ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺶ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﺑﻲ ﺭﻳﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﺑﺎ ﺁﻏﻮﺷﻲ ﺑﺎﺯ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﺶ ﺷﺪﻡ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎﻳﻢ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﻨﮕﺪﻟﻲ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﺭﺧﺖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﻲ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺷﺮﻡ ﮐﻨﺪ. ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﻴﻠﮕﻮﻧﺶ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮔﺮ ﺑﻲ ﻭﻓﺎﻳﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺣﺘﻲ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻭ ﺁﺏ ﭼﺸﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﻧﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﻧﺒﺴﺘﻴﻢ. ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺭﻧﮕﻤﺎﻥ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ. ﺍﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩ ﻭﺯﻳﺪ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺭﻭﺩ.ﺍﻣﺎ... ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩﻫﺎﻱ ﺗﻠﺦ ﺁﻣﺪ. ﺗﻠﺨﻲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ. ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺻﺪﺍﻱ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺑﺮﮔﻬﺎﻱ ﺧﺸﮏ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻭ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺷﻨﻴﺪﻡ. ﺍﻭ ﺭﻓﺖ.ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻧﻬﺎﻝ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻬﺎﺭﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺜﻞ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻳﻢ... ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ... .....
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺍﺧﺮ ﺧﺮﺩﺍﺩ ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﮎ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺧﺮﺩﺍﺩ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬﺭﺍﺩ ﺗﺎ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻫﺪﯾﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ. ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﯼ ﺍﻧﻬﺎ ﻓﻘﯿﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ۴-۵ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻗﺪ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻗﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﭘﺪﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺣﻘﻮﻕ ﮐﺎﺭﮔﺮﯼ ﮐﻤﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺧﺮﺝ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺍﻭﺭﺩ. ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺴﺮﮎ ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻂ ﺷﻠﻮﻍ ﺧﺎﻧﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮﻭﺯ ﺗﻼﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺭﻭﺯ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪ.ﭘﺴﺮﮎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺭﻓﺖ.ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺩﺳﺖ ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﻭﻗﺖ ﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻫﺪﯾﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺑﺪﻫﺪ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺁﺑﻠﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺴﺘﺮﯼ ﺷﺪ. ﻧﺎﻣﺰﺩ ﻭﯼ ﺑﻪ ﻋﯿﺎﺩﺗﺶ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﻟﯿﺪ. ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺯﻥ ﺷﺪﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺁﺑﻠﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ. ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﻋﺼﺎﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﯿﺎﺩﺕ ﻧﺎﻣﺰﺩﺵ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﭼﺸﻢ ﻣﯿﻨﺎﻟﯿﺪ. ﻣﻮﻋﺪ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪ. ﺯﻥ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺑﻠﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﺷﮑﻞ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﮐﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﻋﺮﻭﺱ ﻧﺎﺯﯾﺒﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ۲۰ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺯﻥ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻓﺖ، ﻣﺮﺩ ﻋﺼﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ. ﻫﻤﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻭ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ" :ﻣﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﺟﺰ ﺷﺮﻁ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻣﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻗﻨﺪ ﺧﻮﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎﻻﺳﺖ ﺩﻟﺶ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﻮﺭ ﻣﻲ ﺯﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﺍﺷﮏﻫﺎﻱ ﻣﺎﺩﺭ... ,ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺻﺪﻑ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺩﮐﺘﺮﻫﺎ ﺍﺳﻤﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﺁﺏ ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪ! ﺣﺮﻑﻫﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭ ؛ ﮔﻮﻳﻲ ﺯﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ﻓﺎﺭﺳﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﻲ ﮐﻨﻢ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ؛
ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﺰﯾﺰﻡ: ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺍﺯﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﯾﺎﻓﺘﯽ، ﺍﮔﺮ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻟﺒﺎﺱ...ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮐﺜﯿﻒ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﯾﺎ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﭙﻮﺷﻢ ﺍﮔﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺻﺒﻮﺭ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺩﺭﮐﻢ ﮐﻦ ﯾﺎﺩﺕ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮﺩﯼ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﺭﻭﺯﯼ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﺖ ﻋﻮﺽ ﮐﻨﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ ﯾﺎ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪﻧﺖ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻢ... ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻡ ﺑﺮﻭﻡ ﻣﺮﺍ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻭ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻧﮑﻦ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﻮﺍﻻﺗﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ،ﺑﺎ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻨﮕﺮ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﯼ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﯾﺎ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻡ ﯾﺎﺭﯼ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ،ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻩ ﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﻮ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ،ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ...ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺷﺘﯽ.... ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻤﯿﺮﻡ،ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﻮ.. ﺭﻭﺯﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﻭ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ،ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﻮ ﯾﺎﺭﯾﻢ ﮐﻦ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﺎﺭﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﯿﺮﻭ ﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺩﻟﺒﻨﺪﻡ،ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ:ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﻧﺨﻨﺪ!ﺟﺪّﯼ ﮔﻔﺘﻢ" ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﻤﺮﻧﮕﯽ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﻌﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﺍﺻﻼً ﺁﻣﺪﯾﻤﻮ ﭘﺲ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎﯾﻢ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻡ! ﺁﻧﻮﻗﺖ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ﻭﺍﯼ!ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ، ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ، ﺧﻄﻮﻁ ﺩﻭ ﺳﻤﺖ ﻟﺒﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﻫﯿﭻ ﮔﺎﻩ ﺯﻭﺩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺮ"!ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ!ﭼﺮﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ.ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﯽ ، ﭼﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ... ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﺐ ﭘﻠﯿﺲ ﺭﺍﻩ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﯼ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ. ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﻟﻐﺰﻧﺪﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺗﻮ ﺍﻻﻥ ﺗﻪ ﺩﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺩ ﻧﮑﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﯽ.ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﻣﺪﺍﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ.ﻫﻤﮕﯽ ﺗﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺤﻞ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ.ﻣﻦ ﺍﻣّﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ.ﺍﺯ ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ... ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ:ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﻧﺨﻨﺪ!ﺟﺪّﯼ ﮔﻔﺘﻢ" ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﻤﺮﻧﮕﯽ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﻌﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﺍﺻﻼً ﺁﻣﺪﯾﻤﻮ ﭘﺲ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎﯾﻢ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻡ! ﺁﻧﻮﻗﺖ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ﻭﺍﯼ!ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ، ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ، ﺧﻄﻮﻁ ﺩﻭ ﺳﻤﺖ ﻟﺒﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﻫﯿﭻ ﮔﺎﻩ ﺯﻭﺩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺮ"!ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ!ﭼﺮﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ.ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﯽ ، ﭼﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ... ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﺐ ﭘﻠﯿﺲ ﺭﺍﻩ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﯼ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ. ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﻟﻐﺰﻧﺪﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺗﻮ ﺍﻻﻥ ﺗﻪ ﺩﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺩ ﻧﮑﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﯽ.ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﻣﺪﺍﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ.ﻫﻤﮕﯽ ﺗﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺤﻞ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ.ﻣﻦ ﺍﻣّﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ.ﺍﺯ ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ... ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩارسال توسط نــاهـــــیــد
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻼﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺭﺍﻫﯽ ﻏﯿﺮ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻋﺸﻖ ، ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﯿﺪ؟ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﻋﺸﻘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺮﺧﯽ»ﺩﺍﺩﻥ ﮔﻞ ﻭ ﻫﺪﯾﻪ«ﻭ»ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻨﺸﯿﻦ« ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻨﺪ »ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺗﺤﻤﻞ ﺭﻧﺠﻬﺎ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ« ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﯿﻦ ، ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﺪ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩ: ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺯﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﻓﺘﻨﺪ. ﺁﻧﺎﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺗﭙّﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﺩﺭﺟﺎ ﻣﯿﺨﮑﻮﺏ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﮏ ﻗﻼﺩﻩ ﺑﺒﺮ ﺑﺰﺭﮒ، ﺟﻠﻮﯼ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺷﻮﻫﺮ، ﺗﻔﻨﮓ ﺷﮑﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩ.ﺭﻧﮓ ﺻﻮﺭﺕ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺒﺮ، ﺟﺮﺍﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺑﺒﺮ، ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺁﻧﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ. ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ، ﻣﺮﺩ ﺯﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺱ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﻧﺎﻥ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺒﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﻮﻫﺮ ﺩﻭﯾﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺿﺠﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺯﻥ ﺭﺳﯿﺪ. ﺑﺒﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺯﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪ. ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ. ﺭﺍﻭﯼ ﺍﻣﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺍﻧﯿﺪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﭼﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﺩ؟ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺣﺪﺱ ﺯﺩﻧﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ! ﺭﺍﻭﯼ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﻩ، ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻣﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ »ﻋﺰﯾﺰﻡ ، ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮﻧﺴﻢ ﺑﻮﺩﯼ.ﺍﺯ ﭘﺴﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮ ﭘﺪﺭﺕ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺑﻮﺩ‹‹. ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﻠﻮﺭﯾﻦ ﺍﺷﮏ، ﺻﻮﺭﺕ ﺭﺍﻭﯼ ﺭﺍ ﺧﯿﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ: ﻫﻤﻪ ﺯﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺑﺒﺮ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﯾﺎ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.ﭘﺪﺭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ، ﺑﺎ ﻓﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺟﺎﻧﺶ ﭘﯿﺶ ﻣﺮﮒ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ.ﺍﯾﻦ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﺑﯽ ﺭﯾﺎﺗﺮﯾﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﭘﺪﺭﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ.ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻭﻥ ﺷﺐ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭻ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺍﻭﻥ ﺩﺍﯾﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ,ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﺸﻖ ﻣﻮﻥ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﻭ ﭼﺮﺍ؟ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺟﻮﺍﺏ ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺵ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ........ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﻟﺒﺎﺧﺘﻪ ﯾﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ"ﺩﻭﯼ"ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ. ﻣﻦ ﻭ ﺍﻭﻥ ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﺮﺣﻢ ﺩﺍﺷﺘﻢ.ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻃﻼﻕ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ,ﺧﻮﻧﻪ,ﺳﯽ ﺩﺭﺻﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﻭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺩﺍﺩﻡ.ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ.[[[[[بقیه این داستان زیبا وخواندنی را در ادامه مطلب بخونید]]]]]ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ-ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ-ﺧﻮﺍﻧﺪﻩﺍﻡ ﻭ ﺩﯾﺪﻩﺍﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺍﻡ ﺭﺍ ﭼﺎﭖ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.! ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﻥﻫﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﺍﻡ.!ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﻣﻨﮑﺮ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺳﻄﺮ ﺑﻪ ﺳﻄﺮ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.! ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭼﺎﭖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺒﮑﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡ، ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺣﯿﻄﻪﯼ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ، ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪﯼ ﻋﻘﯿﺪﻩﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﺫﻭﻕ ﺷﺨﺼﯽ ﻭ ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻩ، ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﯼ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﮐﻢﺗﯿﺮﺍﮊﯼ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ»ﮐﺎﺭﺍﮐﺎﺱ«ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﯿﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎ ﺟﻌﻠﯽ ﺑﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﺪ ﺁﻭﺭﺩ.ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻗﯿﻖ ﺑﻮﺩ، ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺯﻧﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ...ﺍﻣﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ؛[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺷﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﺴﺮ ﺷﺪ..ﭘﺴﺮ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ، ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻤﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺍﻭﻝ ﮐﻼﺱ ﺑﻮﺩ.ﺩﺧﺘﺮ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﮐﻨﺪ، ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﺶ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﻭﺭﺍﺩﻭﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ، ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺳﻼﻡ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ، ﺩﻝ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺍﻭ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺴﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﯾﮏ ﺑﻄﺮﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﭘﯿﮑﺮ ﺑﺮﺍﺯﻧﺪﻩ ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮﯼ ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺩﺭﺷﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻮﻫﺎﯾﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺳﯿﺎﻩ ﻭﻟﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﺩ، ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﯾﮑﯽ ﯾﮏ ﺧﻂ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺩﺭ ۱۹ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﻧﻤﺮﻩ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺭﺍﻩ ﯾﺎﻓﺖ[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻣﺎﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺘﻢ… ﻫﺮﻃﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﺶ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﻭ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺫﻫﻨﻢ ﺭﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ,ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ. ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺟﺪﺍ ﺑﺸﻢ.ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻫﺮﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﻭ ﭘﯿﺶ ﮐﺸﯿﺪﻡ,ﺍﺯ ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﺮﺍ؟! ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻥ ﻃﻔﺮﻩ ﺭﻓﺘﻢ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﻏﺬﺍﺧﻮﺭﯼ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﺩ: ﺗﻮ ﻣﺮﺩ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺍﻭﻥ ﺷﺐ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭻ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺍﻭﻥ ﺩﺍﯾﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺷﮏ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ,ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﺸﻖ ﻣﻮﻥ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﻭ ﭼﺮﺍ؟ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺟﻮﺍﺏ ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺵ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ,ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﻟﺒﺎﺧﺘﻪ ﯾﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ”ﺩﻭﯼ” ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ. ﻣﻦ ﻭ ﺍﻭﻥ ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﺮﺣﻢ ﺩﺍﺷﺘﻢ.ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻃﻼﻕ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ,ﺧﻮﻧﻪ,ﺳﯽ ﺩﺭﺻﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﻭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺩﺍﺩﻡ.ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻳﮑﻲ ﺑﻮﺩ ﻳﮑﻲ ﻧﺒﻮﺩ ﻳﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺻﻼ ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﺴﺖ ﻋﺸﻖ ﭼﻴﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻪ ﮐﻲ ﻣﻴﮕﻦ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﻫﻴﭽﮑﺲ ﺭﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮﮐﻲ ﺭﻭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻴﺪﻳﺪ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻘﺶ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﮑﻨﻪ ﺑﻬﺶ ﻣﻴﺨﻨﺪﻳﺪ ﻫﺮﮐﻲ ﮐﻪ ﻣﻴﻮﻣﺪ ﺑﻬﺶ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﻣﻦ ﻳﮑﻲ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻬﺶ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﻣﺎﻝ ﺗﻮ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎ ﻭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﺳﺖ.... ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻳﻪ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﺯﻣﺴﺘﻮﻧﻲ ﺗﻮﻱ ﻳﻪ ﺧﻴﺎﺑﻮﻥ ﺧﻠﻮﺕ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍﻩ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻳﻪ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺭﺩ ﺷﺪ ﭘﺴﺮ ﻗﺼﻪ ﻣﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺭﻭ ﺩﻳﺪ ﺩﻟﺶ ﺭﻳﺨﺖ ﻭ ﺣﺎﻟﺶ ﻳﻪ ﺟﻮﺭﻱ ﺷﺪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺭﻭ ﻳﻪ ﻋﻤﺮ ﻣﻴﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪ ﺍﻭﻣﺪ ﺑﺮﻩ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﻭﻟﻲ ﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺳﺮ ﺩﻭ ﺭﺍﻫﻲ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺍﺯﺵ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺍﻭﻥ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻨﺠﻮﺭﻱ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺣﺎﻝ ﺧﺮﺍﺏ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﻮ ﺧﻴﺎﺑﻮﻥ ﺍﻳﻨﻘﺪﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺭﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﻓﻪ[[[بقیه رو در ادامه مطلب بخونید]]]
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﺷﺪ؟ ﺭﻭﯾﺎ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﺭﺱ ﺧﻮﻧﺪﻧﻪ ﺣﺎﻻ ﮐﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺩﺭﺱ ﻧﻤﯿﺨﻮﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﻘﺮﺍﺭﻩ. ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﻓﮑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﻣﯿﺎﺩ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﻓﮑﺮﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺘﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﺸﻮ ﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ ﺧﻮﺩﺷﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﺍﺏ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﻤﯿﺎﺭﻩ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺧﺒﺮﯼ ﯾﺎ ﺭﺩﯼ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﻪ ﺷﻮﻡ ﻣﯿﺎﺩ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭﯼ ﺑﻬﻢ ﻣﯿﺮﯾﺰﻩ ﺍﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺑﻌﺪ ﺩﻭﺳﺎﻝ ﺳﺮﻭﮐﻠﻪ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻋﺎﺷﻘﺸﻪ ﭘﯿﺪﺍﺵ ﺷﺪ[[[بقیه داستان رو در ادامه مطلب بخونید]]]
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺳﺎﻋﺖ۳ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﺑﻮﺩ.ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩﻡ.ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺗﻠﻔﻦ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ.ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﺨﺖ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ.ﺑﻪ ﺳﻤﺖ تلفن ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ.ﻣﺎﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺧﻂ ﺑﻮﺩ.ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺳﺮﺵ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ(( :ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻨﺪﻩ ؟ ﻋﻘﻠﺖ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺑﻢ ؟ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﯼ ؟ ﭼﺮﺍ ﺯﻧﮓ ﺯﺩﯼ ؟))ﻣﺎﺩﺭ ﮔﻔﺖ(( :ﻣﻌﺬﺭﺕ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﭘﺴﺮﻡ۲۵ .ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﮐﺮﺩﯼ.ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺗﻮﻟﺪﺕ ﻣﺒﺎﺭﮎ.ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺰﺍﺣﻤﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻡ.ﺑﺮﻭ ﺑﺨﻮﺍﺏ.ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﯼ.ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ. ﻣﻌﺬﺭﺕ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ.ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﭘﺴﺮ ﮔﻠﻢ)) .ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﺒﺮﺩ.ﭼﺮﺍ ﺩﻝ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻢ ؟ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺳﺮﺵ ﺩﺍﺩ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ.ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﭘﯿﺶ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ.ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﻓﺘﻢ.ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰ ﺗﻠﻔﻦ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﻤﻌﯽ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﯾﺎﻓﺘﻢ.ﺍﻣﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﺒﻮﺩ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻦ ﻭ ﮔﻞ ﺭﺯ ﻗﺮﻣﺰﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺣﺼﺎﺭ ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯼ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﻫﻢ.ﺑﺎ ﯾﮏ ﺧﺮﻭﺍﺭ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﺩﯾﻬﺎﯼ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﻭ ﯾﮏ ﮐﻤﯽ ﻏﺼﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ.ﮔﻞ ﺭﺯ ﻗﺸﻨﮕﻢ ﺗﻮ ﻣﻨﻮ ﯾﺎﺩ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺭﻭ ﺑﻤﻦ ﻫﺪﯾﻪ ﮐﺮﺩ ﻣﯽ ﻧﺪﺍﺯﯼ.ﻭﻟﯽ ﻣﻦ.ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮﺭﻭ ﯾﺎﺩ ﺍﻭﻥ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﻧﺪﺍﺯﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺍﻭﻥ ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﮐﺬﺍﯾﯽ ﮐﺮﺩﻩ.ﺍﮔﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ،ﯾﮑﺮﻭﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯾﺘﻮ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻢ ﻭ ﻣﯿﺎﺭﻣﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ.ﻭﻟﯽ.ﻭﻟﯽ ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﯼ.ﺁﺧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ، ﺗﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ ﻫﻮﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﺩﻩ.ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﺳﺮﺩ ﭼﯿﻪ؟ ﮔﻠﻬﺎ ﺗﺤﻤﻠﺸﻮ ﻧﺪﺍﺭﻥ.ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺣﺼﺎﺭﺗﻮ ﺑﺸﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺳﻨﮕﯽ ﻣﺎ ﻗﻠﺒﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﯾﺎ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯼ ﻗﻠﺐ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻗﻠﺐ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮﯼ ﺳﺮﺧﺖ ﯾﺦ ﺯﺩﻩ ﺑﺎﺷﻪ. ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﻫﺴﺘﻢ.ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺘﺘﻢ.ﻭﻟﯽ.ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﭼﯿﻪ؟ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺗﻮ ﻣﻌﻨﯽ ﺩﻭﺳﺘﯿﻮ ﻧﻔﻬﻤﯽ.ﺁﺧﻪ ﻫﺮ ﭼﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﺗﻮ ﯾﮏ ﮔﻞ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﯼ ﻫﺴﺘﯽ.ﯾﮏ ﮔﻞ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ.ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ؟ ﯾﻌﻨﯽ ﻗﻠﺒﺖ ﻫﻢ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﯾﻪ؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﯼ ﺯﻧﯽ ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺣﺮﻑ ﺩﻟﻨﺸﯿﻨﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺷﺪ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺳﯿﮑﻠﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻮﺗﻮﺭﺵ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻤﻞ ﻭ ﻧﻘﻞ ﮐﺎﻻ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﮐﺮﺩﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﻮﺗﻮﺭﺳﯿﮑﻠﺖ ﺧﻮﺩ ﮐﺮﺩ.ﺯﻥ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﭘﺎﭼﮕﯽ ﻭ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﺠﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﮔﻔﺖ...: ﻣﺮﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻦ.ﺯﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﺮﻑ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺷﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺳﺮﺥ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﻤﺮ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺍﺷﮏ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺧﯿﺲ ﻧﻤﻮﺩ.ﺑﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﻥ ﺍﺯ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻧﺪ، ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﺮﺍ؟ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ.ﺯﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﺩﯾﮕﺮ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﻡ.ﺳﺮﻡ ﺩﺭﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ.ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﻯ ﺳﺎﺩﻩ ﻯ"ﻣﺮﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻦ"ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﻮﺗﺎﻩ، ﺳﺮﺩﺭﺩﺵ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻟﺤﻈﻪ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺘﻦ ﻫﺎ ، ﺍﮔﺮ ﻣﻨﺖ ﻣﻰ ﻧﻬﻰ ﺑﺮ ﮐﻼﻡ ﻣﻦ ، ﺑﺎ ﺣﺘﺮﺍﻡ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﮔﻠﭙﻮﻧﻪ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ.ﻗﺎﺑﻞ ﻧﺎﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺩﻳﺮﺭﻭﺯ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭﻯ ﻫﺎﻳﺖ ﻫﻤﺪﻡ ﻣﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﻯ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﻣﻦ ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﻭ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺩﻟﺴﻮﺯﻯ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﮑﻮﺕ ﺗﮑﺮﺍﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭﻯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ. ﺩﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻮﺳﻴﺪﻡ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻰ ﮐﺮﺩﻡ.ﺯﻳﺒﺎ ، ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺍﺕ ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﺍﺷﮑﻬﺎﻳﻢ ﺩﺳﺖ ﺧﻄﺖ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪﻧﺪ. ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺟﺴﺘﺠﻮﻳﺖ ﮐﺮﺩﻡ. ﻭﻟﻰ ﻧﻴﺎﻓﺘﻤﺖ. ﺍﺯ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﺩﻟﺴﭙﺮﺩﮔﻰ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻯ ﮐﻪ ﺗﺎﺏ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻯ ﻭ ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﺭﻓﺘﻰ ؟ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﻰ ﻣﻦ ، ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﻰ ﺗﺎﺏ ﺩﻳﺪﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﻰ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺎﺻﺪﮎ ﺳﭙﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺭﻗﺼﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ. ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺖ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ.ﻗﺎﺻﺪﮎ ﻫﻢ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ. ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ ﺷﺪ. ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺷﮑﺎﻟﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ.ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰﻯ ، ﺍﮔﻪ ﻳﻪ ﻗﺎﺻﺪﮎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﻰ ، ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻧﻴﺎﻳﻰ ﺍﺳﺖ. ﮐﺎﺵ ﻳﺎﺳﻬﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﭘﺮﭘﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺖ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺁﻭﺍﺯ ﮐﻨﻨﺪ.ﮐﺎﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮﻫﺎﻳﺖ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺍﺷﮑﻬﺎﻯ ﻣﻦ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﺩ. ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ، ﻫﺮ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻏﻨﭽﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺷﮑﻔﺪ، ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ.ﻧﻴﻢ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺍﻡ ﮐﻦ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻯ ﺯﺭﺩ ﻭ ﺑﻰ ﺻﺪﺍﻯ ﻣﺮﺍ ﺗﻮ ﺁﺑﻰ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻦ. ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻗﺎﺻﺪﮎ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻯ ﺩﻟﺘﻨﮕﻰ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﺪ. ﻫﻤﻴﻦ ﺣﻮﺍﻟﻰ ﺑﻰ ﻗﺮﺍﺭﻯ ﻫﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﺑﻰ ﺗﺎﺑﻰ ﺷﮑﻔﺘﻪ. ﺯﻳﺒﺎ ، ﺍﻣﺸﺐ ، ﺷﺎﻡ ﻏﺮﻳﺒﺎﻥ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ.ﺑﻪ ﻳﺎﺩﺕ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﻊ ﻣﻰ ﺳﻮﺯﻡ ﻭ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺁﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺑﻰ ﺗﺎﺑﻰ ﻫﺎﻳﻢ ﺷﻤﻌﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺑﺴﻮﺯﺩ. ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺑﺎﺭﺍﻥ ، ﻳﺎﺩﻡ ﮐﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺒﻰ ﮐﻪ ﺑﻰ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﺪ.ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯿﺸﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻟﺤﺎﻅ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺑﺮﺗﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻟﯽ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﭘﺴﺮ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺑﻮﺩ.ﺩﺧﺘﺮ ﺍﻭﻧﻮ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﯾﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺏ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﭘﺴﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﺧﺘﺮﻣﯿﺸﻪ ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺟﺮﺍﺕ ﻧﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﮐﻨﻪ ﻭ ﺑﻬﺶ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﻭ ﺑﮕﻪ. ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﭘﺴﺮﺵ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻪ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻦ ﻭ ﭘﺴﺮﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﺵ ﺣﺪﻭﺩ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪﻩ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﻣﯿﮕﻪ:ﻣﻦ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﯾﻪ ﻋﺸﻖ ﭘﺎﮎ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ ﯾﻪ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﮐﻤﮑﻢ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﭘﯿﺪﺍﺵ ﮐﻨﻢ ، ﺗﺎ ﺑﺤﺎﻝ ﻫﺮ ﭼﯽ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﮔﺸﺘﻢ ﺳﺮﺍﺏ ﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻋﺸﻘﻬﺎ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﻭﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ ، ﭘﺴﺮ ﺑﻬﺶ ﻗﻮﻝ ﻣﯿﺪﻩ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﻪ. ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻋﺸﻖ ﭘﺴﺮ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﺍﺑﺮﺵ ﺭﻭ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﻭﻥ ﺑﺸﻪ. ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﻣﯿﮕﻪ:ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﻩ ؟ ﭘﺴﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﯿﮕﻪ: ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﻭﻧﻪ ﮐﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻌﺸﻮﻗﺶ ﺟﻮﻧﺶ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺑﺪﻩ ﻭ ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ:ﺑﺒﯿﻦ ، ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻓﺖ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ، ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ ﭘﯿﺪﺍﺵ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻭﻝ ﻗﻠﺒﺖ ﺭﻭ ﻣﺜﻞ ﺁﯾﻨﻪ ﮐﻨﯽ.ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺑﺮﺍ ﺗﻮ ﻗﺼﻪ ﻫﺎﺳﺖ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﻧﺪﺍﺭﻩ.ﺑﻌﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﺑﺮﻥ ﻭ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺭﻥ ﭘﺴﺮ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ ﻭﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﯾﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻭﻧﻬﺎ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪ*ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺗﺮﻣﺰﺵ ﺑﺮﯾﺪ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺖ ﺑﺎﯾﺴﺘﻪ ﻭ ﭘﺴﺮ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﺭﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭﻧﻄﺮﻑ ﻫﻮﻝ ﻣﯿﺪﻩ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﻧﻘﺶ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺸﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﺮ ﭘﺴﺮ ﺭﻭﮐﻪ ﻏﺮﻕ ﺧﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﺵ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻭ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﺸﻪ ﻋﺸﻘﻢ ﻣﺮﺩ ﺁﺭﻩ ﺍﻭﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﭘﺴﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻋﺸﻖ ﺩﺧﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﺣﯿﻒ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﯾﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻋﺸﻖ ﻧﺮﻓﺖ ﻭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﺳﺎﻝ ﺑﺮ ﻟﺒﺎﻧﺶ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻧﻘﺶ ﻧﺒﺴﺖارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﺩﺭﺱ ﻣﻌﻠﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﻫﯽ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﯿﻪ؟ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻧﺪﺍﺩ ﻫﻤﻪ ﯼ ﮐﻼﺱ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻟﻨﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻼﺱ ﺁﺭﻭﻡ ﺳﺮﺷﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﮏ ﺗﻮ ﭼﺸﺎﺵ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﻟﻨﺎ۳ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻐﻞ ﺩﺳﺘﯿﺶ ﻧﯿﻮﺷﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﻭ ﺍﺯﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪ.ﺑﻐﺾ ﻟﻨﺎ ﺗﺮﮐﯿﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻌﻠﻢ ﺍﻭﻧﻮ ﺩﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻟﻨﺎ ﺟﺎﻥ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻩ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﻋﺸﻖ ﭼﯿﻪ؟ ﻟﻨﺎ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﻗﺮﻣﺰ ﭘﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮔﻔﺖ:ﻋﺸﻖ؟ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﯾﻪ ﻧﯿﺸﺨﻨﺪ ﺯﺩﻭ ﮔﻔﺖ:ﻋﺸﻖ... ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﻣﻌﻠﻢ ﺷﻤﺎ ﺗﺎﺑﺤﺎﻝ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻬﺖ ﺑﮕﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﯿﻪ؟ [[[ادامه این داستان زیبا را در ادامه مطلب بخونید]]]ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺯﻥ ﻭﺷﻮﻫﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮﻣﻮﺗﻮﺭﺳﯿﮑﻠﺖ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐ ﻣﯽ ﺭﺍﻧﺪﻧﺪ. ﺍﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺐ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ:ﯾﻮﺍﺷﺘﺮ ﺑﺮﻭ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ:ﻧﻪ ، ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮﻩ! ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ:ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ، ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ ﻣﺮﺩﺟﻮﺍﻥ:ﺧﻮﺏ، ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﯽ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺭﯼ ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ:ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ، ﺣﺎﻻﻣﯽ ﺷﻪ ﯾﻮﺍﺷﺘﺮ ﺑﺮﻭﻧﯽ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ:ﻣﺮﺍ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﮕﯿﺮ ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ:ﺧﻮﺏ، ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺷﻪ ﯾﻮﺍﺷﺘﺮ ﺑﺮﻭﻧﯽ؟ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ:ﺑﺎﺷﻪ ، ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﻼﻩ ﮐﺎﺳﮑﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﺕ ﺑﺬﺍﺭﯼ، ﺍﺧﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺮﻭﻧﻢ، ﺍﺫﯾﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﯾﮏ ﻣﻮﺗﻮﺭﺳﯿﮑﻠﺖ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺁﻓﺮﯾﺪ.ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻧﺤﻪ ﮐﻪ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﺗﺮﻣﺰ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺳﯿﮑﻠﺖ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺳﺮﻧﺸﯿﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪﻥ ﺗﺮﻣﺰ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭘﺲ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﻄﻠﻊ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﺮﻓﻨﺪﯼ ﮐﻼﻩ ﮐﺎﺳﮑﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯽ.ﻋﺸﻘﯽ ﺯﯾﺒﺎ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭﻗﺘﯽ۱۵ﺳﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ...ﺻﻮﺭﺗﺖ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺮﺕ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯽ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩﯼ... ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ۲۰ﺳﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮﺕ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﺕ ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﯼ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ۲۵ﺳﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ.. ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﻣﻮ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﯼ ﻭﺑﺮﺍﻡ ﺁﻭﺭﺩﯼ..ﭘﯿﺸﻮﻧﯿﻢ ﺭﻭ ﺑﻮﺳﯿﺪﯼ ﻭ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻨﯽ..ﺩﺍﺭﻩ ﺩﯾﺮﺕ ﻣﯽ ﺷﻪ ﻭﻗﺘﯽ۳۰ﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ..ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺍﮔﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺭﯼ .ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﺕ ﺯﻭﺩ ﺑﯿﺎ ﺧﻮﻧﻪ ﻭﻗﺘﯽ۴۰ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻣﯿﺰ ﺷﺎﻡ ﺭﻭ ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﮔﻔﺘﯽ.ﺑﺎﺷﻪ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﯼ ﺗﻮ ﺩﺭﺳﻬﺎ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﻮﻥ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ۵۰ﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﻫﻤﻮﻧﺠﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎﻓﺘﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﺘﯽ ﺑﻬﻢ ﻧﮑﺎﻩ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﺧﻨﺪﯾﺪﯼ ﻭﻗﺘﯽ۶۰ ﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩﯼ...ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ۷۰ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺭﺍﺣﺘﯿﻤﻮﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﻭ ﮐﻪ۵۰ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﺪﻡ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮﻥ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ۸۰ﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ..ﺍﯾﻦ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ.. ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﮕﻢ..ﻓﻘﻂ ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ..ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭ ﻋﻘﻞ ﻗﺎﺿﯽ ، ﻭ ﻋﺸﻖ ﻣﺤﻜﻮﻡ.... ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻐﺰ ﻳﻌﻨﯽ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ، ﻗﻠﺐ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﻋﻔﻮ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻟﯽ ﻫﻤﻪ ﺍﻋﻀﺎ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻗﻠﺐ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ، ﺁﻫﺎﯼ ﭼﺸﻢ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩﯼ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﺯﯾﺒﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﯽ ، ﺍﯼ ﮔﻮﺵ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩﺱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺻﺪﺍﻳﺶ ﺑﻮﺩﯼ ﻭﺷﻤﺎ ﭘﺎﻫﺎ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ ﺑﻮﺩﻳﺪ ﺣﺎﻻ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﺪ ؟ ﻫﻤﻪ ﺍﻋﻀﺎ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺟﻠﺴﻪ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻘﻞ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﻋﻘﻞ ﮔﻔﺖ:ﺩﻳﺪﯼ ﻗﻠﺐ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﯽ ﺯﺍﺭﻧﺪ ، ﻭﻟﯽ ﻣﺘﺤﻴﺮﻡ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﯼ ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺗﻮﺭﺍ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﭼﺮﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻴﻜﻨﯽ!؟ ﻗﻠﺐ ﻧﺎﻟﻴﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻋﺸﻖ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻜﻪ ﮔﻮﺷﺘﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﻛﺎﺭ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﻗﺒﻞ ﺭﺍ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻢ ﻳﻚ ﻗﻠﺒﯽ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﺎﺷﻢ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﻼﺧﺮﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻧﻢ ﺍﻭﻣﺪ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮓ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻫﻤﻪ ﻏﺮﻭﺭ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﻧﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻮﺩ ﻧﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﯽ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺷﺪﻩ ﺣﺘﯽ ﺍﺯﻡ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺎﺭﺍﯼ ﮔﺬﺷﺘﺶ ﺑﺒﺨﺸﻤﺶ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻝ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﻬﺶ ﻧﺪﺍﺩﻡ... ﺑﻬﻢ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ... ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﻣﻌﺼﻮﻣﺶ ﺑﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺁﺭﺯﻭﺷﻮ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺍﺯﻡ ﺩﺭﯾﻎ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭﯼ ﺍﺳﻤﻤﻮ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯﻡ ﺟﻮﺍﺑﺸﻮ ﻧﺪﺍﺩﻡ... ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﺻﻼ ﺑﺎﻭﺭﺵ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺑﯿﻨﻪ ﻭﺍﯼ...ﻭﺍﯼ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺷﮏ ﺭﯾﺨﺘﻮ ﻧﺎﻟﻪ ﮐﺮﺩ... ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺍﺷﮑﺎﺷﻮ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻢ. ﺩﺳﺘﺎﺷﻮ ﺗﻮﯼ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺳﺮﺷﻮ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﻡ ﺑﺬﺍﺭﻣﻮ ﺩﻟﺪﺍﺭﯾﺶ ﺑﺪﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱﺀ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ... ﺍﻭﻥ ﺭﻓﺖﺀ ﺭﻓﺘﻮ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭﯼ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﯿﺶ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮﺩﻡ ﺭﻓﺖ ﺍﻣﺎ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻋﺸﻘﺶ ﺧﯿﺲ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ...
تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎ ﯾﮏ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻋﻤﯿﻖ، ﺑﺮﮔﻪ ﻃﻼﻕ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﯿﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﺎﻧﻪ، ﻣﺎﺷﯿﻦ، ﻭ ۳۰%ﺍﺯ ﺳﻬﻢ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ.ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻪﻫﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﯾﺰ ﺭﯾﺰ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ.ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ۱۰ ﺳﺎﻝ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﻪ ﻏﺮﯾﺒﻪﺍﯼ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺍﻧﺮﮊﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺪﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺘﺎﺳﻒ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ.ﺁﺧﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﺳﺮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ.ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻭ ﻧﻮﻋﯽ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ.ﻓﮑﺮ ﻃﻼﻕ ﮐﻪ ﻫﻔﺘﻪﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﺫﻫﻦ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﻻﻥ ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ ﻭ ﻭﺍﺿﺢﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]
ادامه مطلب...
تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭘﺴﺮ، ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩ. ﺁﺧﺮ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ، ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﯿﺪﻥ ﯾﮏ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ، ﺩﺧﺘﺮ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺍﺩﺏ، ﺩﻋﻮﺗﺶ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﯾﮏ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ، ﭘﺴﺮ ﻋﺼﺒﯽ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﮕﻮﯾﺪ، ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ“ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻩ ﺑﺮﻡ ﺧﻮﻧﻪ. ”… ﯾﮑﺪﻓﻌﻪ ﭘﺴﺮ ﭘﯿﺶ ﺧﺪﻣﺖ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ، “ﻣﯿﺸﻪ ﻟﻄﻔﺎ ﯾﮏ ﮐﻢ ﻧﻤﮏ ﺑﺮﺍﻡ ﺑﯿﺎﺭﯼ؟ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﯾﺰﻡ ﺗﻮ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﻡ”.ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺶ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻧﺪ، ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺒﻪ!ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﻧﻤﮏ ﺭﻭ ﺭﯾﺨﺖ ﺗﻮﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﺵ ﻭ ﺍﻭﻧﻮ ﺳﺮﮐﺸﯿﺪ.ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﮐﻨﺠﮑﺎﻭﯼ ﭘﺮﺳﯿﺪ،“ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟”ﭘﺴﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ،“ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﮐﻮﭼﯿﮑﯽ ﺑﻮﺩﻡ، ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ، ﺑﺎﺯﯼ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ،[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]
ادامه مطلب...
تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯﺵ ﺧﻮﺷﻢ ﻣﻴﻮﻣﺪ، ﭼﺮﺍﺷﻮ ﻧﻤﻲﺩﻭﻧﻢ، ﺁﺧﻪ ﺧﻮﺵ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﻧﺪﺍﺭﻩ. . .ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻛﻨﻴﻦ ﻳﻚ ﻣﺘﺮﺳﻚِ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻱِ ﭼﺎﻕ، ﺑﺎ ﺑﺎﺯﻭﻫﺎﻱ ﮔﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻣﺎﻍِ ﺑﺎﻣﺰﻩ. . .ﺧﻴﻠﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻴﻪ ﻧﻪ؟. . .ﺍﻭﻻ ﺍﺧﻼﻗﺶ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮﺩ، ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻲﺭﻓﺘﻢ ﭘﻴﺸﺶ، ﺳﺮﺷﻮ ﻣﻲﭼﺮﺧﻮﻧﺪ ﻭ ﺯﻳﺮﭼﺸﻤﻲ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﺑﻌﺪﺷﻢ ﻛﻠﻲ ﭼﻴﺰﺍﻱ ﺑﺎﻣﺰﻩ ﺑﺮﺍﻡ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﻛﺮﺩ ﻭ ﻫﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ ﻭ ﻣﻲﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ. . .ﺍﻣﺎ ﻫﺮﭼﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩﻫﺎﻱ ﻣﺰﺭﻋﻪ، ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺍﺯﺵ ﺗﺮﺳﻴﺪﻥ، ﺍﻭﻧﻢ ﺑﺪﺍﺧﻼﻕﺗﺮ ﻭ ﺑﺪﺍﺧﻼﻕﺗﺮ ﺷﺪ، ﻫﺮ ﺩﻓﻌﻪ ﻛﻪ ﻣﻲﺭﻓﺘﻢ ﭘﻴﺸﺶ ﺧﻨﺪﻩﻫﺎﻣﻮﻥ ﻛﻤﺘﺮ ﻭ ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻲﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻛﺮﺩﻡ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥِ ﺑﺎ ﻣﺘﺮﺳﻚ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻧﻤﻲﺷﻢ.ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﻭﺑﺮﻭﺵ ﻭﺍﻳﺴﺎﺩﻡ ﻭ ﺭﻙ ﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﻛﻨﺪﻩ، ﻫﻤﻪﻱ ﺣﺮﻑﻫﺎﻱ ﺩﻟﻢ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﺯﺩﻡ،[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]
ادامه مطلب...
تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺷﺐ ﻋﺮﻭﺳﯿﻪ ، ﺁﺧﺮﻩ ﺷﺒﻪ ، ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ ﻫﺴﺖ.ﻣﯿﮕﻦ ﻋﺮﻭﺱ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﺷﻮ ﻋﻮﺽ ﮐﻨﻪ ﻫﺮ ﭼﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ، ﺩﺭ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻗﻔﻞ ﮐﺮﺩﻩ.ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺳﺮﻭﺳﯿﻤﻪ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻩ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ.ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎﯼ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺩﺍﺩ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ:ﻣﺮﯾﻢ ، ﺩﺧﺘﺮﻡ ، ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ.ﻣﺮﯾﻢ ﺟﺎﻥ ﺳﺎﻟﻤﯽ ؟؟؟ ﺁﺧﺮﺵ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻤﯿﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻣﺼﯿﺒﺘﯽ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻪ ﻣﯿﺮﻧﺪ ﺗﻮ.ﻣﺮﯾﻢ ﻧﺎﺯ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻋﺮﻭﺳﮏ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ.ﻟﺒﺎﺱ ﻗﺸﻨﮓ ﻋﺮﻭﺳﯿﺶ ﺑﺎ ﺧﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺷﺪﻩ ، ﻭﻟﯽ ﺭﻭ ﻟﺒﺎﺵ ﻟﺒﺨﻨﺪﻩ!ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﯾﻢ ﯾﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﻫﺴﺖ، ﯾﻪ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺷﺪﻩ.ﺑﺎﺑﺎﯼ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯿﺮﻩ ﺟﻠﻮ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ، ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﯾﯽ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﮐﺎﻏﺬ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﯿﺪﺍﺭﻩ، ﺑﺎﺯﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻪ: ﺳﻼﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ.ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍﺕ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ.ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﻮ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]
ادامه مطلب...
تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
سلام دوستای گلم همانطور که همه میدونیم نشانه عاشق شدن تصویر یک قلب تیر خورده س آیا تا به حال به این موضوع فکر کرید که چرا نماد عشق عکس یک قلب و عاشق یک قلب تیر خورده س؟اگه شما هم مثل من نمیدونید حتما این مطلب جالب را بخوانید برای خواندن مطلب جالب لطفا به ادامه مطلب بروید پس از خواندن لطفا نظرتون رو اعلام فرمایید باتشکر
ادامه مطلب...
تاریخ: شنبه 18 آذر 1391برچسب:مطالب جالب,مطالب خواندنی,راز نمادعشق,قلب تیرخورده نمادعاشقی,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺳﻤﻴﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻛﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺯﻥ ﻣﺴﻨﯽ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﺷﻴﻨﺶ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﺮﺳﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﻑ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ،ﺁﻥ ﺯﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺩﺳﺖ ﺗﻜﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮﺩ.ﺍﺳﻤﻴﺖ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﻛﻤﻜﺘﺎﻥ ﻛﻨﻢ. ﺯﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ:ﺻﺪﻫﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﯼ ﻣﻦ ﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭﻟﻲ ﻛﺴﯽ ﻧﺎﻳﺴﺘﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻟﻄﻒ ﺷﻤﺎﺳﺖ... ﻭﻗﺘﯽ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻻﺳﺘﻴﮏ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺷﺪ ﺯﻥ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻡ؟؟ ﺍﺳﻤﻴﺖ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﺑﺪﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ.ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮﺍﻳﻄﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺭﻭﺯﯼ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﻤﮏ ﻛﺮﺩ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭﯼ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﮏ ﻛﺮﺩﻡ.ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺑﺪﻫﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﻧﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺘﻢ ﺷﻮﺩ. ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺯﻥ ﻛﺎﻓﻪ ﻛﻮﭼﻜﯽ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﺗﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﺪ.ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺎﻓﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺯﻥ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺯﻥ ﭘﻴﺸﺨﺪﻣﺖ ﺟﻠﺐ ﺷﺪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻫﺸﺖ ﻣﺎﻫﻪ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺭﻭﯼ ﭘﺎ ﺑﻨﺪ ﻧﺒﻮﺩ.ﺯﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﭘﻴﺸﺨﺪﻣﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺨﺪﻣﺖ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻘﻴﻪ ﺻﺪ ﺩﻻﺭ ﺯﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ ﻭﯼ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ!ﺍﻣﺎ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﺳﻔﺮﻩ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺘﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ.ﻭﻗﺘﯽ ﭘﻴﺸﺨﺪﻣﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺯﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ،ﺩﺭ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ:ﺷﻤﺎ ﻫﻴﭻ ﺑﺪﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ.ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮﺍﻳﻄﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺭﻭﺯﻱ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﻤﮏ ﻛﺮﺩ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﮏ ﻛﺮﺩﻡ،ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﺪﻫﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﯼ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻜﻨﯽ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﻫﯽ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﺘﻢ ﺷﻮﺩ. ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺐ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﻴﺸﺨﺪﻣﺖ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻛﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻮﻝ ﻭ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﺮﺩ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﮔﻔﺖ:ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﺳﻤﻴﺖ،ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺨﺶ ﻣﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﺎﺳﺖ...
تاریخ: شنبه 18 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺷﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﺴﺮ ﺷﺪ..ﭘﺴﺮ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ، ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻤﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺍﻭﻝ ﮐﻼﺱ ﺑﻮﺩ.ﺩﺧﺘﺮ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﮐﻨﺪ، ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﺶ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﻭﺭﺍﺩﻭﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ، ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺳﻼﻡ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ، ﺩﻝ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺍﻭ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺴﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﯾﮏ ﺑﻄﺮﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﭘﯿﮑﺮ ﺑﺮﺍﺯﻧﺪﻩ ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮﯼ ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺩﺭﺷﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ.[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]تاریخ: شنبه 18 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﮔﻔﺖ:ﺗﺎ ﮐﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺳﺮﺗﻮ ﺗﻮﯼ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮﻭﮐﻨﯽ؟ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﯿﺎﯼ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﻧﺖ ﺑﮕﯽ ﻏﺬﺍﺷﻮ ﺑﺨﻮﺭﻩ؟ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭﯼ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﻭ ﺑﺴﻮﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻓﺘﻢ. ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺁﻭﺍ ﺑﻨﻈﺮ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺩﻩ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ.ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.… ﻇﺮﻓﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﯿﺮ ﺑﺮﻧﺞ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ. ﺁﻭﺍ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﺑﻮﺩ. ﮔﻠﻮﯾﻢ ﺭﻭ ﺻﺎﻑ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻇﺮﻑ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ، ﭼﺮﺍ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﺎﺷﻖ ﮔﻨﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺭﯼ؟ ﻓﻘﻂ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺎﺑﺎ ﻋﺰﯾﺰﻡ.ﺁﻭﺍ ﮐﻤﯽ ﻧﺮﻣﺶ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺎ ﭘﺸﺖ ﺩﺳﺖ ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]تاریخ: شنبه 18 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
فاﺻﻠﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺗﺎ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩ ؛ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺘﯽ ﭼﻮﺑﯽ ؛ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﺁﺏ ﻧﻤﺎﯼ ﺳﻨﮕﯽ. ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪ: -ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ؟ -ﻧﻪ. -ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ؟ -ﻧﻪ. -ﭼﺮﺍ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ -ﺩﻭﺳﺘﺎﻡ ﻣﻨﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻥ. -ﭼﺮﺍ ؟ -ﺟﻮﻥ ﻗﺸﻨﮓ ﻧﯿﺴﺘﻢ. -ﻗﺒﻼ ﺍﯾﻨﻮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻦ ؟ -ﻧﻪ. -ﻭﻟﯽ ﺗﻮ ﻗﺸﻨﮓ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺩﯾﺪﻡ. -ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟ -ﺍﺯ ﺗﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﺁﺭﻩ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺩﻭﺳﺘﺎﺵ ﺩﻭﯾﺪ ؛ ﺷﺎﺩ ﺷﺎﺩ. ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﺵ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩ ؛ ﮐﯿﻔﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ؛ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻔﯿﺪﺵ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ!!!تاریخ: شنبه 18 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﭘﯿﺮﯼ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺧﺮﻭﭘﻒ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﯿﺮ ﺯﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﺭﻓﺖ ﻭ ﮔﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﮔﯿﺮﯼ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﺍﯾﻦ ﺑﮕﻮ ﻣﮕﻮﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ.ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ ﺳﺮﺵ ﺯﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﺯﻧﺶ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺧﺮﻭﭘﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺁﺳﺎﯾﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺨﺘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺿﺒﻂ ﺻﻮﺗﯽ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺷﺒﯽ ﻫﻤﻪ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺮﻧﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﺷﺨﺮﺍﺵ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺿﺒﻂ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﺻﺒﺢ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﻨﺪ ﻣﻌﺘﺒﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﺮﻭﭘﻒ ﻫﺎﯼ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺭﺩﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﻫﻤﺴﺮ ﭘﯿﺮﺵ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ،ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻥ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺑﺪﯼ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ! ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺧﺮﻭﭘﻒ ﻫﺎﯼ ﺿﺒﻂ ﺷﺪﻩ ﭘﯿﺮﺯﻥ، ﻻﻻﯾﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺨﺶ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
تاریخ: جمعه 17 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﺷﺘﻪﺍﺵ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺑﻮﺩ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺳﺮﯼ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻣﯽﺯﺩ.ﻫﻤﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻭ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪ.ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺩﯾﺪ ﺯﻟﺰﻟﻪﺍﯼ ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭﺵ ﺭﺥ ﻣﯽﺩﺍﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﻮﺩ. ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﺪ.ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺷﻔﺘﮕﯽ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﺪ. ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻠﯽ ﺧﺮﯾﺪ ﻭ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺸﺴﺖ.ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩ.ﻣﺪﺍﻡ ﺟﻤﻼﺗﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺶ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﯽﮐﺮﺩ.ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ؟ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺷﻮﻕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﭼﻪ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﺪ؟ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﻟﺮﺯﯾﺪ.ﭼﻪ ﻟﺮﺯﺵ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺑﻮﺩ.ﺑﻠﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯽﺁﻣﺪ.ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻭ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻧﻤﯽﺩﯾﺪ.ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺍﺯ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺮﯾﺰﺩ.ﯾﮑﺪﻓﻌﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﺪ. ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﺪ. ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ، ﮐﻨﺎﺭ ﻋﺸﻘﺶ، ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺷﺎﻧﻪ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩ.ﻧﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻧﯽ ﻧﺒﻮﺩ.ﭼﺮﺍ؟ ﭼﺮﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺣﺮﻑ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﻧﺰﺩﻩ ﺑﻮﺩ.ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﮔﻞ ﺩﺭﻭﻥ ﺩﺳﺘﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﺪ.ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﭘﺴﺮ ﮔﺮﻡ ﺻﺤﺒﺖ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﺵ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ.ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ ﮐﯽ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ. ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺁﻣﺪ ﺭﻭﯼ ﭘﻞ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ. ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺶ ﮐﻨﺪ.ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩ.ﺷﺎﯾﺪ ﺍﮔﺮ ﮐﻤﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﻗﺖ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺨﺘﯽ ﻧﻤﯽﮔﺮﻓﺖتاریخ: جمعه 17 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶﺁﻣﻮﺯﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻼﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺁﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺭﺍﻫﯽ ﻏﯿﺮ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻋﺸﻖ، ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﯿﺪ؟ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﻋﺸﻘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.ﺑﺮﺧﯽ ﺩﺍﺩﻥ ﮔﻞ ﻭ ﻫﺪﯾﻪ ﻭ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺩﻟﻨﺸﯿﻦ ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻨﺪﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺗﺤﻤﻞ ﺭﻧﺠﻬﺎ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﯿﻦ، ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﺪ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩ:ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺯﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﻓﺘﻨﺪ.ﺁﻧﺎﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺗﭙﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﺩﺭﺟﺎ ﻣﯿﺨﮑﻮﺏ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﮏ ﻗﻼﺩﻩ ﺑﺒﺮ ﺑﺰﺭﮒ، ﺟﻠﻮﯼ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺷﻮﻫﺮ، ﺗﻔﻨﮓ ﺷﮑﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩ. ﺭﻧﮓ ﺻﻮﺭﺕ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺒﺮ، ﺟﺮﺃﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ.ﺑﺒﺮ، ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺁﻧﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ.ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ، ﻣﺮﺩ ﺯﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺱ ﻓﺮﯾﺎﺩﺯﻧﺎﻥ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺒﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﻮﻫﺮ ﺩﻭﯾﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺿﺠﻪﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺯﻥ ﺭﺳﯿﺪ.ﺑﺒﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺯﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪ. ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ.ﺭﺍﻭﯼ ﺍﻣﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺁﯾﺎ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﺪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﺵ ﭼﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽﺯﺩ؟ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺣﺪﺱ ﺯﺩﻧﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ! ﺭﺍﻭﯼ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﻧﻪ، ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻣﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ»ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮﻧﺴﻢ ﺑﻮﺩﯼ.ﺍﺯ ﭘﺴﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮ ﭘﺪﺭﺕ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺑﻮﺩ«. ﻗﻄﺮﻩﻫﺎﯼ ﺑﻠﻮﺭﯾﻦ ﺍﺷﮏ، ﺻﻮﺭﺕ ﺭﺍﻭﯼ ﺭﺍ ﺧﯿﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:ﻫﻤﻪ ﺯﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ﺑﺒﺮ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻭ ﯾﺎ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﭘﺪﺭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ، ﺑﺎ ﻓﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺟﺎﻧﺶ ﭘﯿﺶﻣﺮﮒ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ.ﺍﯾﻦ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﺑﯽﺭﯾﺎﺗﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﭘﺪﺭﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻮﺩتاریخ: جمعه 17 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﻮﻥ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ.ﺑﺎ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﮐﺸﯿﺶ ﺷﻬﺮﺷﻮﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ. ﭘﺲﺍﺯﺍﯾﻦﮐﻪﻣﺸﮑﻠﺸﻮﻥﺭﻭﺑﻪ ﮐﺸﯿﺶﮔﻔﺘﻨﺪ،ﺍﻭﺩﺭﺟﻮﺍﺏﺍﻭﻥﺯﻭﺝ ﮔﻔﺖ:ﻧﺎﺭﺍﺣﺖﻧﺒﺎﺷﯿﺪﻣﻦﻣﻄﻤﺌﻨﻢﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺩﻋﺎﻫﺎﯼﺷﻤﺎﺭﻭﺷﻨﯿﺪﻩﻭﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼﺑﻪﺷﻤﺎﻓﺮﺯﻧﺪﯼﻋﻄﺎﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﻮﺩ.ﺑﺎﺍﯾﻦﻭﺟﻮﺩﻣﻦﻗﺼﺪﺩﺍﺭﻡﺑﻪ ﺷﻬﺮﺭﻡﺑﺮﻡ ﻭﻣﺪﺗﯽﺩﺭ ﺍﻭﻥﺟﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﻢ،ﻗﻮﻝﻣﯽﺩﻫﻢﻭﻗﺘﯽﺑﻪ ﻭﺍﺗﯿﮑﺎﻥﺭﻓﺘﻢﺣﺘﻤﺎﺑﺮﺍﯼﺍﺳﺘﺠﺎﺑﺖ ﺩﻋﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺷﻤﻌﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻨﻢ.[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]
ادامه مطلب...
تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﺯﭘﻨﺠﺮﻩﺑﻪﺑﯿﺮﻭﻥﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻡﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺑﺮﯼﺑﻮﺩ،ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼﺧﺸﮑﯿﺪﻩ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺍﻭﺭﺍﻣﯽﮐﺮﺩﻥﻭﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﻭﺭﺍﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ،ﻗﻄﺮﻩﻫﺎﯼﺁﺏﻧﻢﻧﻢﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍﺗﺮﮎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ.ﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺍﯾﻦﺭﻭﺯﻫﺎﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ،ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﯼﮐﻪﭼﻨﺪﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﯿﺶﺑﻪﻇﻬﻮﺭﻣﻮﻋﻮﺩﺵﻧﻤﺎﻧﺪﻩﺑﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺑﺮﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ.ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﻃﻠﻮﻉ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻫﺎﺍﺯﺑﯿﻦﺭﻓﺖﻭﻣﯽ ﺷﺪﻓﮑﺮﮐﺮﺩﮐﻪﻓﺮﺻﺘﯽﻣﺠﺪﺩﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽﻭﺟﺒﺮﺍﻥﺩﯾﺮﻭﺯﻫﺴﺖ.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻮﺩﮐﻪﮐﺎﺋﻨﺎﺕﻟﺒﺨﻨﺪﺷﺎﺩﯼﺳﺮﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺁﺧﺮﭼﻨﺪﺭﻭﺯﯼﺑﻮﺩﮐﻪﭘﺸﺖﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺑﺮﯼ ﻧﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯﺧﻮﺭﺷﯿﺪﭘﺮﺳﯿﺪﻡﺍﮔﺮﺍﻭﻧﺒﺎﺷﺪﺁﯾﺎ ﮐﺴﯽ ﺩﻝ ﺗﻨﮓ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺯﺩﻭﮔﻔﺖﺧﻮﺍﻫﯿﻢﺩﯾﺪ.ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦﺩﯾﻮﺍﺭﯼﺍﺯﺍﺑﺮﺑﺮﺍﯼﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪﭘﺸﺖﺁﻥﭘﻨﻬﺎﻥﺷﻮﺩ، ﺑﻪﺧﻮﺭﺷﯿﺪﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﻋﺎﺩﯼ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ. ﺩﺭﺧﺖﮐﻬﻨﺴﺎﻝﮔﻔﺖ:ﺍﮔﺮﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪﻫﯿﭻﮐﺲﻧﯿﺴﺖ.ﺍﻣﺎﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢﻭﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢﺍﯾﻤﺎﻥﭘﯿﺪﺍﮐﻨﻢ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪ. ﺭﻭﺯﯼﮐﻪﭘﻨﻬﺎﻥﺷﺪ،ﮔﻞﻫﺎﺩﯾﮕﺮ ﻧﺨﻨﺪﯾﺪﻧﺪ،ﺁﻥﺭﻭﺯﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻣﺴﯿﺮﺧﻮﺩ ﺭﺍﮔﻢﮐﺮﺩﺩﺭﻧﺒﻮﺩﺍﻭﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺑﻮﯼ ﮐﻬﻨﮕﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ. ﻫﻤﻪﭘﯿﺶﺩﺭﺧﺖﭘﯿﺮﺭﻓﺘﻦ،ﺍﻭﺑﻪﺁﻧﻬﺎ ﻣﮋﺩﻩﯼﻇﻬﻮﺭﻣﯽﺩﺍﺩﻭﻣﯽﮔﻔﺖ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ. ﺑﺎﺧﻮﺩﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻡﺁﯾﺎﺑﺰﻭﺩﯼﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦﻭﺿﻊﻭﻧﺪﯾﺪﻧﺶﺭﺍﻋﺎﺩﺕﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ؟ ﭼﻨﺪﺭﻭﺯﮔﺬﺷﺖﺍﻣﺎﻫﯿﭽﮑﺲﺑﻪﺍﯾﻦ ﻭﺿﻊﻋﺎﺩﺕﻧﮑﺮﺩﻫﻤﻪﺩﺭﺳﮑﻮﺕ ﻣﻄﻠﻖﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﻭﺭﺍﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ.ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡﺍﯾﻦﻣﺪﺕﺍﯾﻦﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻭﺳﺎﯾﻪﻫﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪﮐﻪﭘﺎﯾﮑﻮﺑﯽﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ،ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻫﺎﺩﺍﺷﺖﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍﻓﺘﺢﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﮐﻪﺻﺪﺍﯼﺯﻣﯿﻦﻫﻢﺩﺭﺁﻣﺪﺭﻭﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥﮐﺮﺩﻭﮔﻔﺖ:ﻣﺎﺑﻪﺗﻮﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﯾﻢ.ﺩﺭﻧﺒﻮﺩﺗﻮﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺩﯾﮕﺮﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼﯾﮏﺩﯾﮕﺮﺭﺍﻧﻤﯽﮔﯿﺮﻧﺪ،ﺩﺭﻧﺒﻮﺩ ﺗﻮﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﺍﺯﻣﺴﯿﺮﺧﻮﺩﮔﻢﺷﺪﻩ،ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﺗﻮﺑﻠﺒﻼﻥﺩﯾﮕﺮﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﺗﻮ ﺷﺎﺩﯼﺩﯾﮕﺮ ﺭﻧﮕﯽﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺧﻔﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥﺑﯿﺎﭘﯿﺶﻣﺎﺑﺮﮔﺮﺩﻭﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪﺯﻧﺎﻥﺍﺯﭘﺸﺖﺩﯾﻮﺍﺭﺍﺑﺮﯼﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﮐﻢﮐﻢﺟﺎﺭﺍﺩﺳﺘﯽﮐﺸﯿﺪﻭ ﺭﻭﺷﻦﮐﺮﺩ،ﺍﻧﮕﺎﺭﺑﺎﺯﯼﺭﻧﮕﻬﺎﺑﻮﺩ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺳﺒﺰ،ﮔﻞﻫﺎﯼﺳﺮﺥﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺑﯽ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ... ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﻡ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﻭﺩﯾﮕﺮ ﯾﮏ ﻋﺎﺩﺕ ﻧﺒﻮﺩ ﯾﮏ ﺍﺷﺘﯿﺎﻕﺑﻮﺩ...
تاریخ: دو شنبه 13 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ. ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ. ﯾﮏ ﺯﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ. ﺯﻥﺑﻪﺁﺏﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻧﮕﺎﻩﻣﯽﮐﺮﺩﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦﺑﻮﺩ.ﻣﺮﺩﺑﻪﺁﺳﻤﺎﻥﻧﮕﺎﻩﻣﯽ ﮐﺮﺩﻭﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩ.ﺧﺪﺍﻏﻢ ﺁﻧﻬﺎﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻭﻏﻤﮕﯿﻦﺑﻮﺩ.ﺧﺪﺍﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺭﻡ،ﭘﺲﻫﻤﺪﯾﮕﺮﺭﺍﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﻣﺮﺩﺳﺮﺵﺭﺍﭘﺎﻳﻴﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺖﻭﺑﻪﺁﺏ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺯﻥ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ. ﺯﻥﺑﻪﺁﺏﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻭﻣﺮﺩﺭﺍ ﺩﯾﺪ. ﺧﺪﺍﺑﻪﺁﻧﻬﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﺑﺨﺸﯿﺪﻭﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺷﺪﻧﺪ.ﺧﺪﺍﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺷﺪﻭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﯾﺪ. ﻣﺮﺩﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶﺭﺍﺑﺎﻻﯼﺳﺮﺯﻥﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺧﯿﺲ ﻧﺸﻮﺩ.ﺯﻥ ﺧﻨﺪﯾﺪ. ﺧﺪﺍﺑﻪﻣﺮﺩﮔﻔﺖ:ﺑﻪﺩﺳﺖﻫﺎﯼﺗﻮ ﻗﺪﺭﺕﻣﯽﺩﻫﻢﺗﺎﺧﺎﻧﻪﺍﯼﺑﺴﺎﺯﯼﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﺪ. ﻣﺮﺩﺯﯾﺮﺑﺎﺭﺍﻥﺧﯿﺲﺷﺪﻩﺑﻮﺩ.ﺯﻥ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶﺭﺍﺑﺎﻻﯼﺳﺮﻣﺮﺩﮔﺮﻓﺖ. ﻣﺮﺩ ﺧﻨﺪﯾﺪ. ﺧﺪﺍﺑﻪﺯﻥﮔﻔﺖ:ﺑﻪﺩﺳﺖﻫﺎﯼﺗﻮ ﻫﻤﻪﺯﯾﺒﺎﯾﯽﻫﺎﺭﺍﻣﯽﺑﺨﺸﻢﺗﺎﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻨﯽ. ﻣﺮﺩﺧﺎﻧﻪﺍﯼﺳﺎﺧﺖﻭﺯﻥﺁﻥﺭﺍﮔﺮﻡ ﮐﺮﺩ.ﺁﻧﻬﺎﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺑﻮﺩﻧﺪ.ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩ... ﯾﮏﺭﻭﺯﺯﻥﭘﺮﻧﺪﻩﺍﯼﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺑﻪ ﺟﻮﺟﻪﻫﺎﯾﺶﻏﺬﺍﻣﯽﺩﺍﺩ.ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍﺑﻪﺳﻮﯼﺁﺳﻤﺎﻥﺑﻠﻨﺪﻣﺮﺩﺗﺎﭘﺮﻧﺪﻩ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ. ﺍﻣﺎﭘﺮﻧﺪﻩﻧﯿﺎﻣﺪﻭﺩﺳﺘﻬﺎﯼﺯﻥﺭﻭﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪ. ﻣﺮﺩﺍﻭﺭﺍﺩﯾﺪ.ﮐﻨﺎﺭﺵﻧﺸﺴﺖﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶﺭﺍﺑﻪﺳﻮﯼﺁﺳﻤﺎﻥﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ. ﺧﺪﺍﺩﺳﺘﻬﺎﯼﺁﻧﻬﺎﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺍﺯﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺑﻮﺩ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﺩﺭﮔﻮﺵﻫﻢﭘﭻﭘﭽﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ. ﺧﺪﺍ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺳﺒﺰ ﺷﺪ. ﺧﺪﺍﮔﻔﺖ:ﺍﺯﺑﻬﺸﺖﺷﺎﺧﻪﺍﯼﮔﻞﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﺷﺎﺧﻪ ﺍﯼﮔﻞﺑﻪ ﻣﺮﺩﺩﺍﺩﻧﺪ. ﻣﺮﺩﮔﻞﺭﺍﺑﻪﺯﻥﺩﺍﺩﻭﺯﻥﺁﻥﺭﺍﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﮐﺎﺷﺖ. ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺷﺪ. ﭘﺲﺍﺯﺁﻥﮐﻮﺩﮐﯽﻣﺘﻮﻟﺪﺷﺪﮐﻪﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺯﻥﺍﺷﮏﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮎﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ ﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﺑﻪﺍﻭﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪﮐﻪﭼﮕﻮﻧﻪ ﻃﻔﻞﺭﺍﺩﺭﺁﻏﻮﺵﺑﮕﯿﺮﺩﻭﺍﺯﺷﯿﺮﻩ ﺟﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﺪ. ﻣﺮﺩﺯﻥﺭﺍﺩﯾﺪ ﮐﻪﻣﯽﺧﻨﺪﺩ، ﮐﻮﺩﮐﺶ ﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺷﯿﺮﻣﯽﻧﻮﺷﺪ.ﺑﺮﺯﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺧﺪﺍ ﺷﻮﻕ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻭ ﺧﻨﺪﯾﺪ. ﻭﻗﺘﯽﺧﺪﺍﺧﻨﺪﯾﺪ،ﭘﺮﻧﺪﻩﺑﺎﺯﮔﺸﺖﻭﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩ ﻧﺸﺴﺖ. ﺧﺪﺍﮔﻔﺖ:ﺑﺎﮐﻮﺩﮎ ﺧﻮﺩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺗﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﺑﯿﺎﻣﻮﺯﺩ.ﺭﺍﺳﺖﺑﮕﻮﯾﯿﺪﺗﺎ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﺑﺎﺷﺪ.ﮔﻞﻭﺁﺳﻤﺎﻥﻭﺭﻭﺩﺭﺍ ﺑﻪﺍﻭﻧﺸﺎﻥﺩﻫﯿﺪﺗﺎﻫﻤﯿﺸﻪﺑﻪﯾﺎﺩﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ. ﺭﻭﺯﻫﺎﯼﺁﻓﺘﺎﺑﯽﻭﺑﺎﺭﺍﻧﯽﺍﺯﭘﯽﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ. ﺯﻣﯿﻦﭘﺮﺷﺪﺍﺯﮔﻞﻫﺎﯼﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓﻭ ﻻﺑﻪﻻﯼ ﮔﻞ ﻫﺎﭘﺮ ﺷﺪ ﺍﺯﺑﭽﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺩﻭﯾﺪﻧﺪ. ﺧﺪﺍﻫﻤﻪﭼﯿﺰﻭﻫﻤﻪﺟﺎﺭﺍﻣﯽﺩﯾﺪ. ﻣﯽﺩﯾﺪﮐﻪﺯﯾﺮﺑﺎﺭﺍﻥﻣﺮﺩﯼﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﺯﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﯿﺶ ﻧﺸﻮﺩ. ﺯﻧﯽﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺩﺭﮔﻮﺷﻪﺍﯼﺍﺯﺧﺎﮎﺑﺎ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥﺍﻣﯿﺪﺷﺎﺧﻪﮔﻠﯽﻣﯽﮐﺎﺭﺩ. ﺩﺳﺖﻫﺎﯼﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ... ﺧﺪﺍﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺑﻮﺩ،ﭼﻮﻥﺩﯾﮕﺮﻏﯿﺮﺍﺯ ﺍﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﻮﺩ.
تاریخ: دو شنبه 13 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
"ﺟﺎﻥ ﺑﻼ ﻧﮑﺎﺭﺩ"ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﻧﻴﮑﻤﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ.ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺭﺗﺸﻲ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮﺩ ﻭﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﻲ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺴﺘﮕﺎﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪ.ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﺑﺎ ﻳﮏ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ.ﺍﺯ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻣﺎﻩ ﭘﻴﺶ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺍﺯ ﻳﮏ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﻓﻠﻮﺭﻳﺪﺍ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﮐﺘﺎﺑﻲ ﺍﺯ ﻗﻔﺴﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻭ ﻣﺴﺤﻮﺭ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺁﻥ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﺩ...¤¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤¤
ادامه مطلب...
تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺳﻼﻡ ﺩﻭﺳﺘﺎی خوب وبازدیدکننده محترم ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﺬﺍشتم ﮐﺎﻣﻼ ﻭﺍقعیه ﻭ ﻭﺍﺳﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎن بازدیدکننده ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ که بهم گفت بذارم توی وبلاگ تابقیه دوستان هم بخونن واستفاده کنن راستش خودم دوسه بارخوندم وتحت تأثیرقرار گرفتم یعنی واقعا دلم سوخت واز ته دل ناراحت شدم بخاطر رفتار غیر انسانی که با این جوون داشتن دلم میخواد مثل همیشه این داستان یابهتره بگم این خاطره رو بخونید وبرداشت خودتون رو به دوستاتون برسونید <¤<(منتظر نظرات سازنده تون هستم پس لطفا نظربذارید)>¤> ﺑﺎﺩﻫﺎ ﺭﻓﺘﻨﺪﻭ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﯿﺮﻭﯾﻢ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻫﺎ.......¤¤¤
ادامه مطلب...
تاریخ: جمعه 10 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
