بــی" تــــــو" چـگــــونــه بــاورم شـــود بــرگـهـــــای زرد بــاغ دوبــــاره ســــــر سبــــــز مــــی شــــود ای مـســــافــــر هــمیشــگـی بـــی" تــــــو" مــــن بـــه انتــهــــــا رســـیـــــده ام از کــــدام آشنــــــایــی از کــــدام عـشــــق بــا تـــو گفــتگـــو کنــــم مـــن بــه ســـوگ عــاطــــفه هـــا نشــســــته ام بـــی هــــدف بـــه هـــر طــــرف کشـــیده مــی شــــوم بــــه یـــاد "تــــــو" عـــــزیـــز" ســفــــــر" کــــرده از چشــمــــــم چــــون اشـــک ســفــــــر کــــــردی بـــی "تــــــو" چـــه کـنــــــم
ارسال توسط نــاهـــــیــد
بــــرای رسـیـــدن بــه "تــــــو " ســوگــنـــدهـــا نــوشــــتــم بــروی گلــــــبــرگ هــای زیـبـــــای گـــــل شــقــــایــق و حــــال بـــرای رسـیـــدن بــه جـــدایــــی اشکــــــم را بـــا یـــاد "تــــــو" مـــی ریــزم و عشـــــقــم را بــا یــاد شــــــقایــق پــرپــر مـــی کنــــــم تــا فــــرامــوش کنــــــم لـحظــــــه هــای بــا "تــــــو" بــــودن را....
ارسال توسط نــاهـــــیــد
مـغــــرورانــــه اشــــــك ریـخـتیـــم چــه مـغــــرورانــــه سـكــــوت كـــردیــــم چــه مـغــــرورانـــه التـمــــاس كـــردیــم چــه مـغــــرورانـــه از هــــــم گــــریــختیــــم غـــــرور هـــدیـــه شیــــــطــان بـــود و عـشــــق هــدیـــه خــــــداونــد؛ هــدیـــه شیــــــطــان را بـــه هــــم تــقـــــدیـم كــــردیــم هــدیــه خــــــداونــــد را از هــــــم پنــــــهــان كــــــردیــم
ارسال توسط نــاهـــــیــد
از نگاهت خواندم که چقدر دوستم داری ،
اشک از چشمانم ریخت و از چشمان خیسم فهمیدی که عاشقت هستم
حس کن آنچه در دلم میگذرد ، دلم مثل دلهای دیگر نیست که دلی را بشکند!
تو که باشی چرا دیگر به چشمهای دیگران نگاه کنم ، تو که مال من باشی چرا بخواهم از تو دل بکنم!
وقتی محبتهایت ، آن عشق بی پایانت به من زندگی میدهد چرا بخواهم زندگی ام را جز تو با کسی دیگر قسمت کنم ، چرا بخواهم قلبم را شلوغ کنم؟
همین که تو در قلبمی ، انگار یک دنیای عاشقانه در قلبم برپاست ، عشقت در قلبم بی انتهاست !
همین که تو در قلبمی بی نیازم از همه کس ، تو را میخواهم و یک کلام فقط تو را ، همین و بس!
دلم بسته به دلت ، هیچ راهی ندارد حتی اگر مرگ بخواهد مرا جدا کند از قلبت !
دیگر تمام شد ، تو در من حک شده ای، ای جان من ،تو همه چیز من شده ای!
از نگاهت خواندم که مرا میخواهی ، از آن نگاه شد که در قلب مهربانت گم شدم ، تا خواستم خودم را پیدا کنم اسیر شدم ، تا خواستم فرار کنم ، عاشقت شدم!
از نگاهت خواندم تو همانی که من میخواهم ، آنقدر پیش خود گفتم میخواهت ، که آخر سر تو شدی مال من ، شدی یار و عشق بی پایان من!
از نگاهت خواندم ، چند سطر از شعر زندگی را …
نگاهم کردی و خواندی آنچه چشمانم مرا دیوانه کرده است ، و آخر فهمیدی که قلبم تو را انتخاب کرده است!
چه انتخاب زیبایی بود ، از همان اول هم دلم به دنبال یکی مثل تو بود ، و اینک پیدا کرده ام تو را ، تویی که دیگر مثل و مانندی نداری، در قلبت جز من ، جایی برای کسی نداری!
.
ارسال توسط نــاهـــــیــد
نه شوقی برای ماندن ، نه حسی برای رفتن ،
نه اشکی برای ریختن ، نه قلبی برای تپیدن
نه فکر اینکه تنها میشوم ، نه یاد آنکه فراموش میشوم
بی آنکه روشن باشم ، خاموش شدم ، غنچه هم نبودم ، پرپر شدم
بی آنکه گناهی کرده باشم ، پر از گناه ، یخ بسته ام دیگر ای خدا…
تحملش سخت است اما صبر میکنم ، او که دیگر رفته است ، با غمها سر میکنم
شکست بال مرا برای پرواز ، سوزاند دلم را ، من مانده ام و یک عالمه نیاز
نه لحظه ای که آرام بمانم ، نه شبی که بی درد بخوابم !
نه آن روزی که دوباره او را ببینم ، نه امروزی که دارم از غم رفتنش میمیرم…
نه به آن روزی که با دیدنش دنیا لرزید ، نه به امروزی که با رفتنش دنیا دور سرم چرخید
پر از احساس اما بی حس ، لبریز از بی وفایی، خالی از محبت!
این همان نیمه گمشده من است ؟
پس یکی بیاید مرا پیدا کند ، یکی بیاید درد دلهای بی جواب مرا پاسخ دهد!
یکی بیاید به داد این دل برسد ، اینجا همیشه آفتابی نبوده ، هوای دلم ابری بوده
مینوشتم ، نمیخواند ، اگر نمی رفتم ، نمی ماند ، رفتم و او رفته بود ، همه چیز را شکسته بود، روی دیوار اتاق نوشته بود که خسته بود !
دلی را عاشق کنی و بعد خسته شوی ، محال است که به عشق وابسته شوی !
با عشق به جنون رسیدم ، همه چیز را به جان خریدم ، جانم به درد آمد و روحم در عذاب ، لعنت بر آن احساس ناب ، که دیگر از آن هیچ نمانده ، هیچکس هنوز آن شعر تلخ مرا نخوانده !
ارسال توسط نــاهـــــیــد
فکر کردن به تو ، کار شب و روز من شده ، بس که حالم گرفته است ، چشمانم غرق در اشکهایم شده ….
دیگر گذشت ، تو کار خودت را کردی ، دلم را شکستی و رفتی ….
همه چیز گذشت و تمام شد ، این رویاهای من با تو بود که تباه شد…
انگار دیگر روزی نمانده برای زندگی ، انگار دیگر دنیای من بن بست شده ، راهی ندارم برای فرار از غمهایم…
این هم جرم من بود از اینکه برایت مثل دیگران نبودم، کسی بودم که عاشقانه تو را دوست داشت ،دلی داشتم که واقعا هوای تو را داشت ….
دیگرگذشت ، حالا تو نیستی و من جا مانده ام ، تو رفته ای و من بدون تو تنها مانده ام ، تو نیستی و من اینجا سردرگم و بی قرار مانده ام….
فکر دل دادن و دلبستن را از سرم بیرون میکنم ، هر چه عشق و دوست داشتن است را از دلم دور میکنم،اگر از تنهایی بمیرم هم دلم را با هیچکس آشنا نمیکنم….
دیگر بس است ، تا کی باید دلم را بدهم و شکسته پس بگیرم، تا کی باید برای این و آن بمیرم؟
در حسرت یک لحظه آرامشم ، دلم میخواهد برای یک بار هم که شده شبی را بی فکر و خیال بخوابم…
تو هم مثل همه ، هیچ فرقی نداشتی ، هیچ خاطره ی خوبی برایم جا نگذاشتی ،حالا که رفتی ، تنها غم رفتنت را در قلبم گذاشتی….
گرچه از همان روز اول میخواستمت ، گرچه برایم دنیایی بودی و هنوز هم گهگاهی میخواهمت ، اما دیگر مهم نیست بودنت ، چه فرقی میکند بودن یا نبودنت؟
سوز عشق تو هنوز هم چهره ام را پریشان کرده ، دلم اینجا تک و تنها راهش را گم کرده ، این شعر را برای تو نوشتم بی پرده ، هنوز هم دلت نیامده و خیالت ، خیال مرا پریشان کرده …
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻫﻤﻪ ﯼ ﺭﻧﮕﻬﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﺮﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺁﻫﻮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺒﺎﺯﯼ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ﺣﺎﻣﯿﺎﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺯﻣﯿﻦ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺑﺮ، ﺣﺮﯾﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﯼ ﻣﻦ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻃﻨﺎﺏ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﺎﺩﺭﻡ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺳﭙﯿﺪﻩ ﯼ ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻡ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ،ﻧﺴﯿﻢﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﯿﺴﻮﺍﻧﻢ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻋﻄﺮ ﯾﺎﺱ ﻫﺎ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﻩ ﯼ ﻫﺮ ﻧﺒﺎﺕ ﻣﯿﺠﻮﺷﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻔﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻃﻠﻮﻉ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ، ﺩﺭ ﻫﺮ ﺗﻨﺪﺭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺷﻮﻕ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ، ﺩﺭ ﺣﻠﻘﻮﻡ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻏﻠﻐﻞ ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻡ، ﺩﺭ ﻧﺎﯼ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭﺍﻥ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﺭﺩ ﺷــــﺪ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﮔـﺬﺷـــﺖ ﮔــﺎﻫـــﯽ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻧـﯿـــﺎﺯ، ﻧﺨـــﻮﺍﺳـــﺖ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑــﺎﯾـــﺪ ﮐــﻮﯾـــﺮ ﺷـــﺪ ﺑـﺎ ﻫــﻤـــﻪ ﯼ ﺗﺸــﻨﮕـــﯽ ﻣﻨــﺖ ﻫﯿـــﭻ ﺍﺑـــﺮﯼ ﺭﺍ ﻧـﮑﺸﯿـــﺪ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑــــﺮﺍﯼ ﺑـــﻮﺩﻥ ﺑــﺎﯾــــﺪ ﻣــﺤــــﻮ ﺷـــﺪ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﻧﯿــﺴـــﺖ ﺷــــﺪ ﮔــﺎﻫــــﯽﺑــــﺮﺍﯼ ﺑـــﻮﺩﻥ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﻧﺒــــﻮﺩ ﮔــﺎﻫــــﯽﺑـﺎﯾــــﺪ ﺳﯿــﮕــﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺑــﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺭﻫﺴــﭙــــﺎﺭ ﮐــــﻮﭼـــﻪ ﻫـــﺎﯾـــﯽ ﺑــﺸـــﯽ ﮐـــﻪ ﺧﯿــﻠـــﯽ ﻭﻗﺘــــﻪﺭﻫــﮕـــﺬﺭﯼﺍﺯﺵ ﻋﺒـــﻮﺭ ﻧـﮑــــﺮﺩﻩ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑـﺎﯾـــﺪ ﻧﺒــﺎﺷـــﯽ ﺗـﺎ ﻻﺍﻗــــﻞ ﯾــﻪ ﺟــﺎﯾــــﯽ ﺗــــﻮﯼ ﮔـــﻮﺷـــﻪ ﮐــﻨــــﺎﺭ ﺍﯾـــﻦ ﺷــﻬــــﺮ ﺩﻟــــﯽ ﺑــﺮﺍﺕ ﺗﻨــــﮓ ﺑــﺸــــﻪ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻭستــــت ﺩﺍﺭﻡﻫــــﺎﺭﺍﻧـﮕــــﻪﻣـــﯽﺩﺍﺭﯼ ﺑــــﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﻣﺒــــﺎﺩﺍ ﺩﻟــــﻢ ﺗﻨــــﮓ ﺷــــﺪﻩﻫــــﺎ ﺭﺍ، ﻋــــﺎﺷــﻘﺘـــﻢﻫــــﺎ ﺭﺍ… ﺍﯾــــﻦﺟﻤــﻠــــﻪﻫـــﺎﺭﺍﮐــــﻪ ﺍﺭﺯﺷــﻤﻨـــﺪﻧـــﺪﺍﻟــﮑـــﯽ ﺧــــﺮﺝ ﮐﺴــــﯽ ﻧــﻤـــﯽﮐــﻨــــﯽ! ﺑــﺎﯾـــﺪ ﺁﺩﻣــﺶ ﭘــﯿــــﺪﺍ ﺷــــﻮﺩ! ﺑـــﺎﯾـــﺪﻫــﻤــــﺎﻥﻟـﺤﻈــــﻪﺍﺯﺧـــﻮﺩﺕﻣــﻄﻤــــﺌﻦ ﺑــﺎﺷـــﯽﻭﺑــﺎﯾـــﺪﺑـــﺪﺍﻧــــﯽ ﮐــــﻪﻓــــﺮﺩﺍ،ﺍﺯﺍﻣــــﺮﻭﺯ ﮔــﻔﺘﻨــــﺶ ﭘﺸـﯿﻤــــﺎﻥ ﻧــﺨــــﻮﺍﻫــــﯽ ﺷــﺪ! ﺳِـﻨـــﺖ ﮐــــﻪ ﺑــﺎﻻ ﻣـــﯽﺭﻭﺩ ﮐــﻠــــﯽ ﺩﻭﺳــﺘـــﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﭘﯿــﺸــــﺖﻣــﺎﻧــــﺪﻩ،ﮐــﻠـــﯽﺩﻟــﻢﺗــﻨــــﮓﺷــــﺪﻩﻭ ﻋـــﺎﺷـﻘﺘـــﻢ ﻣــﺎﻧــــﺪﻩ ﮐــﻪ ﺧـــﺮﺝ ﮐــﺴــــﯽﻧﮑــــﺮﺩﻩﺍﯼﻭﺭﻭﯼ ﻫــــﻢﺗـﻠﻨﺒــــﺎﺭ ﺷــــﺪﻩﺍﻧــﺪ! ﻓــﺮﺻــﺖﻧــﺪﺍﺭﯼ ﺻــﻨــــﺪﻭﻗــــﺖﺭﺍﺧــــﺎﻟــــﯽ ﮐــﻨــــﯽ!. ﺻــﻨــــﺪﻭﻗـــﺖﺳﻨـــﮕﯿــــﻦ ﺷــــﺪﻩﻭﻧــﻤــــﯽﺗــﻮﺍﻧــــﯽ ﺑــــﺎ ﺧــــﻮﺩﺕ ﺑِـﮑﺸـــﯽﺍﺵ… ﺷــــﺮﻭﻉ ﻣــــﯽﮐﻨــــﯽ ﺑــﻪ ﺧـــﺮﺝ ﮐـــﺮﺩﻧــﺸــــﺎﻥ! ﺗـــﻮﯼﻣﯿــﻬﻤــــﺎﻧــﯽﺍﮔـــﺮ ﻧـﮕــــﺎﻫـــﺖﮐــــﺮﺩﺍﮔــــﺮ ﻧــﮕــــﺎﻫــــﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺳــــﺖ ﺩﺍﺷــﺘــــﯽ ﺗــــﻮﯼ ﺭﻗــــﺺ ﺍﮔــــﺮ ﭘــﺎﺑــﻪﭘــﺎﯾــﺖ ﺁﻣــــﺪ ﺍﮔــــﺮ ﻫـــﻮﺍﯾــــﺖ ﺭﺍﺩﺍﺷـــﺖﺍﮔــــﺮﺑــﺎﺗــــﻮ ﺗـــﺮﺍﻧــــﻪﺭﺍﺑــــﻪﺻــــﺪﺍﯼ ﺑــﻠﻨــــﺪ ﺧـــﻮﺍﻧــــﺪ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻭﻟﯿــﻦ ﺭﻭﺯ ﺑـــﺎﺭﺍﻧــﯽﺭﺍ ﺑﻪ ﺧـــﺎﻃــــﺮ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻏـــﺎﻓﻠـــﮕﯿﺮ ﺷـــﺪﯾــﻢ ﭼﺘـــــﺮ ﻧــﺪﺍﺷﺘﯿـــــﻢ ﺧﻨــــﺪﯾـــﺪﯾﻢ ﺩﻭﯾــــﺪﯾـــﻢ ﻭ ﺑــﻪ ﺷــﺎﻻﭖ ﻭ ﺷﻠـــﻮﭖ ﻫــﺎﯼ ﮔــﻞ ﺁﻟـــﻮﺩ ﻋـﺸـﻖ ﻭﺭﺯﯾـــﺪﯾــﻢ… ﺩﻭﻣﯿــﻦ ﺭﻭﺯ ﺑــﺎﺭﺍﻧــﯽ ﭼﻄــﻮﺭ؟ ﭘﯿـــﺶ ﺑﯿـﻨﯿــﺶ ﺭﺍ ﮐــﺮﺩﻩ ﺑــﻮﺩﯼ ﭼﺘـــﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑــﻮﺩﯼ ﻣــــﻦ ﻏـــﺎﻓـﻠﮕـــﯿﺮ ﺷـــﺪﻡ ﺳﻌـــﯽ ﻣـــﯽ ﮐـــﺮﺩﯼ ﻣــﻦ ﺧﯿــﺲ ﻧﺸـــﻮﻡ ﻭ ﺷـــﺎﻧـــﻪ ﺳــﻤــﺖ ﭼـــﭗ ﺗــﻮ ﮐــﺎﻣــﻼ ﺧﯿــﺲ ﺑـــﻮﺩ… ﺳــﻮﻣﯿــﻦ ﺭﻭﺯ ﭼﻄــﻮﺭ؟ ﮔﻔﺘـــﯽ ﺳـــﺮﺕ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﮑﻨـــﺪ ﺣـــﻮﺻــﻠـﻪ ﻧـــﺪﺍﺷﺘـــﯽ ﺳـــﺮﻣــﺎ ﺑﺨــﻮﺭﯼ ﭼﺘـــﺮ ﺭﺍ ﮐـــﺎﻣــﻼ ﺑــﺎﻻﯼ ﺳـــﺮ ﺧـــﻮﺩﺕ ﮔــﺮﻓﺘــﯽ ﻭ ﺷــﺎﻧـــﻪ ﺭﺍﺳــﺖ ﻣـــﻦ ﮐــﺎﻣــﻼ ﺧـــﯿﺲ ﺷــﺪ… ﭼﻨـــﺪ ﺭﻭﺯ ﭘـﯿــﺶ ﺭﺍ ﭼــﻄﻮﺭ؟ ﺑــــﻪﺧــﺎﻃــﺮﺩﺍﺭﯼ؟ ﮐـﻪ ﺑـــﺎ ﯾــﮏ ﭼﺘــﺮ ﺍﺿــﺎﻓـــﻪ ﺁﻣــﺪﻩ ﺑـــﻮﺩﯼ؟ ﻭﻣﺠﺒــﻮﺭﺑـــﻮﺩﯾـــﻢﺑــﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑـــﻪﭘﯿــﻦﻫـــﺎﯼ ﭼﺘـــﺮ ﺗــﻮﯼ ﭼــﺸــﻢ ﻭ ﭼــﺎﻟـﻤـﺎﻥ ﻧــﺮﻭﺩ ﺩﻭ ﻗـــﺪﻡ ﺍﺯ ﻫــﻢ ﺩﻭﺭﺗـــﺮ ﺑـــﺮﻭﯾــﻢ… ﻓــــﺮﺩﺍ ﺩﯾــﮕـﺮ ﺑـــﺮﺍﯼ ﻗــﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﻧــﻤـــﯽ ﺁﯾــﻢ ﺗﻨﻬــــﺎ "ﺑـــــــــــــــــــــــــــــﺮﻭ"…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭﻗﺘـــﯽ ﮐــﻪ ﺩﯾﮕـــﺮ ﻧﺒــــﻮﺩ ، ﻣــــﻦ ﺑــﻪ ﺑــﻮﺩﻧــﺶ ﻧـﯿــــﺎﺯﻣﻨـــﺪ ﺷــﺪﻡ. ﻭﻗﺘـــﯽ ﮐـﻪ ﺩﯾﮕـــﺮ ﺭﻓــــﺖ ، ﻣـــﻦ ﺩﺭ ﺍﻧﺘــﻈـــﺎﺭ ﺁﻣــﺪﻧــﺶ ﻧﺸـﺴﺘــﻢ. ﻭﻗﺘـــﯽﮐــﻪﺩﯾﮕـــﺮﻧـﻤــﯽﺗــــﻮﺍﻧـﺴــﺖﻣــــﺮﺍ "ﺩﻭﺳــــــــــﺖ" ﺑــﺪﺍﺭﺩ ، ﻣــﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ "ﺩﻭﺳــــــــﺖ" ﺩﺍﺷـﺘــــﻢ. ﻭﻗﺘـــﯽ ﮐــﻪ ﺍﻭ ﺗـﻤــﺎﻡ ﮐــﺮﺩ ، ﻣــﻦ ﺷـــﺮﻭﻉ ﮐــــﺮﺩﻡ. ﻭﻗﺘـــﯽ ﺍﻭ ﺗــﻤـــﺎﻡ ﺷـــﺪ ، ﻣـــﻦ ﺁﻏــﺎﺯ ﺷـــﺪﻡ. ﻭ ﭼـــﻪ ﺳـﺨــﺖ ﺍﺳــﺖ "ﺗﻨــــﻬــــﺎ" ﻣﺘــﻮﻟـــﺪ ﺷـــﺪﻥ ، ﻣﺜــﻞ "ﺗﻨــــﻬــــﺎ" ﺯﻧــﺪﮔـــﯽ ﮐـــﺮﺩﻥ ﻣﺜــــﻞ "ﺗﻨــــﻬــــﺎ" "ﻣــــﺮﺩﻥ"… ((((((ﺩﮐﺘﺮ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ))))))
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﺪﺕﺯﯾﺎﺩﯼﺍﺯﺯﻣﺎﻥﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﺎﻥ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮﺍﺯﻭﻧﺸﯿﺐﻫﺎﯼﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ. ﯾﮏﺭﻭﺯﺯﻥﮐﻪﺍﺯﺳﺎﻋﺖﻫﺎﯼﺯﯾﺎﺩ ﮐﺎﺭ ﺷﻮﻫﺮﻋﺼﺒﺎﻧﯽﺑﻮﺩﻭ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺭﺍﺍﺯ ﻫﻢﭘﺎﺷﯿﺪﻩﻣﯽﺩﯾﺪ،ﺯﺑﺎﻥﺑﻪﺷﮑﺎﯾﺖ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺷﺪ. ﻣﺮﺩﭘﺲﺍﺯﯾﮏﻫﻔﺘﻪﺳﮑﻮﺕ ﻫﻤﺴﺮﺵ،ﺑﺎ ﮐﺎﻏﺬ ﻭﻗﻠﻤﯽﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﺮﻑﺍﻭ ﺭﻓﺖﻭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﮐﺮﺩ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍﮐﻪﺑﺎﻋﺚﺁﺯﺍﺭﺷﺎﻥﻣﯽﺷﻮﺩﺭﺍ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪﻭﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩﺁﻥﻫﺎ ﺑﺤﺚﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﻨﺪ. ﺯﻥﮐﻪﮔﻠﻪﻫﺎﯼﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺩﺍﺷﺖﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪﺳﺮﺧﻮﺩﺭﺍﺑﻠﻨﺪﮐﻨﺪ،ﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ. ﻣﺮﺩﭘﺲﺍﺯﻧﮕﺎﻫﯽﻋﻤﯿﻖﻭﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ، ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ. ﯾﮏﺭﺑﻊﺑﻌﺪﺑﺎﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮﮐﺎﻏﺬﻫﺎﺭﺍﺭﺩﻭﺑﺪﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﻣﺮﺩﺑﻪﺯﻥ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻭ ﮐﺎﻏﺬﻟﺒﺮﯾﺰ ﺍﺯﺷﮑﺎﯾﺖ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪ… ﺍﻣﺎﺯﻥﺑﺎﺩﯾﺪﻥ ﮐﺎﻏﺬﺷﻮﻫﺮ،ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺯﺩﻩﺷﺪﻭﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖﮐﺎﻏﺬﺧﻮﺩﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ. ﺷﻮﻫﺮﺵﺩﺭﻫﺮ ﺩﻭﺻﻔﺤﻪﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ: "ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ"
تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:متن عاشقانه,متن ادبی,داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺶ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﺑﻲ ﺭﻳﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﺑﺎ ﺁﻏﻮﺷﻲ ﺑﺎﺯ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﺶ ﺷﺪﻡ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎﻳﻢ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﻨﮕﺪﻟﻲ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﺭﺧﺖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﻲ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺷﺮﻡ ﮐﻨﺪ. ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﻴﻠﮕﻮﻧﺶ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮔﺮ ﺑﻲ ﻭﻓﺎﻳﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺣﺘﻲ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻭ ﺁﺏ ﭼﺸﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﻧﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﻧﺒﺴﺘﻴﻢ. ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺭﻧﮕﻤﺎﻥ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ. ﺍﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩ ﻭﺯﻳﺪ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺭﻭﺩ.ﺍﻣﺎ... ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩﻫﺎﻱ ﺗﻠﺦ ﺁﻣﺪ. ﺗﻠﺨﻲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ. ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺻﺪﺍﻱ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺑﺮﮔﻬﺎﻱ ﺧﺸﮏ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻭ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺷﻨﻴﺪﻡ. ﺍﻭ ﺭﻓﺖ.ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻧﻬﺎﻝ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻬﺎﺭﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺜﻞ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻳﻢ... ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ... .....
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ:ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﻧﺨﻨﺪ!ﺟﺪّﯼ ﮔﻔﺘﻢ" ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﻤﺮﻧﮕﯽ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﻌﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﺍﺻﻼً ﺁﻣﺪﯾﻤﻮ ﭘﺲ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎﯾﻢ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻡ! ﺁﻧﻮﻗﺖ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ﻭﺍﯼ!ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ، ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ، ﺧﻄﻮﻁ ﺩﻭ ﺳﻤﺖ ﻟﺒﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﻫﯿﭻ ﮔﺎﻩ ﺯﻭﺩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺮ"!ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ!ﭼﺮﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ.ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﯽ ، ﭼﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ... ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﺐ ﭘﻠﯿﺲ ﺭﺍﻩ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﯼ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ. ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﻟﻐﺰﻧﺪﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺗﻮ ﺍﻻﻥ ﺗﻪ ﺩﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺩ ﻧﮑﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﯽ.ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﻣﺪﺍﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ.ﻫﻤﮕﯽ ﺗﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺤﻞ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ.ﻣﻦ ﺍﻣّﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ.ﺍﺯ ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ... ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺍﺷﮑﻢ ﺩﺭﮎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺑﻮﺩ.ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭﻳﻬﺎ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﻭﻧﺒﺎﻳﺪﻫﺎ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﺩﺭﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻣﻮﺷﻴﻢ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻏﻮﻏﺎﻳﯽ ﺑﺮﭘﺎﺳﺖ.ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﻮﺩﮐﻴﻢ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺑﺪﺍﻧﯽ.ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﻣﮑﺚ ﺧﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﯼ ﻭ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺛﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ.ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺧﻔﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻞ ﺑﺨﺎﮎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻦ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﺳﭙﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻧﻪ ﺑﺎﺩﯼ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻧﻪ ﻣﻦ،ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺻﺪﻫﺎ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﺩﻟﺖ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭﺩ.ﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻧﻮﺭ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮﺕ ﻧﻴﺴﺖ.ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮔﻠﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﻳﺸﺪ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺳﺘﯽ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﻮﺵ ﺧﻴﺎﻝ(ﺯﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺭﻫﮕﺬﺭﺍﻧﺶ)ﺩﻋﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﮐﺮﺩﻡ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪ.ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﺁﺭﺯﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ؟!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﻦ ﺷﺪ؟!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ ﺁﻟﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻳﺎﺩﺕ ﺑﺮﺩ،ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻔﺴﻬﺎﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﺑﻮﺩ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩﯼ؟!ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻟﺤﻈﻪ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺘﻦ ﻫﺎ ، ﺍﮔﺮ ﻣﻨﺖ ﻣﻰ ﻧﻬﻰ ﺑﺮ ﮐﻼﻡ ﻣﻦ ، ﺑﺎ ﺣﺘﺮﺍﻡ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﮔﻠﭙﻮﻧﻪ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ.ﻗﺎﺑﻞ ﻧﺎﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺩﻳﺮﺭﻭﺯ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭﻯ ﻫﺎﻳﺖ ﻫﻤﺪﻡ ﻣﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﻯ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﻣﻦ ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﻭ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺩﻟﺴﻮﺯﻯ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﮑﻮﺕ ﺗﮑﺮﺍﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭﻯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ. ﺩﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻮﺳﻴﺪﻡ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻰ ﮐﺮﺩﻡ.ﺯﻳﺒﺎ ، ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺍﺕ ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﺍﺷﮑﻬﺎﻳﻢ ﺩﺳﺖ ﺧﻄﺖ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪﻧﺪ. ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺟﺴﺘﺠﻮﻳﺖ ﮐﺮﺩﻡ. ﻭﻟﻰ ﻧﻴﺎﻓﺘﻤﺖ. ﺍﺯ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﺩﻟﺴﭙﺮﺩﮔﻰ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻯ ﮐﻪ ﺗﺎﺏ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻯ ﻭ ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﺭﻓﺘﻰ ؟ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﻰ ﻣﻦ ، ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﻰ ﺗﺎﺏ ﺩﻳﺪﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﻰ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺎﺻﺪﮎ ﺳﭙﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺭﻗﺼﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ. ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺖ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ.ﻗﺎﺻﺪﮎ ﻫﻢ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ. ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ ﺷﺪ. ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺷﮑﺎﻟﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ.ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰﻯ ، ﺍﮔﻪ ﻳﻪ ﻗﺎﺻﺪﮎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﻰ ، ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻧﻴﺎﻳﻰ ﺍﺳﺖ. ﮐﺎﺵ ﻳﺎﺳﻬﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﭘﺮﭘﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺖ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺁﻭﺍﺯ ﮐﻨﻨﺪ.ﮐﺎﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮﻫﺎﻳﺖ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺍﺷﮑﻬﺎﻯ ﻣﻦ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﺩ. ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ، ﻫﺮ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻏﻨﭽﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺷﮑﻔﺪ، ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ.ﻧﻴﻢ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺍﻡ ﮐﻦ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻯ ﺯﺭﺩ ﻭ ﺑﻰ ﺻﺪﺍﻯ ﻣﺮﺍ ﺗﻮ ﺁﺑﻰ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻦ. ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻗﺎﺻﺪﮎ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻯ ﺩﻟﺘﻨﮕﻰ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﺪ. ﻫﻤﻴﻦ ﺣﻮﺍﻟﻰ ﺑﻰ ﻗﺮﺍﺭﻯ ﻫﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﺑﻰ ﺗﺎﺑﻰ ﺷﮑﻔﺘﻪ. ﺯﻳﺒﺎ ، ﺍﻣﺸﺐ ، ﺷﺎﻡ ﻏﺮﻳﺒﺎﻥ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ.ﺑﻪ ﻳﺎﺩﺕ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﻊ ﻣﻰ ﺳﻮﺯﻡ ﻭ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺁﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺑﻰ ﺗﺎﺑﻰ ﻫﺎﻳﻢ ﺷﻤﻌﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺑﺴﻮﺯﺩ. ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺑﺎﺭﺍﻥ ، ﻳﺎﺩﻡ ﮐﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺒﻰ ﮐﻪ ﺑﻰ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﺪ.ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯽ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﺘﺮ ﺳﻔﯿﺪ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺎﺯ ﮔﻮﯾﺪ. ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺍ ﺷﮑﺴﺘﯽ ؟ ﭼﺮﺍ؟ ﺍﺷﻌﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺳﺮﻭﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﺠﻨﻮﻧﯽ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﯿﺖ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﻨﺪ. ﭼﺮﺍ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ؟ ﭼﺮﺍ ؟ ﭼﻬﺮﻩ ﭘﺎﮎ ﻭ ﻣﻌﺼﻮﻣﺖ ﺭﺍ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻭﺭﻕ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻧﮕﺎﺷﺘﻢ. ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﻣﻦ ؟ ﭼﺮﺍ ؟ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﭼﯿﺪﻡ.ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺗﺮﯾﻦ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﺳﺮﺥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺭﯾﺨﺘﻢ. ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺪ؟ ﭼﺮﺍ؟ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ؟ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﺩﺭﮎ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﻋﺸﻖ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﭘﺴﺮ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺍﻭﻥ ﺭﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﻢ. ﻋﺸﻖ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﺑﯿﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﭘﺴﺮ ﯾﮏ ﺟﻮﺷﺶ ﮐﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭘﯿﻮﻧﺪﯼ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭘﯿﻮﻧﺪﯼ ﺧﻮﺩ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺑﺼﯿﺮﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺯﻻﻝ، ﻋﺸﻖ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﭘﺴﺮ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻏﺮﯾﺰﻩ ﺁﺏ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻫﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﻏﺮﯾﺰﻩ ﺳﺮ ﺯﻧﺪ ﺑﯽ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﺖ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﻃﻠﻮﻉ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﺎ ﻫﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺭﻭﺡ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻤﮕﺎﻡ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﻭﺝ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ،[[[[متن کامل را در ادامه مطلب بخونید]]]]
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﻟﻢ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﻳﺎ ﺍﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺳﭙﺮﺩﻡ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﻋﺸﻘﻢ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﻳﺎ ﻣﻌﺸﻮﻗﻢ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻲ ﺟﺎ ﻛﺮﺩﻡ ﻳﺎ ﺑﻲ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﻳﺎ ﺍﻭ ﻻﻳﻖ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺣﻖ ﻋﺸﻘﻤﺎﻥ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺮﺩﻡ ﻳﺎ ﺍﻭ.ﺍﻭ ﻗﺪﺭ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ ﻳﺎ ﻣﻦ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺎ ﻛﺮﺩ ﻳﺎ ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﻗﺴﻤﺖ ﺭﺍ ﺭﻗﻢ ﺯﺩﻳﻢ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﻭﻗﺘﻴﻜﻪ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻦ ﺳﻬﻞ ﺍﺳﺖ، ﺩﻝ ﻛﻨﺪﻥ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﻝ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺒﺮﻳﻢ ﻳﺎ ﺩﻧﻴﺎﺭﻭ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺩﻝ ﺑﻜﻨﻴﻢ. ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺑﺎ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﻲ ﺍﻭ. ﺗﺤﻤﻞ ﺟﺎﻱ ﺧﺎﻟﻴﺶ ﺗﻮﻱ ﺗﻚ ﺗﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ... ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﻏﺮﻭﺭﻡ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﻗﻠﺒﻢ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺁﻣﻮﺧﺘﻲ ﻳﺎ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻧﻔﺮﺕ ﺭﺍ ﻳﺎﺩﻡ ﺑﺪﻫﻲ. ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ:ﭼﺮﺍ ﺁﻣﺪﻱ؟ ﻳﺎ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﻛﻪ؟ ﭼﺮﺍ ﺭﻓﺘﻲ؟ ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﻤﺎﻥ ﮔﺬﺷﺖ... ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻳﮏ ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺮﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪ. ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳﻢ ، ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ ﺩﻟﻢ ﻫﻮﺍﻱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ... ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﻤﺎﻥ! ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ ، ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﮔﻮﻧﻪ ﺯﻳﺒﺎﻳﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ... ﮐﺎﺵ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﻣﺎﻥ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺷﺪ ، ﮐﺎﺵ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺁﻥ ﺻﺪﺍﻳﻲ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﻡ... ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﻱ ﻗﺸﻨﮕﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻡ... ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﮐﻪ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻲ... ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﻳﺎﺩ ﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪ.... ﺩﻟﻢ ﺑﺪﺟﻮﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻡ.... ﺑﺮﮔﺮﺩ!ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﻓﺼﻪ ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ... ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﻗﺼﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﭘﺎﻳﺎﻧﺶ ﺗﻠﺦ ﻭ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻧﺒﺎﺷﺪ! ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ... ﭼﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﻗﺪﻡ ﻣﻴﺰﺩﻱ ، ﭼﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﻓﺸﺮﺩﻱ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻲ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻱ! ﭼﺮﺍ ﺭﻓﺘﻲ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﻡ؟ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﺑﻲ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺗﻠﺦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ... ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﻤﺎﻥ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ.... ﺩﻟﻢ ﺑﺪﺟﻮﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ ، ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﺖ ، ﺩﺭﺩ ﺩﻟﻬﺎﻳﺖ ، ﺻﺪﺍﻱ ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎﻳﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.. ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﻥ ﺑﮕﻴﺮﻡ ﻭ ﻣﻨﻲ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﻧﻔﺲ ﺑﮕﻴﺮﻡ.... ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﻣﺮﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻭ ﺁﻥ ﻋﺸﻖ ﭘﺎﮐﺖ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ... ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﻥ ﺑﮕﻴﺮﻡ ﻭ ﻣﻨﻲ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﻧﻔﺲ ﺑﮕﻴﺮﻡ...
تاریخ: سه شنبه 21 آذر 1391برچسب:روزهای خوب باهم بودنمان گذشت,متن عشقولانه,متن زیبای ادبی,متن عاشقانه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎﺗﻮ، ﺁﻫﻮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺒﺎﺯﯼ ﻣﻦﺍﻧﺪ ﺑﺎﺗﻮ، ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ﺣﺎﻣﯿﺎﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﻦﺍﻧﺪ ﺑﺎﺗﻮ، ﺯﻣﯿﻦ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﻣﯽﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪ ﺍﺑﺮ، ﺣﺮﯾﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﯼ ﻣﻦ ﮐﺸﯿﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﻃﻨﺎﺏ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﺎﺩﺭﻡ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎﺗﻮ¤¤¤¤[[متن کامل نامه در ادامه مطلب]]¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻪ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﺎﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﻣﻴﮑﻨﻲ ﻭ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﻲ ﻳﮏ ﺭﻫﮕﺬﺭ ﻋﺸﻖ ﻣﻲ ﻭﺭﺯﻱ ﺳﺨﻦ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣﻴﮕﻮﻳﻲ ﻭﻟﻲ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﺍﻫﺖ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻣﻴﮑﻨﻲ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﻴﻨﮕﺮﻡ ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺭﺍ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻮﺭﺍ ﺣﺘﻲ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﻣﻴﮑﻨﻲ ﻭ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪﻱ ﺩﺭﺭﺍ ﻣﻴﺒﻨﺪﻱ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻱ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﻲ ﻭﻟﻲ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﺑﻤﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﻲ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻱ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺩﻟﺖ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻭﻟﻲ ﺩﻟﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﻢ ﺻﺒﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ ﻧﻮ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﮑﺎﻧﻴﻪ ﺩﻟﺖ ﻋﺸﻖ ﮐﻬﻨﻪ ﺷﻌﺮﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﺑﺮﻳﺰ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﻫﺮﺭﻭﺯ ﺻﺪﺍﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﺩﺭ ﺷﻠﻮﻏﻲ ﺍﻳﺴﺘﮕﺎﻩ ﺩﻟﺖ ﺻﺪﺍﻳﻢ ﺭﺍ ﻧﻤﻴﺸﻨﻮﻱ ﺩﻟﻢ ﺍﻭﻝ ﺁﺷﻨﺎﻳﻲ ﻏﺮﺑﺖ ﺭﺍ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺎﻫﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻧﻬﺎﻥ ﺷﺪ ﺑﻴﺼﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻗﺼﻪ ﺍﺯ ﺣﻨﺠﺮﻩ ﺍﯾﺴﺖ ،ﻛﻪ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺑﻐﺾ ، ﯾﻚ ﻃﺮﻑ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ، ﯾﻚ ﻃﺮﻑ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ، ﺩﺭﻫﻤﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎ ، ﺣﺮﻑ ﺍﺧﺮ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ، ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻥ ﺗﻜﯿﻪ ﻛﻨﻢ؟ ، ﺣﺮﻑ ﻣﻦ ﺩﯾﺪﻥ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎﺳﺖ؛ ﭼﻪﻗﺪﺭ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﻫﺎﺵ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ، ﻧﻤﯽﺭﺳﻨﺪ ﺩﯾﺪﻥ ﺩﯾﺪﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎیی که ﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﻛﺸﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﺷﻜﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺩﺭﺩﻧﺎﻛﺘﺮﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﺍﺯ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﺮ ﺍﺯ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻮﻗﻒ ﺩﺭ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺑﯿﻦ ﺭﺍﻩ ، ﻓﺮﺻﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﻣﺴﯿﺮ ﻃﯽ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﺳﺖ.ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺮﻓﺖ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﻛﻬﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻬﻨﻪ ﺗﺮﺷﺪ،ﺩﻟﻢ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺗﺮﺷﺪ،ﻃﺒﯿﺐ ﺁﻣﺪ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﻃﺒﯿﺐ ﺍﺯ ﺑﺨﺖ ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺗﺮ ﺷﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
عشق ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ:ﺍﺳﺘﻐﻔﺮﺍﻟﻠﻪ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎﻱ ﺑﻲ ﻧﺎﻣﻮﺳــﻲ ﺯﺩﻱ ؟! (ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﻨﻪ) ¤¤۲؛ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﻳﻚ ﺭﻳﺎﺿﻴﺪﺍﻥ:ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﻓﺮﻣـــﻮﻝ! (ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﺁﻩ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺳﻄﺢ ﺯﻳﺮ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ)¤¤۳؛ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﺭﺣﻴﻢ ﮔﻮﺷﻜﻮﺏ ﺑﻘﺎﻝ ﺳﺮ ﻛﻮﭼﻪ:ﻭﺍﻻ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﺸﻖ ﻧﺒﻮﺩ ﻧﻨﻤـﻮﻥ ﺭﻓﺖ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﻃﻲ ﺍﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ ﺭﻭ ﻭﺍﺳﻤﻮﻥ ﮔﺮﻓﺖ! (ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﻫﻮﻱ ﻓﺎﻃﻲ ﺷﺎﻡ ﭼﻲ ﺩﺍﺭﻳﻢ ؟)¤¤ ۴؛ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﺟﻮﺍﺕ ﺩﻭﺩﺭﻩ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ: (ﺍﻭﭼﻴﻜﺘﻴﻢ ﻋﺸﻘﻲ! )(ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﺧﺎﻙ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﺗﻴﻢ) ¤¤ ۵؛ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﻧﻨﻪ ﺑﺰﺭﮔﻬﺎ:ﻧﺰﻥ ﻧﻨﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎﺭﻭ!ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺘـــــﻮﻝ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺎ ﻛﻤﺎﻻﺗﻴﻪ! (ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﺑﺮﻳﻢ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻱ ¤¤ ۶؛ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮﻫﺎ:ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺗﻮ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻘﻤﻲ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﻫﺰﻳﻨـــــــﻪ ﺟﺮﺍﺣﻲ ﺩﻣـــــﺎﻏﻤﻮ ﻧﻤﻴﺪﻱ ؟!ﻭﺍﺳﻪ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﺮﻳﻢ ﺳﻮﺭﻧﺘﻮ...ﻧﺎﺩﻳﺎ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺸﻢ ﻣﻴﺎﻥ...ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺎﺩﻳﺎ ﻭﺍﺳـــﺶ ﻳﻪ ﻣﺎﺗﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﻪ!ﺗﻮ ﺣﺘﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻲ ﻭﺍﺳﻪ ﻣــﻦ ﻛﻪ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻳﻪ ﭘﺮﺍﻳﺪ ﺑﺨﺮﻱ ؟! (ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﻋﺰﻳﺰﻡ ﮔﻮﺷﻲ ﺳﻮﻧﻲ ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ..ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻡ)¤¤ ۷؛ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﻏﻼﻡ ﺷﻮﻓﺮ:ﺭﺍﺩﻳﺎﺗﻮﺭ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺟﻮﺵ ﺁﻣﺪﻩ!ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﻱ ﺑﺮ ﺁﻣﭙﺮﻡ ﺑﻨﮕﺮ! (ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ!ﺑﻮﻭﻭﻭﻭ ﺑﻮﻭﻭﻭﻭﻭ ﺑﻮﻭﻭﻭﻭﻍ)¤¤.۸؛ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻱ ﺗﺮﺷﻴﺪﻩ:ﺧﺪﺍ ﺟﻮﻥ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻴﺸﻪ ﺑﻴﺎﺩ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻳﻢ ؟!! (ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﻳﺎ ﺷﺎﺑﺪﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ۱۰۰۰ﺗﻮﻣﻦ ﻧﺬﺭﺕ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﺩ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻳﻢ)¤¤.۹؛ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﺑﺎﺑﺎﻫﺎ:ﺁﺧﻪ ﭘﺴﺮ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﺳﺖ ﻧﻮﻥ ﻭ ﺁﺏ ﻣﻴﺸﻪ ؟!ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﭼﻲ ﻛﺎﺭ؟ (ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﺑﺮﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎﺭﻭ ﺑﮕﻴﺮ)¤¤ ۱۰¤ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻫﺎ:ﻭﺍ ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﻛﻨﻜﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﻱ ؟!ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺷﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺑﻌﺪ!(ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ:ﺍﻭﺍ ﻏﺬﺍﻡ ﺳﻮﺧﺖ) ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺧﻮﺩﻡ: ... ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭﻗﺘﯽ۱۵ﺳﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ...ﺻﻮﺭﺗﺖ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺮﺕ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯽ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩﯼ... ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ۲۰ﺳﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮﺕ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﺕ ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﯼ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ۲۵ﺳﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ.. ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﻣﻮ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﯼ ﻭﺑﺮﺍﻡ ﺁﻭﺭﺩﯼ..ﭘﯿﺸﻮﻧﯿﻢ ﺭﻭ ﺑﻮﺳﯿﺪﯼ ﻭ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻨﯽ..ﺩﺍﺭﻩ ﺩﯾﺮﺕ ﻣﯽ ﺷﻪ ﻭﻗﺘﯽ۳۰ﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ..ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺍﮔﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺭﯼ .ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﺕ ﺯﻭﺩ ﺑﯿﺎ ﺧﻮﻧﻪ ﻭﻗﺘﯽ۴۰ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻣﯿﺰ ﺷﺎﻡ ﺭﻭ ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﮔﻔﺘﯽ.ﺑﺎﺷﻪ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﯼ ﺗﻮ ﺩﺭﺳﻬﺎ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﻮﻥ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ۵۰ﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﻫﻤﻮﻧﺠﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎﻓﺘﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﺘﯽ ﺑﻬﻢ ﻧﮑﺎﻩ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﺧﻨﺪﯾﺪﯼ ﻭﻗﺘﯽ۶۰ ﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩﯼ...ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ۷۰ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺭﺍﺣﺘﯿﻤﻮﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﻭ ﮐﻪ۵۰ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﺪﻡ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮﻥ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ۸۰ﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ..ﺍﯾﻦ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ.. ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﮕﻢ..ﻓﻘﻂ ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ..ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ، ﮔﻔﺘﯽ ﻛﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ، ﮔﻔﺘﯽ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺳﻜﻮﺕ ﺗﻠﺨﯽ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻟﻢ ﺁﻩ ﻛﺸﻴﺪﻡ.ﻣﺪﺗﯽ ﺳﻜﻮﺕ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﺧﻴﺲ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻡ ﺧﻴﺲ ﺷﺪ ﻭ ﻗﻠﺒﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﮔﻔﺘﯽ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺷﻜﺴﺘﯽ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﻗﻠﺒﺖ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪ ، ﺍﺣﺴﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺖ ﮔﻔﺘﯽ ﺳﻜﻮﺕ ﻛﻦ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻢ ، ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺳﻜﻮﺕ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺗﻮ ﻧﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺍﺷﻚ ﺭﻳﺨﺘﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﯽ ﺧﻴﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﻜﻬﺎﻳﻢ ،ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﻢ ، ﻭ ﺑﺎﺯ ﺳﻜﻮﺕ ﻭ ﻳﻚ ﺁﻩ ﺗﻠﺦ ﮔﻔﺘﯽ ﻛﺎﺵ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﺪﻡ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯼ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻛﺲ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﻴﻠﯽ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﺳﺖ ﻗﻠﺐ ﻳﺎﺭﺵ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ ﮔﻔﺘﯽ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎﻳﺖ ﺗﻜﺮﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ، ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﻜﺮﺍﺭﺵ ﺭﺍﻫﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮔﻔﺘﯽ ﻛﻪ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻢ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﮔﻔﺘﯽ ﻛﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻢ ، ﺩﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺕ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻢ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﻢ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﯽ ، ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﺖ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺍﯼ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﮔﻔﺘﯽ ﻛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺑﺰﻥ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺣﺲ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺗﻜﺮﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﻴﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﻭ ﺳﻜﻮﺕ ﻛﺮﺩﯼ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ، ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺷﻚ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺳﻜﻮﺕ ﺍﻳﻨﺒﺎﺭ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﺍﺷﻚ ﺭﻳﺨﺘﯽ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢ ، ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﻮﺩﯼ ، ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﻬﺸﺖ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺗﯿﺮﻩ ﮐﺮﺩﯼ ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﯼ ، ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ ، ﻭ ﺩﺭ ﻭﺍﭘﺴﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻧﺶ ﺟﺎﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﻭ ﻧﻔﺲ ﻫﺎ ﯾﮑﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﻭ ﻣﯿﺮﻭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﻧﺎﻡ ﺗﻮﺭﺍ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺗــﻮ ﻣــﺎﻝ ﻣﻨـﯽ ﺧــﻮﺩﻡ ﮐﺸــﻔـﺖ ﮐـﺮﺩﻫـ ﺍﻡ ﺗــﻮ ﺑـﺎ ﻣـﻦ ﻣﯽ ﺧـﻨـﺪﯼ ﺑــﺎ ﻣـﻦ ﮔـﺮﯾـﻬـ ﻣﯽ ﮐـﻨـﯽ ﺩﺭﺩ ﺩﻟــﺖ ﺭﺍ ﺑـﻬـ ﻣـﻦ ﻣﯽ ﮔـﻮﯾـﯽ ﺩﯾـــــﻮﺍﻧـــــﻬــــ! ﺩﻟـــﺖ ﺑـــﺮﺍﯼ ﻣـــﻦ ﺗــﻨــﮓ ﻣﯽ ﺷــــﻮﺩ ﺿـــﺮﺑـﺎﻥ ﻗـﻠـﺒـﺖ ﺑـﺎ ﻣـــﻦ ﺑـﺎﻻ ﻣـﯽ ﺭﻭﺩ ﺑــﺎ ﺳــــــﮑـﻮﺗﻢ، ﺑــﺎ ﺻـــﺪﺍﯾــﻢ ﺑــﺎ ﺣـﻀـــﻮﺭﻡ، ﺑـــﺎ ﻏــﯿـﺒـﺘﻢ.. ﺗــﻮ ﻣــﺎﻝ ﻣﻨـﯽ ﺍﯾــﻦ ﺑــﻼﻫﺎ ﺭﺍ ﺧـــﻮﺩﻡ ﺳــﺮﺕ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﺑـــﻬـ ﻣــﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﺩﻭﺳـــﺘـﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﻭﺳـــﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻣــــﻦ ﻓـﻘـﻂ"ﻣـــﻦ"ﺑﺸــﻨـﻮﯼ ﺑــﺮﺍﯼ ﮐــﻬـ ﻣــﯽ ﺗــﻮﺍﻧـﯽ ﻣـﺜـﻞ ﺑــﭽـﻬـ ﻫــﺎ ﺧــﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻟـــــﻮﺱ ﮐﻨﯽ، ﻧــﺎﺯﺕ ﺭﺍ ﺑـﺨـﺮﺩ ، ﻭ ﺑــﻬـ ﺗـــﻮ ﺩـﺴﺖ ﻧـﺰﻧـﺪ ؟ ﭼــﻬـ ﮐﺴــﯽ ﺑـﺎ ﯾـﮏ ﮐـﻠـﻤـﻬـ ، ﺑــﺎ ﯾــﮏ ﻧــﮕـﺎﻫــ ، ﺩﻟــﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺭﯾــﺰﺩ ؟ ﺑــﻌــﺪ ﺧــﻮﺩﺵ ﺟــﻤــﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺳـــﺮ ﺟــﺎﯾــﺶ ﻣــﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ؟ ﭼــﻬـ ﮐﺴــﯽ ﺍﺣﺴــﺎﺳـﺖ ﺭﺍ ﺗـﺮ ﻭ ﺧﺸـﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ؟ ﺍﺷــﮑـﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻣــﯽ ﺁﻭﺭﺩ ، ﺑــﻌـﺪ ﭘــﺎﮎ ﻣــﯽ ﮐـﻨـﺪ ؟ ﭼــﻬـ ﮐــﺴــﯽ ﭘــﯿــﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐـﻬـ ﺣــﺮﻓﺖ ﺭﺍ ﺷـــﺮﻭﻉ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ ﺗــﻬـ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧـﻔــﺲ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ؟ ﺩﯾـــــﻮﺍﻧـــــﻬــــ! ﻣــﻦ ﺯﺣﻤﺘﺖ ﺭﺍ ﮐﺸــﯿـﺪﻫـ ﺍﻡ ﺗــﺎ ﺑـﻔـﻬـﻤﯽ ﻫــــﻨـﻮﺯ ﻣــﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺍﻧـﺘـﻈﺎﺭ ﺑﮑﺸـﯽ ﺗــﭙـﺶ ﻗـﻠـﺐ ﺑﮕﯿﺮﯼ ، ﻋـــﺎﺷــــﻖ ﺷﻮﯼ ﺗــﻮ ﺣــﻖ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺧـــﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣــﻦ ﻭ ﻣـــﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧــﻮﺩﺕ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺗــﻮ ﺣــﻖ ﻧﺪﺍﺭﯼ"ﺧــﻮﺩﺕ"ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧــﻮﺩﺕ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﻣــﻦ ﺷــﮑﺎﯾﺖ ﻣــﯽ ﮐﻨــﻢ ﺍﺯ ﻃــﺮﻑ ﻫــﺮ ﺩﻭﯾـﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺗـﻮ ﺑـﻪ ﺗــﻮ ﭼــﻬـ ﮐﺴــﯽ ﻗـﻠـﺐ ﻣـــﺮﺍ ﺁﺏ ﻭ ﺟــﺎﺭﻭ ﻣــﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺍﻧــﻬــ ﻣـﯽ ﭘﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﮐـﻠـﻤـﺎﺕ ﻣﺜﻞ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺍﺯ ﺳــﺮ ﻭ ﮐﻮﻝ ﻣـﻦ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﻭﻧﺪ ؟ ﭼـﻬـ ﮐﺴـﯽ ﻫﻤـﺎﻥ ﺑﻼﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣــﻦ ﺳـﺮ ﺗـﻮ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﺳــﺮ ﻣــﻦ ﺁﻭﺭﺩﻫـ ؟ ﻣــﻦ ﻣـــﺎﻝ ﺗـــــــﻮﺍﻡ ﺩﯾـــــﻮﺍﻧـــــﻬــــ! ﺯﺣــﻤﺘــﻢ ﺭﺍ ﮐﺸــﯿــﺪﻫـ ﺍﯼ ﮐﺸـــﻔﻢ ﮐﺮﺩﻫـ ﺍﯼ ﺩﺳــــﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﻬـ ﻣــﻦ ﺑﺪﻫـ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﯼ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﮔﻔﺖ:ﺩﯾﺪﯼ؟ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﻮ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻋﺸﻖ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﺪﺍﺩ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﯽ؟ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺁﻣﯿﺰ ﮔﻔﺖ:ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺑﺎﺭ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﯼ؟ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﺗﻮ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﯼ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮔﻔﺖ:ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ؟ ﻋﺸﻖ ﮔﻔﺖ:ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻄﺎﺑﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﻮﯾﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ...........ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﻋﺸﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﻏﺮﻭﺭ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻟﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﮐﺎﺥ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺷﻤﻊ ﺍﻣﯿﺪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮔﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﯼ ﺗﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺮﺩ ﺷﺪﻥ ﻏﺮﻭﺭﺵ ﺭﺍ، ﻧﺸﻨﻮﯼ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﻭ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ ، ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﺪﺍﻧﻢ، ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﯼ ﮐﺪﺍﻡ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﯽ؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﻟﻢ ﻋﺠﯿﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻗﺎﯾﻖ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﺧﻪ ﯼ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺣﺮﻓﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭ ﺑﺮﮒ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺷﺐ ﺑﻮﺳﺖ ﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻧﻤﯽ ﺭﻫﺎﻧﺪ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﻧﻢ ﻣﻮﺯﻭﻥ ﺣﺰﻥ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺑﺪ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ... ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺣﺮﻑ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﻦ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺣﺮﻑ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﻋﻄﻔﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﺧﺎﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺯﻧﺪﮔﻴﻢ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﻢ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻧﻮﺭﻱ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻥ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺁﻳﺎ ﻋﺸﻖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ؟ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻥ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻜﺮﺩﻡ ﻳﻚ ﻣﺸﺖ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﻳﻚ ﻣﺸﺖ ﺩﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻳﻚ ﻣﺸﺖ ﺧﺎﻙ!... ﻭ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺣﺴﺮﺕ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺣﺲ ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻗﻔﺲ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻙ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻭﺭ ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ! ... ﺁﻳﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ...؟! ... ﺩﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﺯﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﻋﺸﻖ ﺍﻣﺎ ﭼﻴﺰﻱ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺪﻳﺪﻡ ﺟﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻛﺎﻏﺬ ﺍﻧﮕﺎﺭﺑﻪ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﺎﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺸﺘﻦ ﻛﺮﺩﻡ ﺷﺎﻳﺪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻴﺎﺑﻢ ﻭﺭﻗﻬﺎ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﺭﻭ ﻛﺮﺩﻡ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﺒﻮﺩ ﻫﻴﭻ ﻧﺸﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﺪﻳﺪﻡ ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﺗﻪ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﻳﻚ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺧﺸﻜﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻮﻱ ﻣﻌﻄﺮ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻧﺸﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﻓﺮﺳﻨﮕﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺑﻢ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﺎﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﺑﻲ ﺍﻧﻜﻪ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺟﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ، ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻳﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻡ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﯿﺰﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ ﮔﺪﺍﯾﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﻟﮕﯿﺮﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺲ ﺗﻤﻠﮏ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻏﻮﻏﺎﯼ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺗﻨﻮﻉ ﻃﻠﺒﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺑﺎﻏﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻓﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮﺩﺑﯿﻨﯽ ﻭ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﻌﻨﯽ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ، ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﻧﻔﺮﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ! ﺍﺯ ﻭﻫﻦ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ! ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻋﺸﻘﯿﻢ ﻭ ﺩﻝ ﻣﻨﺠﻤﺪ ﻣﺎ ﺟﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﮔﺮ ﻏﺮﻕ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺲ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺳﺖ ﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺶ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﺑﻲ ﺭﻳﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﺑﺎ ﺁﻏﻮﺷﻲ ﺑﺎﺯ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﺶ ﺷﺪﻡ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎﻳﻢ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﻨﮕﺪﻟﻲ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﺭﺧﺖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﻲ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺷﺮﻡ ﮐﻨﺪ. ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﻴﻠﮕﻮﻧﺶ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮔﺮ ﺑﻲ ﻭﻓﺎﻳﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺣﺘﻲ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻭ ﺁﺏ ﭼﺸﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﻧﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﻧﺒﺴﺘﻴﻢ. ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺭﻧﮕﻤﺎﻥ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ. ﺍﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩ ﻭﺯﻳﺪ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺭﻭﺩ.ﺍﻣﺎ... ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩﻫﺎﻱ ﺗﻠﺦ ﺁﻣﺪ. ﺗﻠﺨﻲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ. ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺻﺪﺍﻱ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺑﺮﮔﻬﺎﻱ ﺧﺸﮏ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻭ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺷﻨﻴﺪﻡ. ﺍﻭ ﺭﻓﺖ.ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻧﻬﺎﻝ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻬﺎﺭﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺜﻞ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻳﻢ... ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ... .....
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﻧﺪﺍﺭﻱ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ؟...ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻲ ﻗﺮﺍﺭﻱ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ؟¤¤ ﮔﻴﺮﻡ ﻛﻪ ﻛﻨﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺮﻭﻥ...ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺯﺧﻢ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭﻱ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ؟¤¤ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺮﺳﻢ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ...ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﺗﻠﺦ ﺍﻳﻦ ﺟﺪﺍﻳﻲ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ؟¤¤ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ ﻫﻮﺍﻱ ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ...ﮔﻔﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﻨﻢ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﺎﻟﻲ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ؟¤¤ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻛﻪ ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪﻧﻢ ﺍﺟﺒﺎﺭﻳﺴﺖ...ﺑﺎ ﻗﺼﻪ ﻱ ﺟﺒﺮ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ؟¤¤ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﺷﺪﻡ ﻣﻦ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﻏﺮﻳﺐ...ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﻧﺪﺍﺭﻱ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﮔﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺨﻮﺍﻥ!ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮑﯽ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺶ ﮐﺮﺩﯾﻢ!
¤¤ﺯﺍﻧﻮﻫﺎﻣﻮ ﺑﻐﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻣﻮ ﻧﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﯾﺪﻡ ﯾﻪ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺭﻭﻡ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﻡ، ﺍﺯ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺁﺏ ﺷﺪﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﻋﺮﻕ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ ﭘﺮ ﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ:ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮔﻔﺘﻢ:ﺁﺭﻩ ﮔﻔﺖ:ﺩﻭﺳﺘﺎﺕ ﮐﻮﺷﻦ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﻫﻤﺸﻮﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺭﻓﺘﻦ گفت:ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﺴﺘﻦ! ﮔﻔﺘﻢ:ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ گفت:ﻣﻨﻮ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻧﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﮔﻔﺘﻢ:ﻧﻪ گفت:ﺍﮔﻪ ﻧﻪ،ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩﯼ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﻮﺩﻡ گفت:ﺍﮔﻪ ﺑﻮﺩﯼ،ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺍﺳﻤﻢ ﺭﻭ ﻧﺒﺮﺩﯼ ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﺮﺩﻡ، ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﺑﺮﺩﻡ گفت:ﺁﺭﻩ،ﺍﻻﻥ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ،ﻭﻗﺖ ﺳﺨﺘﯽ ﮔﻔﺘﻢ )': ﮔﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ؛ﺣﺮﻓﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺳﺮﻣﻮ ﺍندﺍﺧﺘﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ-ﮔﻔﺘﻢ:ﺁﺭﻩ ﮔﻔﺘﻢ:ﺗﻮ ﺭﻓﺎﻗﺘﺖ ﮐﻢ ﺁﻭﺭﺩﻡ،ﻣﻨﻮ ﺑﺨﺶ گفت:ﺑﺒﺨﺸﻢ؟؟؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﺨﺸﯽ ﻣﻨﻮ؟ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﯼ؛ گفت:ﻧﻪ!ﺍﺯﺕ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺒﻮﺩﻡ!ﭼﯿﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﻡ؟ ﺗﻮ ﻋﺰﯾﺰ ﺗﺮﯾﻨﯽ ﻭﺍﺳﻢ،ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﺍﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎﺕ ﻧﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻣﻮ ﻧﻤﯽ ﺫﺍﺭﻡ ﮔﻔﺘﻢ:ﻓﻘﻂ ﺷﺮﻣﻨﺪﺗﻢ ؛گفت:ﺣﺎﻻ ﭼﺮﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺁﺧﻪ ﺗﻨﻬﺎﻡ؛ گفت:ﭘﺲ ﻣﻦ ﭼﯽ ﺭﻓﯿﻖ؟ ﻣﻦ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﻪ ﺻﺪﺍ ﺑﺰﻧﯽ ﻣﻨﻮ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﻡ ﭘﯿﺸﺖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﺫﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﺕ ﻣﯽ ﺫﺍﺭﻥ ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪﯼ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ،ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﻪ ﺻﺪﺍ ﺑﺰﻧﯽ ﻣﻨﻮ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ،ﺣﺘﯽ ﺍﮔﻪ ﻣﻨﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺰﺍﺭﯼ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺑﻮﺩﻡ،ﺗﻮ ﺑﺎ ﺍﻭﻧﺎ ﺧﻮﺵ ﺑﻮﺩﯼ،ﻣﻨﻮ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﯼ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺷﯽ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺑﻮﺩﻡ،ﺁﺧﻪ ﺭﻓﯿﻘﺘﻢ،ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ،ﺑﻐﺾ ﮐﺮﺩﻣﻮ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺍندﺍﺧﺘﻢ بغلش،ﺯﺍﺭ ﺯﺩﻡ،ﮔﻔﺘﻢ ﻏﻠﻂ ﮐﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺍﻡ،ﮔﻔﺘﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ،ﮔﻔﺘﻢ ﺩﺳﺘﻤﻮ ﺭﻫﺎ ﻧﮑﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﻢ ﺑﺸﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ… ﮔﻔﺘﻢ:ﺩﺍﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻓﯿﻘﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯽ بغلش ﮐﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ:ﺗﻮ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺭﻓﯿﻘﯽ ﯾﮏ ﮐﻼﻡ،ﺧﺪﺍ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻨﯽ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻋﺸﻖ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﻫﺎ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ. ﻋﺸﻖ ﺻﺪﺍﻳﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻧﻤﻲ ﺭﺳﺪ ﻭﻟﻲ ﮔﻮﺵ ﺭﺍ ﮐﺮ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ. ﻋﺸﻖ ﻧﻐﻤﻪ ﻱ ﺑﻠﺒﻠﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭﻟﻲ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ. ﻋﺸﻖ ﺭﻧﮕﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺭﻧﮓ ﺍﻣﺎ ﺑﻲ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ. ﻋﺸﻖ ﻧﻮﺍﻳﻴﺴﺖ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻩ ﺍﻣﺎ ﺟﻼﻟﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻋﺸﻖ ﺷﺮﻭﻋﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﻣﺎ ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﻋﺸﻖ ﻧﺴﻴﻤﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﻣﺎ ﺧﺰﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻲ ﺗﺮﺍﻭﺩ. ﻋﺸﻖ ﮐﻮﺷﺸﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﺴﺘﻲ ﺍﻣﺎ ﺑﻲ ﻧﺘﻴﺠﻪ. ﻋﺸﻖ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﻳﺴﺖ ﺑﻲ ﻣﻌﻨﻲ ﻭﻟﻲ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﻌﻨﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﻋﺸﻖ......... ﻋﺸﻖ۱۰ﻋﻨﺼﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻋﻨﺼﺮ ﺁﺧﺮ ﺁﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻌﻨﻲ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭﻟﻲ ﻣﻌﻨﻲ ﺁﻥ ﮔﻔﺘﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ.
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺩﻟﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ ، ﺑﺎﻭﺭﺵ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﯾﺶ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ﺗﺎ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﯾﺪﺍﺭﺵ ؟؟؟؟ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺁﻫﻨﮓ ﺻﺪﺍﯾﺶ؟ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺷﺐ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺤﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ؟ﺗﺎ ﮐﯽ ﻧﺒﻮﺩﻧﺶ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﻧﺶ ﺁﺯﺍﺭﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ؟ ﭼﯿﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ؟ﻣﻘﺼﻮﺩﺵ ﭼﯿﺴﺖ؟ﺍﻧﺘﻬﺎﯾﺶ ﻧﺼﯿﺐ ﮐﯿﺴﺖ؟ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﻦ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ ، ﺁﺭﯼ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺟﺪﺍﯾﺶ ﮐﻨﯽ ﺟﺴﻤﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺴﻤﻢ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﯼ ، ﺍﻣﺎ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺭﻭﺣﺶ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺟﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ، ﺑﺎ ﻋﺸﻘﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻧﺠﯿﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺴﺴﺖ ﺩﻝ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻟﺬﺕ ﺩﻧﯿﺎ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩ ، ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﺩﯼ ، ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﭼﻪ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﯽ ؟ ﭘﻨﺪﺍﺭﺕ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺁﺭﺍﻣﺸﻢ ﺭﺍ ﺻﻠﺐ ﮐﺮﺩﯼ ﺩﻭﺭﯾﺶ ﻋﺬﺍﺑﻢ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻓﺮﺍﻗﺶ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻭ ﺳﺮﺩ ﺩﻓﻦ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺩﻟﯽ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﭘﺮﺳﺘﯿﺪ ﺑﺎ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﺎﻓﺪ ﻭ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺟﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﺗﻨﻢ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ، ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﻨﻢ ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﯼ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺗﯿﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﮑﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﻭﻟﯽ ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺮﺣﻢ ﻭ ﻣﺤﺮﻡ ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺟﺰﺀ ﺗﻮ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺗﺎ ﺑﯽ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ.ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﯾﺎﺩﺕ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺨﺶ ﺯﻧﺪﮔﯿﺴﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯼ ﺷﺐ... ﺩﺭ ﭘﯽ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺩﻗﺎﯾﻖ... ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﮒ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﮐﻢ ﺣﺮﻑ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﺳﺎﻋﺖ ﺷﻤﺎﺗﻪ ﺍﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺧﻢ ﻣﯿﮑﺸﺪ!! ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺗﯿﮏ ﺗﺎﮐﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻌﺮﻩ ﺍﯼ ﺁﻫﻨﮕﯿﻦ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺗﯿﮏ........ﺗﯿﮏ.............ﺗﯿﮏ.............. ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﺷﺎﻋﺮ ﺩﻟﺶ ﻣﯿﺸﮑﻨﺪ!!!! ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮﺩ!!!!!!!!!!!!!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍَﻓﺮﯾﻨﺶ ﺍَﺩﻡ ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ: ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﻢ ﺍَﺩﻡ.... ﺑﺎ ﺗﻮ ﺭﺍﺯﯼ ﺩﺍﺭﻡ..! ﺍﻧﺪﮐﯽ ﭘﯿﺸﺘﺮ ﺍَﯼ.. ﺍَﺩﻡ ﺍَﺭﺍﻡ ﻭ ﻧﺠﯿﺐ ، ﺍَﻣﺪ ﭘﯿﺶ.!! ...ﺯﯾﺮ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ..! ﻣﺤﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻏﻢ ﺁﻟﻮﺩ ﺧﺪﺍ.. !ﺩﻟﺶ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮔﺮﯾﺴﺖ. ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﻢ ﺍَﺩﻡ.!!ﻗﻄﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺷﮏ ﺯ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﮑﯿﺪ..!!! ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ...ﮐﻪ ﺑﺲ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ.!! ﺑﻐﺾ ﺁﺩﻡ ﺗﺮﮐﯿﺪ ،..ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻟﺮﺯﯾﺪ!! ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ.... ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ.....ﻧﻪ... ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻋﺮﺵ..ﻧﻪ....ﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﺖ ، ﺍﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻦ ،..ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺕ ﻫﺴﺘﻢ!! ﺍَﺩﻡ ،..ﮐﻮﻟﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺳﺨﺖ ﻗﺪﻡ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ...! ﺭﺍﻫﯽ ﻇﻠﻤﺖ ﭘﺮ ﺷﻮﺭ ﺯﻣﯿﻦ.. ﻃﻔﻠﮑﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺍَﺩﻡ..! ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺟﺎﻧﮑﺎﻩ ، ﻫﺒﻮﻁ... ﺯﯾﺮ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯ ﺷﻨﯿﺪ ،... ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﻢ ﺍَﺩﻡ...!ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻦ... ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﻋﺮﺵ...ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ...! ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﻪ ﮔﻨﺪﻡ ، ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺎﺵ!!! ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﻢ ﺍَﺩﻡ....ﻧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻡ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﻫﺎﯾﻢﺭﺍﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺩﺭﺍﺯﺩﺣﺎﻡﺍﯾﻦﻫﻤﻪﺑﯽﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﻧﻢ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺑﺎﻭﺭﺩﺍﺭﻡﻋﺸﻖﻣﺎﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ.. ﺍﯾﻦﺭﻭﺯﻫﺎﺩﯾﮕﺮﭘﺸﺖﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽﺭﻭﻡ. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﭘﺎﺋﯿﺰ،ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺷﻮﺭﺍﻧﮕﯿﺰ ﺍﺳﺖ.. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﯾﮑﯽﺍﺯﻫﻤﯿﻦﺭﻭﺯﻫﺎﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺾ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﺯﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﺗﻤﺎﻡﻣﯽﺷﻮﺩﻭﻣﺎﺭﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ؛ ﭘﺲ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ: ﺍﻭﻟﯿﻦﻋﺸﻖﻣﻦﻭﺁﺧﺮﯾﻦﻋﺸﻖﻣﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﻧﺮﻭ،ﻣﻨﻮﺗﻨﻬﺎﻧﺬﺍﺭﮐﻪﺳﺮﻧﻮﺷﺖﻣﻦ ﺗﻮﯾﯽ..
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
