ﻭﻗﺘﯽﻧﻮﺟﻮﺍﻥﺑﻮﺩﻡ،ﯾﮏﺷﺐﺑﺎﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭﺻﻒﺧﺮﯾﺪﺑﻠﯿﻂﺳﯿﺮﮎﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ.ﺟﻠﻮﯼﻣﺎﯾﮏﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ،ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﯼﺑﺎﺷﺶﺑﭽﻪﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽﺯﯾﺮ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺳﻦ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﯼﮐﻬﻨﻪﻭﻟﯽﺩﺭﻋﯿﻦﺣﺎﻝ ﺗﻤﯿـﺰﭘﻮﺷﯿﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪ.ﺑﭽﻪﻫﺎﺩﻭﺗﺎﺩﻭﺗﺎ ﭘﺸﺖﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ،ﺩﺳﺖﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪﻭﺑﺎﻫﯿﺠﺎﻥﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽﮐﻪﻗﺮﺍﺭﺑﻮﺩﺑﺒﯿﻨﻨﺪ، ﺻﺤﺒﺖﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ.ﻣﺎﺩﺭﻧﯿﺰﺑﺎﺯﻭﯼ ﺷﻮﻫﺮﺵﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻭﺑﺎﻋﺸﻖﺑﻪ ﺍﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽﺯﺩ. ﻭﻗﺘﯽﺑﻪﺑﺎﺟﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ،ﻣﺘﺼﺪﯼﺑﺎﺟﻪ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﻨﺪﻋﺪﺩﺑﻠﯿﻂ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ؟ ﭘﺪﺭﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ:ﻟﻄﻔﺎًﺷﺶﺑﻠﯿﻂﺑﺮﺍﯼ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻭ ﺩﻭ ﺑﻠﯿﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻻﻥ. ﻣﺘﺼﺪﯼ ﺑﺎﺟﻪ، ﻗﯿﻤﺖ ﺑﻠﯿﻂ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ. ﭘﺪﺭﺑﻪﺑﺎﺟﻪﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮﺷﺪﻭﺑﻪﺁﺭﺍﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ، ﮔﻔﺘﯿﺪ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ؟ ﻣﺘﺼﺪﯼﺑﺎﺟﻪﺩﻭﺑﺎﺭﻩﻗﯿﻤﺖﺑﻠﯿﻂﻫﺎﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ. ﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﺑﭽﻪﻫﺎﺑﺎﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ،ﻣﻌﻠﻮﻡﺑﻮﺩﮐﻪﻣﺮﺩﭘﻮﻝ ﮐﺎﻓﯽﻫﻤﺮﺍﻩﻧﺪﺍﺷﺖ؛ﺣﺘﻤﺎًﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﮐﻪﺑﻪﺑﭽﻪﻫﺎﯼﮐﻮﭼﮑﺶﭼﻪ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﺪﻫﺪ. ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﭘﺪﺭﻡﺩﺳﺖ ﺩﺭﺟﯿﺒﺶ ﺑﺮﺩﻭ ﯾﮏ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱﺑﯿﺴﺖﺩﻻﺭﯼﺑﯿﺮﻭﻥﺁﻭﺭﺩﻭ ﺭﻭﯼﺯﻣﯿﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.ﺑﻌﺪﺧﻢﺷﺪ،ﭘﻮﻝ ﺭﺍﺍﺯﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ،ﺑﻪﺷﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺑﺒﺨﺸﯿﺪﺁﻗﺎ،ﺍﯾﻦﭘﻮﻝﺍﺯﺟﯿﺐ ﺷﻤﺎﺍﻓﺘﺎﺩ!ﻣﺮﺩﮐﻪﻣﺘﻮﺟﻪﻣﻮﺿﻮﻉ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﮐﻪﺍﺷﮏﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶﺣﻠﻘﻪﺯﺩﻩﺑﻮﺩ،ﮔﻔﺖ: ﻣﺘﺸﮑﺮﻡ ﺁﻗﺎ
نظرات شما عزیزان:
تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
