ ﻋﺸﻘــــﻮ ﻧﻤــــﯽ ﺧــــﻮﻧﯽ ﺗــــﻮ ﺍﺯ ﻏــــﻢ ﻫــــﺎﻡ☼ ﺑﺒﯿــــﻦ!ﺑــــﺎ ﻏـﺼــــﻪ ﻫــــﻢ ﺩﺭﺩﻡ ﯾــــﻪ ﻋﻤــــﺮ ، ﻫــــﻢ ﺑﺴــــﺘــﺮﻡ ﺑــﻮﺩﻩ☼ ﻏــــﻤـﺖ ، ﻻﻻﯾــــﯽ ﺷــــﺐ ﻫــــﺎﻡ ﺗﻤــــﻮﻡ ﺭﻭﺣــﻮ ﻓــــﺮﺳــــﻮﺩﻩ☼ ﻧـﻤــــﯽ ﺷـﻪ ﺩﯾـﮕــــﻪ ﮐــــﺎﺭﯼ ﮐــــﺮﺩ ﺍﺯ ﺍﯾــــﻦ ﺗــﻘــــﺪﯾــــﺮ ﮔــــﺮﯾــــﺰﯼ ﻧﯿﺴــــﺖ☼ ﺩﯾــــﮕﻪ ﺧــــﻮ ﮐــــﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﻏــــﻢ ، ﺩﻝ ﺩﯾﮕــــﻪ ﺟﻨــــﮓ ﻭ ﺳﺘﯿــــﺰﯼ ﻧﯿﺴــــﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻣﺪﻡ ﺩﺭ ﭘﺮ ﺗﻮ ﻣﻬﺮﺕ ﺑﮕﻢ
ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ¤
ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺩ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺍﻡ
¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺖ ﺩﻫﻢ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻭ
ﻣﻬﺮ
¤
ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﻏﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ
ﺍﻡ
¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﺑﺮ ﺍﺳﻤﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻋﺸﻖ¤
ﺍﺑﺮ ﻏﻢ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﻭ ﮐﺮﺩ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ
ﺍﻡ
¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺑﺎ ﺷﻤﻊ ﻋﺸﻖ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻨﻢ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ
ﺍﯼ
¤
ﺧﺸﻢ ﺗﻮ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﮐﺮﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ
ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﻫﻤﭽﻮ ﻓﺮﻫﺎﺩ ﻧﯿﺸﻪ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﮐﻮﻩ
ﺻﺒﺮ
¤
ﺗﯿﺸﻪ ﺑﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺯﺩﻡ ،ﺣﯿﺮﺍﻥ ﺯﯾﻦ ﺭﻩ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﺭﺯﻭ
ﺧﻮﺩ ﻏﻠﻂ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻢ ،ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺏ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ¤((نرگس میرصدردینی))¤
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺁﻣﺪﯼ ﺑﺬﺭ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻧﻢ
ﮐﺎﺷﺘﯽ¤
ﻗﻠﺐ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﻣﺮﺍ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﯽ
¤
ﺁﻣﺪﯼ ﺑﺎﮏﯾﻧﮕﺎﻩ، ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺻﺎﺣﺐ
ﺷﺪﯼ
¤
ﺳﺎﯾﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﻠﮏ ﺧﺮﺍﺏ
ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯽ¤
ﺁﻣﺪﯼ ﻣﻮﺝ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺻﺨﺮﻩ ﻗﻠﺒﻢ
ﺷﮑﺴﺖ
¤
ﺍﯼ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ
¤
ﺁﻣﺪﯼ ﻭ ﺑﺮ ﻟﺒﻢ، ﻣﻬﺮ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺯﺩﯼ
¤
ﺑﻠﻌﺠﺐ ﻋﺸﻖ ﻋﻈﯿﻤﯽ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ
ﺳﺎﺧﺘﯽ¤
ﺍﺯ ﺣﯿﺎ ﻭ ﺷﺮﻡ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭ ﺭﻧﺠﻮﺭ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ
¤
ﮔﺮﭼﻪ ﻏﻮﻏﺎ ﻭ ﺗﻼﻃﻢ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺳﺎﺧﺘﯽ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻧﻘﺎﺵ ﺍﺯﻝ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﺪ¤ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻗﻠﻢ، ﺗﺎ ﮔﻞ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺗﻮ ﭼﯿﻨﺪ¤ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸﯿﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﺳﺎﺧﺖ¤ ﻋﺎﺟﺰ ﻗﻠﻢ ﺍﺯ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ، ﺩﺭ ﺩﺭﮎ ﺗﻮ ﺷﺪ ﺭﺩ ¤ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﮎ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ¤ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﺁﻥ ﭼﯿﺰ ﮐﻪ ﻋﮑﺴﺖ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺯﺩ¤ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺁﺧﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﻘﺎﺵ ¤ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﺮﺡ ﺗﻮ ﺑﺮﯾﺰﺩ ¤ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﺗﻦ ﺗﻮ ﺩﺍﺩ ﺑﺴﯽ ﺁﺏ ¤ ﮐﺰ ﺭﺷﮏ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺟﻦ ﻭ ﭘﺮﯼ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮔﺮﯾﺰﺩ¤ ﺍﯼ ﺯﺍﺩﻩﯼﺗﮏ ﻋﺸﻖ، ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﯽ ¤ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺗﻮ ﺑﺒﯿﻦ ﺍﺯ ﺗﺐ ﻋﺸﻘﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺧﯿﺰﺩ! »ﺑﻬﻨﺎﺯ ﻣﻮﺳﻮﯾﺎﻥ« 
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻗﺪﻣﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﻢ ﻧﮕﺎﻩ¤ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻡ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻭ ﻣﯽ ﮐﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﺬﺭِ ﺁﻩ ¤ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﺖ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﺑﻮﯾﯽ ﺑﺸﻨﻮﻡ ¤ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺍﺯ ﻋﻤﻖِ ﺧﻮﺩ ﺩﻡ، ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﻓﺮﻕِ ﻣﺎﻩ¤ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺩﻡِ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ¤ ﮐُﺸﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩِ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ ¤ ﺭﻭﯼ ﺷﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﻏﻢ ﺩﻭﺭﯼ، ﺷﺪﻡ ﻫﻤﺮﻧﮓِ ﺩﺭﺩ¤ ﮐﻨﺪﻡ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪﯼﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭼﺎﻩ ¤ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﻗﻌﺮ ﭼﺎﻫﻢ ﯾﻮﺳﻔﯽ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺭﺍ ¤ ﮔﻢ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﻗﻌﺮِ ﻇﻠﻤﺖ، ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﻣﻦ ﺯِ ﺭﺍﻩ¤ ﺑﻮﯼ ﺁﻥ ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﻢ ﮐﻨﻮﻥ ¤ ﺗﺎ ﻧﯿﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﻧﯿﮏ ﺧﻮﺍﻩ »ﺑﻬﻨﺎﺯ ﻣﻮﺳﻮﯾﺎﻥ«
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫﻤﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺷﺪ ﮏﯾ
ﺷﺒﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﻮﻧﻢ
¤
ﺩﻭﺭ ﺑﺸﻦ ﻏﺼﻪ ﻭ ﺩﺭﺩﺍﻡ؛ ﻣﻦ ﮐﻨﺎﺭ
ﺗﻮﺑﻤﻮﻧﻢ
¤
ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺘﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﺷﺒﻬﺎ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺗﻮ
ﺗﻨﮕﻪ
¤
ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻣﻮ ﻣﯿﺎﺭﻡ ﻟﺤﻈﺎﺗﻢ ﭼﻪ
ﻗﺸﻨﮕﻪ¤
ﯾﺎﺩ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﺍ ﻣﯿﻔﺘﻢ ﭼﺮﺍ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﺍ
ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ؟¤
ﭼﺮﺍ ﺍﺷﮑﺎﯼ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻟﻢ ﺣﺮﻭﻡ
ﺷﺪ؟
¤
ﻋﺰﯾﺰﻡ ﭼﺮﺍ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ؟ ﻣﮕﻪ ﻋﺸﻘﺖ
ﺍﻟﮑﯽ ﺑﻮﺩ؟¤
ﭘﺲ ﯽﭼ ﺷﺪ ﺍﻭﻥ ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻓﺎ؟¤ ﺍﺧﻪ
ﻋﺸﻘﺖ ﻣﺎﻝ ﯽﮐ ﺑﻮﺩ؟¤
ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﻣﻦ
ﺭﻭﮐﺮﺩﯼ ﺩﺍﻏﻮﻥ
¤
ﺑﯿﯿﺎ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻦ ﻭ ﺑﺎﺯﻡ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﻤﻮ ﺑﺪﻩ
ﺟﻮﻥ
¤
ﻧﮕﻮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺗﻤﻮﻣﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺗﻤﻮﻡ
ﻧﻤﯿﺸﻪ
¤
ﻣﻦ ﺑﺎﺯﻡ ﺑﻪ ﭘﺎﺕ ﻣﯿﺸﯿﻨﻢ ﻋﻤﺮﻣﻦ ﺣﺮﻭﻡ
ﻧﻤﯿﺸﻪ
¤
ﮔﻞ ﻣﻦ ﺑﺒﯿﻦ یه ﻋﻤﺮﻩ ﻟﺐ ﭘﻨﺠﺮﻩ
ﻧﺸﺴﺘﻢ
¤
ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺭﺩ ﮐﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ ﺑﮕﻢ
ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻢ¤
ﻭﻟﯽ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺑﺎﺗﻮ ﭼﻪ
ﺟﻮﺭﻩ
¤
ﺑﯿﺎ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﺑﮕﯿﺮﻭ ﻧﮕﻮ ﺭﺍﻫﻤﻮﻥ ﭼﻪ
ﺩﻭﺭﻩ
¤
ﺑﯿﺎ ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻦ ﺑﺮﺍ ﻣﻦ یه ﻋﺸﻖ
ﺗﺎﺯﻩ¤
ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﻤﯿﮕﻢ ﻋﺸﻖ ﻗﺒﻠﯿﺎﺕ
یه ﺭﺍﺯﻩ¤
ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺳﺘﺎﺗﻮ ﺗﻮ
ﺩﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﻡ¤
ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽ ﺑﺪﻣﻮ ﺑﺮﺍﺕ ﺑﻤﯿﺮﻡ
¤
ﺍﯾﻦ ﺷﺪﻩ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦﯼﺑﺎﺭﻡ ﺷﺪﻩ ﺗﻮ
ﺑﺮﮔﺮﺩ¤
ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺍﺭﻭﻡ
ﻣﯿﺸﻪ ﺳﺮﺩ¤
ﺁﺭﻩ ﻋﺸﻘﻢ!ﻗﻠﺒﻤﻮ ﻣﻦ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻓﺪﺍﯼ
ﺩﺳﺘﺎﺕ
¤
ﺍﺷﮏ ﻧﺮﯾﺰ ﻣﺎﻩ ﺷﺐ ﻣﻦ، ﻣﻦ ﺑﺸﻢ
ﻓﺪﺍﯼ ﺍﺷﮑﺎﺕ¤
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﻋﺸﻘﻢ ﺗﻮ ﺑﻤﻮﻧﻮ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻦ
¤
ﺑﺮﺍ ﻋﺸﻘﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪﺕ ﺗﻮ ﺑﺸﯿﻨﻮ ﺑﻨﺪﮔﯽ
ﮐﻦ!...ارسال توسط نــاهـــــیــد
نیمه ای از سرزمینی دور پیدا کرده ام¤ نیمه ای مثل خودم پرشور پیدا کرده ام¤ عکس چشمم در نگاهش می درخشد چون چراغ¤ قاب عکسی روشن و پرنور پیدا کرده ام¤ او به دنبال من آمد سالها ، پیدا که کرد¤ دید او را من شدم مأمور پیدا کرده ام¤ او هم اینجا گم شده بود از غمش در باغ فکر¤ نیمه را با یک سبد انگور پیدا کرده ام¤ حال ِ او را از من و حال منم از او بپرس¤ مثل خود او را کمی رنجور پیدا کرده ام¤ رنج با صدها گره در هجر یاری آشنا¤ این گره ها را کماکان کور پیدا کرده ام¤ آه پیدا کرده ام نیمی ز خود اما چه سود¤ چونکه دیر او را ز جایی دور پیدا کرده ام¤ شعرارسالی از: (بانوفرشته رهنما)
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎﺯ ﺍﻣﺸﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻢ ﻣﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤
ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﭘﻨﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ
¤
ﭼﺮﺍ ﺍﻣﺸﺒﻢ ﺍﺯ ﺩﯾﺸﺐ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ
¤
ﺧﺸﻢ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻟﻢ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ
¤
ﮐﺎﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﻫﺎﯾﻢ
¤
ﻭﻟﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﻭﻍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﺍﻫﯽ
ﻧﺪﺍﺭﺩ
¤
ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﭼﻪ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺸﺐ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺘﻦ ﺁﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤
ﺗﺸﻨﻪ ﺁﺏ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺍﻡ ﺍﻣﺸﺐ
ﻭﻟﯽ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﭼﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ
¤
ﭼﻨﺎﻥ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﻮﺯﻧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﺷﺐ ﻫﺎﯾﻢ
¤
ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺗﻮﺍﻥ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﮔﺎﻫﯽ
ﻧﺪﺍﺭﺩ
¤
ﮐﺎﺵ ﺑﺮﺳﺪ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﻭﺝ ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﮐﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ
¤
ﻣﮋﺩﻩ ﺩﻫﺪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮔﻮﺵ ﺩﻫﯿﺪ
¤
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ﻭ ﺗﺒﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤¤((این شعرمتعلق به یکی از دوستای عزیزه که درقالب نظرارسال کرده وبه اسم خودش گذاشتم))¤¤ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
