ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﮔﻔﺖ" :ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﯾﺮ ﻭﻗﺘﻪ، ﻣﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ." ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﻬﯿﻪ ﺳﺎﻧﺪﻭﯾﭻ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺪ، ﺳﭙﺲ ﻇﺮﻑ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺷﺴﺖ، ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﻡ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺯ ﻓﺮﯾﺰﺭ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ، ﻗﻔﺴﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮﺩ، ﺷﮑﺮﭘﺎﺵ ﺭﺍ ﭘﺮﮐﺮﺩ، ﻇﺮﻑ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺸﮏ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺎﺑﯿﻨﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮐﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﭘﺮ ﮐﺮﺩ.ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﮐﺜﯿﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻟﺒﺎﺳﺸﻮﯾﯽ ﺭﯾﺨﺖ، ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﯽ ﺭﺍ ﺍﺗﻮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﮐﻤﻪ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺧﺖ.ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﻓﺘﺮﭼﻪ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺳﺮﺟﺎﯾﺶ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﯼ ﻣﯿﺰ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ.ﮔﻠﺪﺍﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺁﺏ ﺩﺍﺩ، ﺳﻄﻞ ﺁﺷﻐﺎﻝ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺣﻮﻟﻪ ﺧﯿﺴﯽ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺑﻨﺪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.ﺑﻌﺪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺧﻤﯿﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﮐﺸﯿﺪ، ﮐﺶ ﻭ ﻗﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺶ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺭﺁﻣﺪ، ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯿﺰ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﻠﻢ ﻧﻮﺷﺖ، ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻔﺮ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﮐﻨﺎﺭﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ.ﺑﻌﺪ ﮐﺎﺭﺕ ﺗﺒﺮﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﻟﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﮐﺘﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ، ﺁﺩﺭﺱ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺗﻤﺒﺮ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪ؛ ﻣﺎﯾﺤﺘﺎﺝ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﮐﯿﻒ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ.ﺳﭙﺲ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﻣﺴﻮﺍﮎ ﺯﺩ. ﺑﺎﺑﺎﮔﻔﺖ" :ﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﺮﯼ ﺑﺨﻮﺍﺑﯽ" ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﮔﻔﺖ" :ﺩﺭﺳﺖ ﺷﻨﯿﺪﯼ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺮﻡ". ﺳﭙﺲ ﭼﺮﺍﻍ ﺣﯿﺎﻁ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ.ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺳﺮ ﺯﺩ، ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ، ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﻮﺏ ﺭﺧﺘﯽ ﺁﻭﯾﺨﺖ، ﺟﻮﺭﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﮐﺜﯿﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﺪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﮑﺎﻟﯿﻔﺶ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﮔﭙﯽ ﺯﺩ، ﺳﺎﻋﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺒﺢ ﮐﻮﮎ ﮐﺮﺩ، ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﺷﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﭘﻬﻦ ﮐﺮﺩ، ﺟﺎ ﮐﻔﺸﯽ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺷﺶ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ، ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩ.ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﻭ ﻧﯿﺎﯾﺶ ﻧﺸﺴﺖ. ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﮔﻔﺖ" :ﻣﻦ ﻣﯿﺮﻡ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ"ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮﯼ، ﺩﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ!
نظرات شما عزیزان:
تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
